Εθελοτυφλούν όσοι καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται ότι το μεταναστευτικό είναι, πρωτίστως, ζήτημα εθνικής ασφάλειας της χώρας.
Μείζον θέμα κοινωνικής συνοχής και επιβίωσης.
Δεν είναι ζήτημα… ανθρωπισμού!
Κι αν θέλουμε να δείξουμε ανθρωπισμό, ας μαζέψουμε πρώτα τους άστεγους από τους δρόμους κι ας κάνουμε κάτι για τους φτωχούς και τους ανήμπορους συμπατριώτες μας. Ψυχή έχουν κι αυτοί.
Είναι δε απορίας άξιον πως δεν θέλουμε να καταλάβουμε τίποτα από την πολιτική των άλλων χωρών της Ε.Ε, που σφράγισαν τα σύνορά τους και αρνούνται να δεχθούν πρόσφυγες, ενώ από τους μετανάστες επιλέγουν ό,τι χρειάζονται οι οικονομίες τους.
Πήγε ο Χρυσοχοϊδης στην ΕΕ και μόνο μια χώρα δέχθηκε να πάρει κάποια από τα 4.000 ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά που έφτασαν στην Ελλάδα!
Ο Μακρόν αυστηροποιεί την νομοθεσία και θα επιβάλει ποσοστώσεις στους μετανάστες που πηγαίνουν να εργαστούν στην Γαλλία, ενώ όσοι ζητούν άσυλο, δεν θα έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη παρά μόνο σε επείγουσα μορφή.
Όλες αυτές οι χώρες δεν είναι λιγότερο ευαίσθητες από την Ελλάδα.
Απλώς θέτουν το εθνικό τους συμφέρον πάνω από οτιδήποτε άλλο.
Άφησαν την Ελλάδα μόνη, μας στέλνουν επιδοτήσεις για να μοιράζουμε επιδόματα και προσπαθούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα που μας υπερβαίνει!
Μόνον εμείς, με τα τόσα προβλήματα, με γείτονες που υπονομεύουν την εδαφική μας ακεραιότητα, και με μια οικονομία που προσπαθεί να βγεί απ’ την κρίση (και με ανεργία 17%) ακολουθούμε μια ανόητη πολιτική του “ανοίξαμε και σας περιμένουμε”.
Και αντί να δώσουμε σε όλους να καταλάβουν ότι η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, με την πολιτική της διασποράς στέλνουμε ένα μήνυμα στους διακινητές να φέρουν κι άλλους.
100 θα παίρνουμε από την Μόρια, τη Σάμο και τη Λέσβο, 200 νέους θα φέρνουν.
Προφανώς και οι συνθήκες στη Μόρια είναι απαράδεκτες και αποτελούν ντροπή για τη χώρα.
Όμως, η μεταφορά μεταναστών στην ηπειρωτική Ελλάδα, δεν λύνει το πρόβλημα.
Το διασπείρει σ’ ολόκληρη τη χώρα.
Το πολλαπλασιάζει, με δυνητικά εφιαλτικές συνέπειες.
Η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει ένα απέραντο hot spot.
Να δημιουργηθούν σ΄όλη την επικράτεια γκετοποιημένες κοινότητες οι οποίες θα βρίσκονται σε διαρκή διαμάχη με τις τοπικές κοινωνίες.
Oι μουσουλμάνοι δεν ενσωματώνονται.
Δεν το επιτρέπει το θρήσκευμά τους.
Όποιος διαβάσει το Κοράνι, το αντιλαμβάνεται.
Εμάς τους Χριστιανούς, μας θεωρούν απίστους και τον δυτικό πολιτισμό εχθρικό προς τα πιστεύω και τα δικά τους ήθη.
Η εξάπλωσή τους σε μη μουσουλμανικές χώρες είναι θρησκευτικό καθήκον.
Δεν είναι περίεργο που δεν αναζητούν καταφύγιο στις πλούσιες μουσουλμανικές χώρες, αλλά επιλέγουν να έρθουν, με τόση ταλαιπωρία, στη Δύση;
Εν ευθέτω χρόνο θα ζητήσουν δικά τους σχολεία, δικούς τους νόμους, τη σαρία επί του προκειμένου και δικούς τους λατρευτικούς χώρους.
Αντέχει το εκπαιδευτικό μας σύστημα να μορφώσει όλα αυτά τα παιδιά;
Αντέχει το δημόσιο σύστημα υγείας να παράσχει αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας;
Kαι κάτι ακόμα: έχουμε μια ισχυρή μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, την οποία χρησιμοποιεί η Τουρκία για να δημιουργεί προβλήματα στην περιοχή με απώτερο στόχο την αυτοδιάθεσή της. Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούμε τι επιπτώσεις θα έχει για τη χώρα μας η περαιτέρω ενίσχυση του μουσουλμανικού πληθυσμού;
Η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη.
Και εθνικά επικίνδυνη.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εποικισμού της από μουσουλμάνους. Καλές όλες αυτές οι δηλώσεις περί ανθρωπισμού, αλλά με δηλώσεις κι ευχές δεν λύνονται προβλήματα.
Xρειάζονται αποτελεσματικές πολιτικές.
Πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η ουσιαστική φύλαξη των συνόρων μας. Σε καμιά χώρα του κόσμου τα σύνορά της δεν είναι …σουρωτήρι.
Δεύτερον, να μπεί φρένο στη δράση των ΜΚΟ, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται για την διακίνηση μεταναστών από την Τουρκία.
Τρίτον, να επιταχυνθεί η διαδικασία χορήγησης ασύλου. Όσα άτομα δεν ταυτοποιούνται και δεν δικαιούνται άσυλο, να επαναπροωθούνται στις χώρες τους, άμεσα.
Tέταρτον, να σταματήσει η διασπορά μεταναστών, ιδιαίτερα, σ’ εθνικά ευαίσθητες περιοχές.
Χθες ο κ. Χρυσοχοϊδης, μετά από επαφές που είχε στην ΕΕ, αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι μη διαχειρίσιμη.
Είναι προφανές ότι η χώρα δεν αντέχει άλλο!
Αυτό σημαίνει ότι μας καταπίνει το πρόβλημα.
Aς μη βαυκαλιζόμαστε.
Η χώρα εποικίζεται…
