Ένα υπερσυντηρητικό ακροδεξιό τείχος, που ξεκινά πλέον από την Ιταλία, περνά από την Αυστρία, τη Βαυαρία και φθάνει μέχρι την Ουγγαρία και την Πολωνία, ανατρέπει τα μέχρι σήμερα δεδομένα στο προσφυγικό/μεταναστευτικό, θέτει υπό πίεση τη φιλελεύθερη πολιτική της Ανγκελα Μέρκελ και τις χώρες του Νότου, με πρώτη από όλες την Ελλάδα…
Η Μέρκελ αναζητεί τη στιγμή αυτή συμμάχους. Ο πρώτος που βγήκε ανοιχτά και πήρε το μέρος της, προκειμένου να τη βοηθήσει, είναι ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.
Η νέα ιταλική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Τζιουζέπε Κόντε στάθηκε απέναντί της και απειλεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα.
Συνεπώς, νομοτελειακά η καγκελάριος Μέρκελ θα στραφεί προς την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό της, Αλέξη Τσίπρα, αναζητώντας -όπως λένε και στην Καγκελαρία- μια διμερή συμφωνία.
Και εδώ όλα εμφανίζονται ανοιχτά. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Από το 2015 με την έκρηξη του προσφυγικού, η Γερμανία έχει δεχθεί στο έδαφός της πάνω από 970.000 πρόσφυγες και μετανάστες.
Μετά την άνοδο των λαϊκιστών και ακροδεξιών στην εξουσία στην Ιταλία, ο υπερσυντηρητικός υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Ζεεχόφερ βρήκε την ευκαιρία να χτυπήσει πισώπλατα τη Μέρκελ, ψάχνοντας πολιτικά οφέλη ενόψει των εκλογών που θα διεξαχθούν στη Βαυαρία τον Οκτώβριο.
Συγκρότησε συμμαχία με τους Ιταλούς, τους Αυστριακούς και τους Ούγγρους και έδωσε δύο εβδομάδες διορία στην καγκελάριο να αλλάξει την πολιτική της στο μεταναστευτικό, διαφορετικά -όπως διατείνεται- θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες και θα δώσει εντολή στην ομοσπονδιακή Αστυνομία να επαναπροωθεί τους πρόσφυγες στις χώρες όπου έχουν πρώτα καταγραφεί, δηλαδή στην Ελλάδα και στην Ιταλία.
