Ένα ριμέικ ταινίας από τον παλαιό ελληνικό κινηματογράφο, είδαμε το πρωί της Παρασκευής, σε γνωστό τηλεκάναλο. Ένας νεαρός φτωχός και καταφρονεμένος λέει τον πόνο του στο μυστακοφόρο μπαρμπα-Μαθιό, επειδή η γειτονιά τον κατηγορεί, πως τώρα που μεγαλοπιάστηκε έφυγε από το παλιό σπίτι και εγκαταστάθηκε σε μια βιλίτσα παραθαλάσσια 140 τετραγωνικά μέτρα (70 τ.μ υπόγειο και άλλα τόσα ο όροφος).
Το σενάριο αυτό, θα μπορούσε να είναι φανταστικό (όπως άλλωστε όλα τα σενάρια), όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό και έχει ως πρωταγωνιστή ένα διάσημο πρόσωπο.
Σκηνή πρώτη: Ξεσπάει ένα σούσουρο ότι ο τέως πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, αγόρασε ένα σπίτι στην περιοχή του Σουνίου, δημοσιεύονται μάλιστα και φωτογραφίες. Ύστερα από ένα τριήμερο σιωπής, ο Αλέξης, στέλνει εξώδικο (έχει και σασπένς η ταινία) στον δημοσιογράφο Γιάννη Κουρτάκη, εκδότη των Παραπολιτικών, ζητώντας να αποκαταστήσει την τρωθείσα τιμή του, επειδή, το τίμημα του ενοικίου, όπως δημοσιεύθηκε, δεν ήταν 500 ευρώ τον μήνα, δεν είπε όμως πόσο ακριβώς.
Σκηνή Δεύτερη: Ο Αλέξης στρέφει τα πυρά του, εναντίον της Νέας Δημοκρατίας (και ιδιαίτερα κατά του Μητσοτάκη) κατηγορώντας για κιτρινισμό και λάσπη. (Μια σκηνή που κόπηκε στο μοντάζ, έδειχνε τον Μητσοτάκη, να μην ασχολείται με τίποτα άλλο την περίοδο αυτή, παρά μόνον με την βίλα του Τσίπρα. Ο σκηνοθέτης της ταινίας θεώρησε περιττό να αναφέρει που βρισκόταν ο Μητσοτάκης.
Σκηνή Τρίτη: Ο Τσίπρας αρχίζει να αποκαλύπτει στον μπαρμπα-Μαθιό (ο οποίος τον κοιτάζει με μεγάλη συμπόνοια και συμπάθεια), ότι «η γνώση και η ύπαρξη αυτής της κατοικίας έγινε σε μια ταβέρνα της περιοχής, όταν κατά τη διάρκεια κρασοκατάνυξης, ο ταβερνιάρης του είπε «εγώ θα ψάξω να βρω μήπως υπάρχει εδώ κανένα σπίτι να μείνεις». Το σπίτι βρέθηκε, όμως ο ιδιοκτήτης είχε μια απορία: «Εσύ πρώην πρωθυπουργός θα πας να μείνεις σε ένα σπίτι 70 τετραγωνικά»; Τέλος πάντων, έκλεισε η συμφωνία στα 6000 ευρώ τον χρόνο και ο ιδιοκτήτης- όπως απεκάλυψε ο Αλέξης- δεν είναι διαπλεκόμενος και «θα έκανε μια ανακαίνιση για να μείνω για τα επόμενα 3-4 χρόνια».
Σκηνή τελευταία: Ο Αλέξης κάνει έναν μονόλογο -σε στυλ διαγγέλματος- λέγοντας ότι «τα δημόσια πρόσωπα, οφείλουμε να δίνουμε στη δημοσιότητα και να απαντάμε σχετικά με την ζωή μας και τις προσωπικές μας συναλλαγές». Εδώ τελειώνει η ταινία και την ώρα που πέφτουν οι τίτλοι ακούγεται το τραγούδι «σπίτι μου, σπιτάκι μου, φτωχοκαλυβάκι μου». Δεν γνωρίζω, εάν το φιλοθεάμον κοινό ικανοποιήθηκε από την ταινία, όμως, απ’ ότι έγινε γνωστό, κόπηκαν ελάχιστα εισιτήρια. Ο πρωταγωνιστής πλέον δεν έχει ακροατήριο.
