Είναι πειθήνια όργανα της κυβερνητικής πολιτικής. Είναι υψηλόβαθμα μέλη του κυβερνητικού μηχανισμού εξουσίας.
Του Λευτέρη Κουσούλη*
Χειροκροτητές των αποφάσεων του καθοδηγητικού πυρήνα της. Ανυπόκριτοι υποστηρικτές και συμπράττοντες. Συνειδητοί υποστηρικτές της καταστροφικής πολιτικής σε εξέλιξη.
Είναι οι 53 του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόκειται για πολιτική ομάδα που διεκδικεί διαφορετικότητα «καταγγέλλοντας» τις πράξεις της.
Δεν πρόκειται για συνήθη παραδοξότητα. Ούτε για διαλεκτική σύνθεση των αντιθέτων, που διαφεύγει σε εμάς που δεν κοινωνούμε το «πνεύμα της Ιστορίας» όπως οι 53.
Πρόκειται για αφοσιωμένους εργάτες της χειραγώγησης.
Κάθε τόσο οι προσηλωμένοι αυτοί εργάτες, με στάση πολιτικού ναρκισσισμού και πρόθεση κατασκευής μιας αυτοθαυμαστικής μυθοπλασίας, «σείουν τις φυλλωσιές» της επανάστασης.
Με περίσσια πολιτική κομπορρημοσύνη επιχειρούν να μας πείσουν ότι αυτοί δεν είναι η πράξη τους, είναι τα λόγια τους. Οι ίδιοι επικαλούνται διαρκώς τα λόγια τους, επικρίνουν όμως τους άλλους για τις πράξεις τους. Κάτι σαν ιστορική εξαίρεση. Μας καλούν να πιστέψουμε ότι είναι ό,τι λένε και όχι ό,τι πράττουν.
Πρόκειται για κλασική περίπτωση απόπειρας χειραγώγησης. Η ψευδής συνείδησή τους είναι ο οδηγός τους. Και όπως κάθε ψευδής συνείδηση, πρώτα αυτοχειραγωγείται και μετά χειραγωγεί. Μακριά από τον πραγματικό κόσμο, κατασκευάζει μέσα από τη χειραγώγηση και την παραπλάνηση έναν κόσμο εξουσίας. Και μαζί ένα πεδίο εύκολης και ανεμπόδιστης άσκησής της. Κοινωνοί αυτής της εξουσίας, οι 53 εργάζονται για την υποστήριξή της. Η μεταμφίεση είναι ο τρόπος.
Οι 53 εργάζονται ως «συλλογικό στέλεχος» του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αναπόσπαστο μέρος του. Αποτελούν υποδειγματικό τέκνο του. Σύνθημά τους είναι «πρώτα το ζην» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν νοούν τον εαυτό τους εκτός. Κάθε φορά που «αμφισβητούν» ταυτόχρονα επιστρέφουν στην αρχική κοίτη. Δεν διαφωνούν. Προσποιούνται.
Οι 53 είναι μέθοδος. Μέθοδος απόκρυψης και μεταμφίεσης. Που τροφοδοτεί δήθεν με κριτική σκέψη τον κεντρικό πυρήνα. Που προσθέτει δήθεν αμφισβήτηση και αμφιβολία σε αυτό που οι ίδιοι, αφοσιωμένοι, δημιουργούν και χτίζουν. Παρέχοντας έτσι υλικό στην ψευδή συνείδηση για να στηθεί ο κατασκευασμένος κόσμος και η παραποιημένη εκδοχή του κόσμου.
Οι 53, ως ανάχωμα στη συνειδητοποίηση, είναι στοιχείο φθοράς. Επιταχυντές της φθοράς και, ως χειραγωγοί, πολλαπλασιαστές της παρακμής. Επειδή αυτό τους φοβίζει καθώς τους απογυμνώνει, επιχειρούν να μας πείσουν ότι δεν κατοικούν στον τόπο της πράξης τους αλλά στον κόσμο της φαντασίας τους.
Την ψευδή συνείδηση τη συνοδεύει πάντα ένας εσχατολογικός λόγος. Είναι η πηγή που ξεδιψάει. Σε ένα πρόσφατο κείμενό τους οι 53 έχουν τίτλο «Το “μετά” να αρχίσει σήμερα. Είναι λογικό να αγαπούν το εσχατολογικό «μετά». Τους αποδεσμεύει από το παρόν. Τους λυτρώνει από τη σημερινή πράξη τους. Είναι πιο εύκολο να δίνεις οδηγίες στην Ιστορία και να της απευθύνεις ιδεολογικά διατάγματα από τη συνειδητή, υπεύθυνη συμμετοχή στο οδυνηρό καθημερινό ξεδίπλωμά της.
Μπορούν να κατέβουν ασφαλείς στο αμπάρι. Επιβλέπει στη γέφυρα ο αρχηγός τους.
ΥΓ.: Ψευδής συνείδηση: Ψευδής είναι η συνείδηση που, καθοριζόμενη από μια υπέρτερη αλήθεια, αρνείται τον πραγματικό κόσμο, αυτοχειραγωγούμενη η ίδια και χειραγωγώντας τους άλλους προς το ψεύδος.
- Κείμενα για την Πολιτική & την Επικοινωνία(2007)
- Ήττα της Πολιτικής –18 θέσεις απέναντι(2008)
- Αναμνήσεις από το Βίτενμπεργκ –Όψεις του αδιεξόδου και η αναζήτηση της αισιοδοξίας(2009)
- Σταθεροί Τόποι(2012)
- Έξω από το καταφύγιο –Κείμενα για τη συνειδητοποίηση(2013).
- 10+10, (2014)
Όλα τα βιβλία κυκλοφορούν από τις «Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις».
