Του Δημήτρη Τζιβελέκη
Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί τι πρέπει να γίνει σ’ αυτή τη χώρα επιτέλους, προκειμένου να ξεφύγουμε από το φαύλο κύκλο που έχουμε μπει, τα τελευταία χρόνια.
Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να αναρωτηθούμε, αν είναι δυνατόν να αναπτυχθεί μία οικονομία όταν ασταμάτητα απειλείται με κατάρρευση και έξοδο από νομισματική ένωση;
Αυτό συμβαίνει από το 2010. Συζητάμε διαρκώς για το τι πρέπει να γίνει και για την επάνοδο της ανάπτυξης στην Ελλάδα. Οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό και εξωτερικό αφορούν τα γνωστά πλέον σε όλους θέματα: Δημοσιονομική κατάσταση, μεταρρυθμίσεις, αντιμετώπιση του χρέους. Για όλα αυτά έχουμε ακούσει σχεδόν τα πάντα.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι τόσο οι αρμόδιοι στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη δεν μιλούν ευθέως για τον βασικό υφεσιακό παράγοντα. Έναν παράγοντα που από το 2010 μέχρι σήμερα, συνεχίζει να καταστρέφει τις όποιες προσπάθειες της οικονομίας να ανασυγκροτηθεί, και συντηρεί ένα παραλυτικό οικονομικό περιβάλλον όπου ο φόβος και η απελπισία κυριαρχούν, δημιουργώντας πολύ αρνητικές προσδοκίες.
Ο παράγοντας αυτός που δηλητηριάζει τόσα χρόνια την ελληνική οικονομία δεν είναι άλλος από την διαρκή απειλή της κατάρρευσης και της εξόδου από το ευρώ. Ο ασταμάτητος εκφοβισμός όλων των εμπλεκόμενων στο οικονομικό σύστημα είναι απλά ο τέλειος λόγος για την αδυναμία της οικονομίας να δραπετεύσει από τα δεσμά της ύφεσης.
Είναι βέβαιο ότι καμία οικονομία δεν θα μπορούσε να ανασυγκροτηθεί και να αναπτυχθεί όταν βρίσκεται διαρκώς κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη μίας επαπειλούμενης καταστροφής.
Άραγε ποια οικονομία θα μπορούσε να ξεφύγει από την ύφεση όταν η απειλή της κατάρρευσης επικρέμεται συνεχώς από επάνω της;
Για ποια ανάπτυξη μπορούμε να μιλάμε όταν οι επενδυτές, από την αρχή της κρίσης, δεν ακούν τίποτα άλλο παρά το πόσο επικίνδυνο είναι να επενδύσουν στην Ελλάδα, αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθούν στη δίνη μίας μεγάλης οικονομικής καταστροφής;
Πώς μπορούμε να αισιοδοξούμε όταν εδώ και πέντε χρόνια τα διεθνή μέσα ενημέρωσης δεν σταματούν να «θάβουν» τη χώρα μας με αρνητικό τρόπο κινδυνολογώντας για ανεξέλεγκτες καταστάσεις;
Πώς θα επανέλθει η ρευστότητα της οικονομίας όταν οι αποταμιευτές ακούν συνεχώς για «κούρεμα», «bail in», «Grexit» και πανικόβλητοι σπεύδουν να αποσύρουν χρήματα;
Όλοι πλέον γνωρίζουμε, ακόμη και οι πιο ανίδεοι ότι η ανάπτυξη δεν εκβιάζεται και δεν διατάσσεται. Όπως και οι πλέον ανίδεοι γνωρίζουμε ότι η οικονομία θα μπορέσει να αναπτυχθεί όταν διαλυθεί ο φόβος. Διότι οι άνθρωποι δεν δημιουργούν κάτω από την απειλή του φόβου, αλλά μόνο με ελπίδα και πίστη στο μέλλον.
ΤΕΛΙΚΑ ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ;
