Απολογήθηκε η Euroleague, απολογήθηκε ο αστυνομικός, μια γενική απολογία επειδή τα έκαναν σαλάτα σε καταστάσεις που θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα παιδάκι του δημοτικού.
Τραγελαφικές καταστάσεις πλέον στην Euroleague. Δε μιλάμε για ένα μεμονωμένο ματς, αλλά για την πρώτη εικόνα του Final Four. Σα να λέμε, μία δουλειά είχατε να κάνετε διοργανωτές και ντόπιοι και καταφέρατε να γελάει μαζί σας όλη η Ευρώπη. Πικρό γέλιο βέβαια, επειδή καθρεφτίζει την απίστευτη ανικανότητα που βασιλεύει στη διαχείριση της
σπουδαιότερης διοργάνωσης της Ευρώπης.
Ζήτησε συγγνώμη ο CEO της Euroleague και έληξε το θέμα διαβάζουμε. Ισχύει. Ζήτησε συγγνώμη ο αστυνομικός και τη δέχτηκε ο Αταμάν. Ισχύει κι αυτό. Χρειάστηκε να επέμβει μέχρι ο πρόξενος της Ελλάδας. Γιατί; Για μια άφιξη ομάδας που πάει στο Final Four.
Διοργάνωση που δε διεξάγεται σε κακόφημες συνοικίες του Κισινάου της Μολδαβίας, με κάθε σεβασμό στη χώρα. Αλλά διεξάγεται στη Γερμανία. Την επιτομή της σοβαρότητας υποτίθεται και την κορύφωση της ασφάλειας. Εκεί κι αν υποτίθεται…
Αν τα βλέπει η UEFA όσα έγιναν στη Γερμανία, μάλλον θα σκεφτεί σοβαρά αν πρέπει να πάρει από εκεί το Euro να το πάει σε καμιά πιο ασφαλή χώρα. Διότι υπάρχουν και κάτι απειλές στη μέση από το Ισλαμικό κράτος. Το οποίο επίσης βλέπει τα… μαεστρικά μέτρα ασφαλείας της Euroleague.
Εντάξει οι απολογίες, εντάξει οι συγγνώμες, η άμεση επέμβαση των υπεύθυνων. Γιατί όμως να φτάσουμε εκεί; Τους ήταν τόσο δύσκολο να διασφαλίσουν μια απλή και ομαλή άφιξη μιας αποστολής στο ξενοδοχείο; Δεν τους… έκοβε καθόλου πως αφήνοντας οπαδούς της Φενέρ τόσο κοντά την ώρα που έφτανε ο Παναθηναϊκός, θα δημιουργηθεί θέμα; Δεν… έστριβαν να αντιληφθούν πως με Τούρκους μέσα στο ξενοδοχείο, η κατάσταση θα γίνει ακόμη χειρότερη;
Δε συζητάμε καν να καταλάβει ο αστυνομικός πως αν πρέπει να απωθήσει κάποιον τη στιγμή που γίνονται όσα γίνονται, αυτός δεν είναι ο προπονητής της ομάδας η αποστολή της οποίας έφτασε στο ξενοδοχείο. Εδώ που τα λέμε, για το μπάσκετ η κατάσταση είναι… πάλι καλά που έγινε. Φανταστείτε να μην υπήρχε το συγκεκριμένο ακραίο περιστατικό για να τους ξυπνήσει. Θα το καταλάβαιναν μετρώντας τραυματισμένους στους δρόμους.
Κι ένα τεράστιο… μπράβο στην Φενέρμπαχτσε, η οποία φυσικά και δεν ενοχλήθηκε απ’ όσα συνέβησαν. Οι δικοί της παίκτες αποθεώθηκαν οπότε όλα καλά. Το πρόβλημα για την Euroleague και την ομάδα της Τουρκίας, θα ήταν μόνο αν είχε κάνει ανάρτηση ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στο Instagram. Αυτά θεωρούν… απειλή κι επικίνδυνα. Όχι το να την πέφτουν οπαδοί τη μία στους παίκτες της Μονακό στο παρκέ, την άλλη στον Αταμάν και στην αποστολή του Παναθηναϊκού στο ξενοδοχείο.
Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι απ’ τα χειρότερα στην ιστορία των Final Four.
Παράσημο ανικανότητας και ασχετοσύνης για την γερμανική αστυνομία και συνολικά το γερμανικό κράτος. Το ίδιο και για τη Euroleague φυσικά. Όλοι τους αισθάνονται και σίγουροι πως θα κουμαντάρουν τους οπαδούς όταν κάθονται δίπλα-δίπλα ή ανακατεμένοι στις εξέδρες. Ταπρώτα μηνύματα δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού σε όσους είναι απλά παρατηρητές
της κατάστασης.
Πέραν όλων αυτών, σε επίπεδο ασφάλειας είναι αστείο το γεγονός πως οπαδοί της Φενέρ έκαναν… σουλάτσο έξω απ’ την Uber Arena, για να φωτογραφηθούν με τα γνωστά εθνικιστικά τους πανό που αφορούν την Κωνσταντινούπολη. Πέρα απ’ την ίδια την
αντιπαλότητα, δίνουν και εθνική χροιά στην αντιπαλότητα, όπου θα έχουν απέναντί τους Παναθηναϊκούς και Ολυμπιακούς οπαδούς. Δηλαδή Έλληνες.
Η προετοιμασία της Euroleague και των Γερμανών, μοιάζει να είναι λες και περιμένουν διοργάνωση που θα παίξει η Μονακό, η Βιλερμπάν, η Άλμπα και η Μπασκόνια. Με σοβαρότερη απειλή την κυρία από τη χώρα των Βάσκων που αφήνει το λαρύγγι της απ’ τις τσιρίδες σε κάθε αναμέτρηση.
Η συγγνώμη ήταν θετική γιατί… έσβησε τη φωτιά. Μέχρι εκεί όμως. Το γεγονός και το πρόβλημα, είναι πως άναψε η φωτιά. Σε ένα χώρο που έπρεπε να είναι προστατευμένος με κάθε είδους… πυρασφάλεια. Όμως τελικά τα μέτρα που πάρθηκαν, ήταν να παίζουν με τα σπίρτα περιμένοντας πως δε θα καούν.
Αν δεν μπορούν οι άνθρωποι, ας το παραδεχτούν. Είτε να καταργήσουν τα Final Four, είτε να τα δίνουν κάθε χρόνο σε χώρες που ξέρουν να αντιμετωπίζουν καλύτερα τέτοιες καταστάσεις. Πολύ καλύτερα ακόμη κι απ’ τους… σοβαρούς Γερμανούς. Μόνο που τα δικά τους «δύσκολα» είναι τα ντέρμπι της Ντόρτμουντ με τη Σάλκε.
Και φυσικά δεν είναι μόνο… προνόμιο του Παναθηναϊκού η τιμωρία και το κυνηγητό. Η Φενέρ συστηματικά δεν κάνει το παραμικρό για να αλλάξει τα κακώς κείμενα που την αφορούν. Οπαδοί της είναι, δεν γίνεται να μην έχει ευθύνη. Όπου κι αν δημιουργήθηκε το πρόβλημα. Πάλι καλά πάντως που ήταν πολλοί δημοσιογράφοι και είδαν οι πάντες τι έγινε.
Επειδή αν έδειχνε κάνα video ο Αταμάν, θα του έριχναν πρόστιμο που δεν έχει ξαναδεί η διοργάνωση.
ΥΓ1: Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά… Είναι πραγματικά θλιβερό το ότι τις πρώτες ώρες που βρεθήκαμε στο Βερολίνο έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και να διαχειριστούμε τέτοιες ντροπιαστικές καταστάσεις, αλλά είχαν προηγηθεί, από ελληνικού εδάφους, εικόνες γεμάτες… μπάσκετ και Παναθηναϊκό. Η άφιξη του Φραγκίσκου Αλβέρτη στο “Ελευθέριος Βενιζέλος” για να ταξιδέψει με την οικογένεια του και την… πράσινη οικογένεια του στο φετινό Final-4 ήταν όλα τα λεφτά. Η κίνηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να τον προσκαλέσει οικογενειακώς στην μεγάλη γιορτή του μπάσκετ και μάλιστα μαζί με την ομάδα είναι… όλα τα λεφτά. Η εικόνα του “Φράγκι” ανάμεσα στους παίκτες, ανάμεσα στα μέλη της ομάδας, ανάμεσα στον κόσμο μπορεί να μας είχε λείψει αλλά πόσο… γνώριμη, πόσο οικεία και πόσο… φυσιολογική είναι!
