Η γλώσσα ενός Έθνους, είναι ότι το μάρμαρο για τον γλύπτη. Πως τολμήσατε και δώσατε την Μακεδονική γλώσσα στους Σκοπιανούς;
Η αρχαία μακεδονική γλώσσα ήταν διάλεκτος των Αρχαίων Ελληνικών.
Τις τελευταίες δεκαετίες κάποιοι έχουν υποστηρίξει για κυρίως πολιτικούς λόγους ότι πρόκειται για ξεχωριστή γλώσσα, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι στενά συγγενική των Αρχαίων Ελληνικών.
Ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες, μέχρι τα τέλη της 1ης χιλιετίας π.Χ. όταν άρχισε να υποχωρεί η χρήση της και αντικαταστάθηκε από την αττική διάλεκτο, η οποία αποτέλεσε τη βάση για την μετέπειτα ελληνιστική κοινή.
Στη γλώσσα και στα τραγούδια ενός Έθνους, εναποθηκεύεται ο πολιτισμός του.
Γιαυτό η γλώσσα αποτελεί τον αδιάψευστο μάρτυρα της ιστορικής του συνείδησης και της ιστορικής του συνέχειας.
Μόνο η ελληνική γλώσσα, η οποία μιλιέται χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή,- και ως γλώσσα καθομιλουμένη και ως γλώσσα γραπτή- δεν έδωσε Ελληνογενείς γλώσσες.
Τα λατινικά δώσανε λατινογενείς γλώσσες γιατί πάψανε κάποτε να μιλιούνται ως λατινικά.
Τα ελληνικά δεν πάψανε ποτέ να μιλιούνται ως ελληνικά.
Όποτε έμεινε μια ανάδελφος γλώσσα, γιατί ακριβώς δεν έχει ελληνογενείς γλώσσες.
Αυτο δείχνει το μεγαλείο της, την χρονική και διαχρονική της υπόσταση.
Το σημαντικότερο πιστοποιητικό είναι ότι είμαστε ένα Γένος αδιάσπαστο στη συνέχεια του, από τον Όμηρο έως σήμερα, είναι ακριβώς αυτή η ενότητα της γλώσσας.
Την γλώσσα, αυτό το σπαρταριστό δημιούργημα από τη ζωή του ανθρώπινου πνεύματος, δεν την κατασκευάζουν οι γλωσσολόγοι. Ούτε οι δάσκαλοι. Ούτε οι Κοτζιάδες. Προ πάντων δεν την δημιουργούν οι πολιτικοί. Την κακοποιούν. Συχνά την εκπορνεύουν.
Την γλώσσα την πλάθει ο ίδιος ο λαός, με την καθημερινή του ομιλία, το δημοτικό τραγούδι του, και τις ευγενέστερες εκδηλώσεις του. «Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα..», έλεγε ο Διονύσιος Σολωμός.
Την γλώσσα δεν την φτιάχνουν τα αριστερά αμόρφωτα γκρουπούσκουλα.
Ούτε βέβαια το οντολογικό φούσκωμα του υπουργού εξωτερικών.
«Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώµης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαµπερό µέσα στη νύχτα…» : Γκαιτε
