Στα κέντρα λήψης των αποφάσεων στην ΕΕ, αλλά και σε Βερολίνο και Φρανκφούρτη, παγιώνεται η εκτίμηση ότι οι βουλευτικές εκλογές δεν θα γίνουν νωρίτερα από το φθινόπωρο του 2018.
Αυτή η εκτίμηση κυριαρχεί και στις βασικές πρεσβείες χωρών–μελών που είναι στην Αθήνα και εντάσσονται στον κύκλο των πιστωτών της Ελλάδας, αλλά και σε κεντρικά εγχώρια οικονομικά συστήματα.
Αν και με διαφορετική προσέγγιση, ετερόκλητα συμφέροντα και με εκ διαμέτρου αντίθετη στόχευση ως προς το σχεδιασμό τους, όλοι συγκλίνουν στην άποψη ότι, οι όποιες πολιτικές εξελίξεις απομακρύνονται και μένει να φανεί πως θα διαμορφωθεί το τοπίο. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσουν και το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης εντός του προκαθορισμένου χρονοδιαγράμματος, χωρίς παρεκκλίσεις και προβλήματα, αλλά και τη συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους που θα ξεκινήσει στις αρχές του 2018.
Αυτή η ανάλυση εκ των πραγμάτων επαναπροσδιορίζει και την στρατηγική όλων έναντι της κυβέρνησης και βεβαίως και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν να διανύσουν ακόμα πολλά χιλιόμετρα πριν από το τελευταίο γύρο για τις βουλευτικές εκλογές.
Κατά την αξιολόγηση που γίνεται στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, όπως αυτή προκύπτει από τις τελευταίες επαφές τόσο του Πρωθυπουργού και προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις Βρυξέλλες, ο Αλ. Τσίπρας παραμένει ακόμα, παρά τη μεγάλη φθορά, ο κομβικότερος παίκτης στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας. Μένει να φανεί από τις κινήσεις του κατά πόσο μπορεί να ανατρέψει την εις βάρος του κατάσταση, καθώς γνωρίζει και ο ίδιος, όσο και εάν δεν το παραδέχονται στο Μέγαρο Μαξίμου, ότι το στοίχημα της καθημερινότητας δεν κερδίζεται εύκολα.
Την ίδια στιγμή, με βάση την ανάλυση που γίνεται, ο Κυρ. Μητσοτάκης με δυο ισχυρά ατού, την μεγάλη παράσταση νίκης της ΝΔ και την εντυπωσιακά υψηλή και σταθερή συσπείρωση, αυξάνει τα ποσοστά του στο ερώτημα περί «πρωθυπουργησιμότητας» και καθίσταται κομβικός παράγοντας του κομματικού παιχνιδιού, αλλά όχι ακόμα του πολιτικού σκηνικού. Και αυτό διότι, αν και η ΝΔ προηγείται στις μετρήσεις δεν ελέγχει, όπως επισημαίνεται και στα report που έχουν στα συγκεκριμένα κέντρα, δεν μπορεί ακόμα να επιβάλλει την ατζέντα του, καθώς δεν ελέγχει την λεγόμενη «μεγάλη ατζέντα της κοινωνίας».
Ειδικά για τη ΝΔ το ερώτημα που προκύπτει από τις συζητήσεις που γίνονται είναι, εάν θα μπορέσει να πλησιάσει ή και να ξεπεράσει το όριο της αυτοδυναμίας που βρίσκεται στο +/- 36% και εάν θα είναι η τελική διάφορά της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το ΣΥΡΙΖΑ τόσο ευρεία, ώστε να μην τεθεί ζήτημα «Μεγάλου Συνασπισμού». Μάλιστα, στα σενάρια που αναλύονται τίθενται και η προοπτική του δεύτερου εκλογικού γύρου, αυτή τη φορά με απλή αναλογική και απρόβλεπτες συνέπειες για τα δυο μεγάλα κόμματα, τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ.
Αν και υπάρχει η επισήμανση στα περισσότερα κέντρα, ότι η πρωτιά της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν χάνεται, εστιάζουν στο νέο διπολισμό που έχει δημιουργηθεί, δηλ. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, κόμματα για τα οποία η εκτίμηση που υπάρχει είναι πως θα συγκεντρώσουν περίπου 50-52%.
Για το Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει η ανάλυση ότι ο βασικός της στόχος είναι η επέκταση του πολιτικού της χρόνου, καθώς ήδη κέρδισε το στοίχημα της μακροβιότερης μνημονιακής κυβέρνησης. Επί της ουσίας, όπως αναφέρουν οικονομικοί παράγοντες, στοχεύει με το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης να ανανεώσει τόσο τον χρόνο παραμονής της στην εξουσία όσο και τις λίγες για τους ίδιους –αλλά όχι εντελώς αβάσιμες – ελπίδες της να ανακάμψει έστω και μερικώς.
Πρόσωπο με βαθιά γνώση επί της επικοινωνίας, υπογραμμίζει ότι δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητη η στρατηγική της κυβέρνησης να εναλλάσσει με μεγάλη ταχύτητα θέματα τόσο υψηλής πολιτικής (διαπραγμάτευση και αξιολόγηση, χρέος, ελληνοτουρκικά, κ.α.) όσο και καθημερινότητας, δημιουργώντας την εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι «κάτι κινείται».
Παρά το γεγονός ότι ακόμα και σε κύκλους των Βρυξελλών, θεωρούν ότι έχει απομακρυνθεί ο χρόνος των εκλογών, τουλάχιστον έως τον Σεπτέμβριο του 2018, εντούτοις επισημαίνεται ότι η κοινωνική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα φέρνει πολύ μεγάλες δυσκολίες στους σχεδιασμούς του Μεγάρου Μαξίμου.
Και όπως λένε οι πιο μυημένοι, αν και ο εκλογικός κύκλος έχει μεγαλώσει, «τίποτα δεν προμηνύει ότι, παρά τους όποιους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, θα μπούμε το επόμενο διάστημα σε μια πιο ήρεμη πολιτικά περίοδο».
