ΠΟΝΗΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ:
Τα πονηρά πνεύματα ΔΕΝ γνωρίζουν τη φύση της ψυχής μας ούτε μπορούν να εισχωρήσουν μέσα της.
Μπορούν, όμως, να διακρίνουν ποια είναι η κατάστασή της από τα έργα μας, τα λόγια μας, τις ενέργειές μας, τις κλίσεις μας.
Τις σκέψεις, που δεν έχουν βγεί ποτέ από τα βάθη της ψυχής μας, είναι αδύνατο να τις αντιληφθούν. Ακόμα και τους πονηρούς λογισμούς, που οι ίδιοι μας υποβάλλουν, δεν γνωρίζουν αν τους αποδεχθήκαμε ή όχι. Μπορούν μόνο να το συμπεράνουν, παρατηρώντας προσεκτικά ορισμένες εξωτερικές εκδηλώσεις ή σωματικές κινήσεις μας.
Μας προσβάλλουν, για παράδειγμα, με λογισμούς θυμού και οργής. Αν η προσβολή τους πλήξει την καρδιά μας, το διακρίνουν από μια σιωπηλή ταραχή, από έναν αγανακτισμένο αναστεναγμό, από τη σύσπαση, τη χλωμάδα ή το κοκκίνισμα του προσώπου μας. Αυτά είναι τα μέσα, με τα οποία η λεπτή νοημοσύνη τους διακρίνει ποιος άνθρωπος έχει παραδοθεί σ’ ένα πάθος και σε ποιο ακριβώς πάθος.
Και δεν είναι παράδοξο αυτό, εφόσον την ίδια δυνατότητα μπορεί να έχει κι ένας έξυπνος άνθρωπος.
Βλέποντας, δηλαδή, την εξωτερική εμφάνιση ή συμπεριφορά κάποιου συνανθρώπου του, μπορεί να συμπεράνει με ακρίβεια την εσωτερική του κατάσταση! Πόσο, λοιπόν, περισσότερο θα μπορούν να το κάνουν αυτό οι δαίμονες, οι οποίοι ως πνεύματα είναι πολύ πιο ευαίσθητοι και πολύ πιο οξυδερκείς από τους ανθρώπους;
Αββά Κασσιανού
