Είναι μια ενδιαφέρουσα πτυχή της νεοελληνικής ιστορίας. Κατά τον 16ο αι. στην προνομιούχο νήσο Χίο, η Οθωμανικές αρχές δεν άφηναν ευκαιρία που θα μπορούσε να της αποφέρει περισσότερους φόρους. Γιατί λοιπόν να εξαιρεθούν οι χήρες;
Όσες είχαν χάσει τον άντρα τους νέες, αν στη συνέχεια δεν παντρεύονταν για να κάνουν παιδιά-αποχή δηλαδή από την τεκνοποιία της κοινότητας-τιμωρούνταν με την υποχρεωτική καταβολή ειδικού φόρου για την αποχή που ονομαζόταν από τους ντόπιους «αργομουνιάτικο».
Να το ξανασκεφτεί το Υπουργείο Οικονομικών; Αλί και τρισαλί νόμισαν όσες έχασαν την περίοδο τεκνοποίησης, αμ δε! Ούτε νιάνιαρα, ούτε …αργομουνιάτικο…αχ!
Γι’ αυτό είμαι ευτυχισμένος που ζω σ΄ αυτή τη χώρα…
