Μετράμε μέρες. Είτε οι εκλογές γίνουν τον Μάρτιο είτε τον Μάιο είτε στο τέλος της θητείας, μετράμε μέρες.
Του Λευτέρη Κουσούλη*
Μπροστά στην κάλπη, ο ψηφοφόρος, η πολιτική του συνείδηση, κάνει μια ανακεφαλαίωση. Μετράει με τον τρόπο της και αυτή. Μετράει και ζυγίζει. Το αποτέλεσμα της ατομικής ανακεφαλαίωσης καταγράφεται το βράδυ των εκλογών.
Αν πάντα στο μέτωπο της ανακεφαλαίωσης αυτής δίνεται η μάχη, στις εκλογές που έρχονται το μέτωπο αυτό συνοδεύεται από ένα ριζικά νέο δεδομένο. Είναι η υπαρξιακή αγωνία των κυβερνητικών να εγκαταστήσουν τη λήθη.
Όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια από το κυβερνητικό συγκρότημα, έγιναν και εκφωνήθηκαν, δεν έχουν προηγούμενο. Οργανωμένο ψεύδος, συνειδητή παραποίηση του υπαρκτού κόσμου και των συνθηκών του, καταπάτηση της κοινής λογικής. Προσβολή και ταπείνωση των ανθρώπων.
Οι κυβερνητικές επιλογές που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού δεν μπορούν πια να αποκρυβούν, ούτε τους απομένει πλέον το προνόμιο της ακατανοησίας τους, που για καιρό απολάμβαναν. Το πολιτικό και ιδεολογικό ένδυμα έχει φθαρεί, τίποτε δεν απομένει από την παραπλανητική περιβολή. Η λήθη. Η λήθη είναι η ελπίδα.
Η φθορά αγαπάει τη λήθη. Και δεν πρωτοτυπούν οι κυβερνητικοί όταν με κάθε τρόπο μας δείχνουν πως εργάζονται και επίμονα θα εργαστούν ως τις εκλογές για την εγκατάσταση της λήθης. Τους τρομάζει η άρνησή της. Ήθελαν και θέλουν πάντα να ξεχάσουμε. Τι είπαν. Τι έκαναν. Τον λόγο τους. Τη στάση τους. Τις μεθόδους τους. Στο μέτωπο της λήθης θα δοθεί η εκλογική μάχη. Εκεί θα κριθεί.
Ο στόχος των κυβερνητικών είναι οι άνθρωποι να μεταπηδήσουν από την εμπειρία στον τόπο της λήθης. Η λήθη είναι μια νάρκωση της εμπειρίας. Η λήθη είναι μια νέκρωση. Κανείς δεν θα το πει καλύτερα. Στο ποίημά του «Απόσπασμα από τη διαθήκη μου» ο Κ. Αθανασούλης λέει: «Να θυμάσαι. Αυτή την εντολή σού αφήνω. Να θυμάσαι θα πει να μην πεθάνεις».
Η λήθη είναι η πεπερασμένη ύπαρξη. Είναι η μερική υπόσταση, η ακρωτηριασμένη εμπειρία, είναι η άρνηση του πραγματικού εαυτού. Γνωρίζουν οι κυβερνητικοί ότι δεν είναι στιγμιαία πράξη η λήθη. Έχει μέσα της διάρκεια. Αφού ο εαυτός που εγκαθιστά απομακρύνεται από την προηγούμενη ύπαρξή του και δύσκολα επιστρέφει. Η λήθη είναι μια εγκατάλειψη.
Η λήθη είναι μια παραμόρφωση. Επειδή η εμπειρία δεν μπορεί διά παντός να διαγραφεί, η λήθη γίνεται αλλοιωτικό στοιχείο αυτής της εμπειρίας. Την υποβιβάζει, τη διαστρέφει και την παραποιεί. Παραποιημένη αυτή η εμπειρία γίνεται τόπος πολιτικής κερδοσκοπίας από την εξουσία, αφού εκεί που αποτυγχάνει να σβήσει πετυχαίνει να ξαναγράψει.
Στο μέτωπο αυτό, στο ρευστό μέτωπο της μνήμης, θα δοθεί η μάχη.
Η λήθη αφαιρεί από τη σκέψη το μαχαίρι της κάθαρσης. Της αποστερεί τη δύναμη της πορείας, την καθαρή ματιά στον ορίζοντα, τη βούληση αλλαγής. Μπροστά στην εκλογική αναμέτρηση, κάθε ζωντανή συνείδηση, σε κάθε της βήμα, έχει χρέος δυνατά να θυμίζει: Ζήτω η άρνηση της λήθης!
*Ο Λευτέρης Κουσούλης γεννήθηκε στην Ελίκα Λακωνίας το 1952. Γυμνάσιο στη Σπάρτη. Λύκειο στους Μολάους. Σπούδασε στην Πάντειο και στη Γαλλία, την πολιτική και τα φαινόμενα εξουσίας. Από τα φοιτητικά του χρόνια έχει ιδιαίτερα ασχοληθεί με τη μελέτη των μηχανισμών κοινωνικής και πολιτικής επιρροής. Οδηγός του επιστημονικού προβληματισμού του είναι η πρόταση: Μετά την επιστροφή του από τη Γαλλία, εργάστηκε για λίγα χρόνια ως ωρομίσθιος καθηγητής. Από το 1995 και ως σήμερα εργάζεται στο χώρο του στρατηγικού σχεδιασμού και της επικοινωνίας με την εταιρεία «Λέγειν & Πράττειν» (www.legeinandprattein.gr). Είχε τη πρωτοβουλία για την ίδρυση του εκδοτικού οίκου «Το Πέρασμα», που στο σύντομο βίο του εξέδωσε 15 τίτλους. Ο Λευτέρης Κουσούλης, αρθρογραφεί συχνά στον Τύπο καθώς και στο Διαδίκτυο, τόσο για την πολιτική, όσο και για άλλες καθημερινές πλευρές της ύπαρξης. Επιλεγμένα κείμενά του έχουν γίνει αντικείμενο έκδοσης. Μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει:
- Κείμενα για την Πολιτική & την Επικοινωνία(2007)
- Ήττα της Πολιτικής –18 θέσεις απέναντι(2008)
- Αναμνήσεις από το Βίτενμπεργκ –Όψεις του αδιεξόδου και η αναζήτηση της αισιοδοξίας(2009)
- Σταθεροί Τόποι(2012)
- Έξω από το καταφύγιο –Κείμενα για τη συνειδητοποίηση(2013).
- 10+10, (2014)
Όλα τα βιβλία κυκλοφορούν από τις «Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις».
