Την ώρα που η Μέρκελ θεωρείται φαβορί τόσο από τους δημοσκόπους όσο και από οποιαδήποτε ρεαλιστική προσέγγιση, οι Πράσινοι ανυπομονούν να επανέλθουν στην εξουσία μετά από 12 χρόνια και έχουν στείλει πολλά «μηνύματα» συμμαχίας με τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ.
«Οι εκλογές δεν έχουν κριθεί» επεσήμανε η καγκελάριος και πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών Άγκελα Μέρκελ, προειδοποιώντας με αυτό τον τρόπο τους οπαδούς του κόμματος να μην εφησυχάζουν, μόνο και μόνο γιατί οι δημοσκοπήσεις τους βλέπουν πρώτο κόμμα με ποσοστό που κυμαίνεται μεταξύ 34% και 36%. Σε μια ύστατη προσπάθεια να ανακτήσει την εμπιστοσύνη που έχασε σε τμήμα των ψηφοφόρων της εξαιτίας της στάσης που τήρησε στο προσφυγικό, η κ. Μέρκελ διαβεβαίωσε το βράδυ της Παρασκευής σε προεκλογική εκδήλωση στο Μόναχο, πως «αυτό που συνέβη το 2015, δεν πρέπει να επαναληφθεί και δεν θα επαναληφθεί.»
Στους αναποφάσιστους επενδύει και ο υποψήφιος καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς. Παρ’ ότι οι δημοσκοπήσεις δίνουν στο SPD ένα 21% με 22%, ο ίδιος δηλώνει πως «όλα είναι πιθανά». Με σκληρές επιθέσεις στο δεξιό λαϊκιστικό κόμμα ΕναλλακτικήγιατηΓερμανίακαι έντονη κριτική στην Άγκελα Μέρκελ, ο Μ. Σουλτς προσπαθεί να κινητοποιήσει τους οπαδούς του. Όπως ενδεικτικά τόνισε σε προεκλογική εκδήλωση χθες το βράδυ στο Βερολίνο «τα επόμενα τέσσερα χρόνια δεν θα πρέπει να γίνουν χρόνια στασιμότητας και ληθαργίας». Η Γερμανία έχει, σύμφωνα με το σοσιαλδημοκράτη πολιτικό, ανάγκη από έναν καγκελάριο που έχει το θάρρος να χαράξει το μέλλον της χώρας.
Προκαλούν οι προεκλογικές αφίσες του AfD
Στην αφίσα φαίνεται η πίσω πλευρά δύο καλλίγραμμων γυναικών με μπικίνι. «Μπούρκα; Εμάς μας αρέσει το μπικίνι», γράφει. Μια άλλη αφίσα παρουσιάζει μια έγκυο γυναίκα και το σύνθημα: «Νέους Γερμανούς; Τους φτιάχνουμε μόνοι μας». Η προεκλογική καμπάνια της ξενοφοβικής Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), με τις αφίσες του αμφιλεγόμενου Θορ Κούνκελ, δεν θα μπορούσε να μην είναι προκλητική -αν όχι ευθέως προσβλητική και ρατσιστική. Παρόλα αυτά – ή χάρη σε αυτά – στις αυριανές εκλογές αναμένεται να ξεπεράσει το 10% και να μπει θριαμβευτικά στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο, επιβεβαιώνοντας ότι τα παραδοσιακά κόμματα περνούν και στη Γερμανία κρίση και ότι ο λαϊκισμός αυτήν τη στιγμή είναι η ισχυρότερη (α)πολιτική τάση διεθνώς.
Τι κοινό όμως έχει η AfD με τον Ντόναλντ Τραμπ και με το βρετανικό UKIP, εκτός από το προφανές; Η απάντηση είναι ότι είχαν και οι τρεις τη βοήθεια της διαφημιστικής εταιρίας Harris Media από το Τέξας, γνωστής για τις νεοσυντηρητικές, θρησκοληπτικές και ξενοφοβικές καμπάνιες της. Στα κεντρικά γραφεία της AfD, σύμφωνα με πληροφορίες, εργάζονταν κατά τη διάρκεια της γερμανικής προεκλογικής περιόδου τρία στελέχη της αμερικανικής εταιρίας, με αντικείμενο την ψηφιακή παρουσία του κόμματος και αντίστοιχα την ψηφιακή υπονόμευση της Άγκελα Μέρκελ, με την εφαρμογή διαφόρων τεχνικών παρέμβασης στη λειτουργία των μηχανών αναζήτησης του Διαδικτύου. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι στην AfD είχαν τουλάχιστον την αυτοσυγκράτηση να απορρίψουν πρόταση των διαφημιστών να χρησιμοποιήσουν ως κεντρικό σύνθημα το «Η Γερμανία στους Γερμανούς».
Στις εκλογές του 2013 η Εναλλακτική για τη Γερμανία δεν ήταν ούτε έξι μηνών όταν έλαβε 4,7% στις ομοσπονδιακές εκλογές και έμεινε για πολύ λίγο εκτός Βουλής. Κάποιοι – αφελώς, όπως αποδεικνύεται- πίστεψαν ότι ξεμπέρδεψαν με το κόμμα του Μπερντ Λούκε, ενός αμφιλεγόμενου καθηγητή Οικονομικών, ο οποίος δεν είχε άποψη για κανένα θέμα εκτός από την Ευρωζώνη, από την οποία ήθελε αφενός να πετάξει την Ελλάδα και αφετέρου να απαλλάξει τη Γερμανία, με επιστροφή στο μάρκο. Όσο η κρίση φαινόταν να ελέγχεται, τόσο το κόμμα έχανε το ενδιαφέρον των πολιτών, για να φτάσει το 2015 να διασπαστεί, με την «σφραγίδα» να παραμένει στα χέρια της Φράουκε Πέτρι. Εκμεταλλευόμενη την προσφυγική κρίση, η Πέτρι έστριψε το κόμμα …όλο δεξιά, υιοθετώντας θέσεις εναντίον των μεταναστών και του Ισλάμ, αλλά και υπέρ της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν. Προεκλογικά δεν δίστασε μάλιστα να ποζάρει με το νεογέννητο μωρό της για αφίσα του κόμματος, με το μήνυμα: «Και ποιος είναι ο λόγος να μάχομαι για την Γερμανία;».
Ψηφίζουν AfD οι οπαδοί του Ερντογάν;
Πριν από λίγο καιρό ο Πρόεδρος της Τουρκίας, σε ένα ακόμη επεισόδιο απειλών και επίδειξης ισχύος, έδωσε «γραμμή» στους συμπατριώτες του που έχουν δικαίωμα ψήφου (περίπου 1,3 εκατομμύρια) να μην ψηφίσουν Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους, αλλά να επιλέξουν κόμματα «που δεν είναι εχθροί της Τουρκίας» .
Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές φαίνεται ότι αυτό το κόμμα βρέθηκε από τους φανατικούς οπαδούς του Ταγίπ Ερντογάν στη Γερμανία ή επικράτησε η λογική «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Σύμφωνα με πληροφορίες του Αθηναϊκού/ Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, σε περιοχές με ιδιαίτερα αυξημένο τουρκικής καταγωγής πληθυσμό, υπήρξε ξαφνική άνοδος των ποσοστών της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, με αντίστοιχη πτώση των ποσοστών του SPD, το οποίο παραδοσιακά στήριζε η τουρκική κοινότητα, με ποσοστά που έφταναν ακόμη και το 70%. Επιπλέον, όπως αποκάλυψε χθες η «Tageszeitung», ο πρόεδρος των Τούρκων δημοσιογράφων του Αμβούργου Ερντάλ Αλτουντάς, σε άρθρο του στην τουρκόφωνη free-press «Post Aktüel», της οποίας είναι διευθυντής, έγραφε πριν από λίγες ημέρες: «Εάν σε αυτές τις εκλογές είχα δικαίωμα ψήφου και αν ψήφιζα καν- αν είστε περίεργοι, σας λέω: μου περνάει από το μυαλό η ακροδεξιά AfD. Είμαι βέβαιος ότι θα θυμώσετε πολύ μαζί μου. Η AfD τάσσεται υπέρ της ξενοφοβίας και εναντίον των Τούρκων και των μουσουλμάνων. Αλλά τουλάχιστον το κόμμα τα λέει αυτά ανοιχτά. Αν κοιτάξουμε τα τέσσερα κόμματα που ήταν μέχρι τώρα στη Βουλή, ποιο από αυτά δεν είναι εχθρός της Τουρκίας; Ποιο κόμμα δεν υποστηρίζει εχθρική πολιτική για την Τουρκία;». Την αποκάλυψη κάνει μάλιστα ο Αδίλ Γιγκίτ, επίσης Τούρκος δημοσιογράφος, ο οποίος ζητάει από τον συνάδελφό του να παραιτηθεί από τη θέση του, καθώς, «δεν μπορεί πλέον να εκπροσωπεί τους Τούρκους δημοσιογράφους».
Οι ενδεχόμενες μετεκλογικές συμμαχίες στη Γερμανία
Με τους δημοσκόπους να βεβαιώνουν πως χωρίς αμφιβολία οι Χριστιανοδημοκράτες θα επικρατήσουν στις επερχόμενες γερμανικές εκλογές και συνεπώς η Άγγελα Μέρκελ πιθανότατα θα παραμείνει για τέταρτη συνεχή θητεία στην Καγκελαρία, το ενδιαφέρον των περισσότερων Ευρωπαίων αναλυτών επικεντρώνεται στις συμμαχίες που ενδέχεται να γίνουν με στόχο τη συγκρότηση κυβερνητικής πλειοψηφίας στη νέα Βουλή και στις πιθανές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή πολιτική της Γερμανίας.
«Οι Ελεύθεροι Δημοκράτες της Γερμανίας (FDP) ενδέχεται να φρενάρουν τις ελπίδες της ΕΕ για μεταρρυθμίσεις» επισημαίνεται σε ανάλυση που δημοσιεύει το Euractiv, όπου αναφέρεται ότι το φιλελεύθερο κεντροδεξιό κόμμα των Ελευθέρων Δημοκρατών σχεδιάζει να επανέλθει στη Βουλή μετά την ιστορική ήττα του 2013, όταν δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την είσοδό του, ίσως και με τη μορφή ενός κυβερνητικού εταίρου. Αυτό θα καταστήσει πιο αμήχανη τη σχέση του Βερολίνου με τους Ευρωπαίους γείτονές του, σχολιάζει το Euractiv επισημαίνοντας πως σε περίπτωση που το FDP συνεργαστεί με τους Χριστιανοδημοκράτες η μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης «θα πρέπει να θεωρηθεί νεκρή».
Κατά τον οικονομολόγο στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων (Centre for European Reform), Κρίστιαν Οντενταλ θα πρόκειται «για τον πιο επικίνδυνο συνασπισμό για το ευρώ».
Κατά την άποψή του ο κίνδυνος εξηγείται επειδή το FDP τάσσεται υπέρ της παραδοσιακής γερμανικής οικονομικής πολιτικής «Ordnungspolitik», μίας οικονομικής πολιτικής, η οποία θέτει σαφείς κανόνες που βασίζονται στην ανάλυση της αγοράς και στην εφαρμογή τους ανεξαρτήτως κόστους. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αυτό μεταφράζεται σε απόρριψη των σχεδίων για κοινό προϋπολογισμό στην Ευρωζώνη και δημιουργίας Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου για παροχή δανείων έκτακτης ανάγκης, σημειώνει.
«Φοβάμαι ότι η Καγκελάριος Mέρκελ και ο Γάλλος Πρόεδρος Mακρόν συμφωνούν στην ύπαρξη νέων δεξαμενών χρημάτων για γιγαντιαίες δημοσιονομικές μεταφορές… όμως αυτό δεν θα γίνει με εμάς», προειδοποίησε άλλωστε ο επικεφαλής του FDP, Κρίστιαν Λίντνερ. Το κόμμα του θα αρνηθεί να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία δεν θα τηρήσει σκληρή γραμμή απέναντι στην Ευρώπη, συμπλήρωσε.
Στο δημοσίευμα αναφέρεται επίσης πως το FDP είναι ιδιαίτερα επικριτικό απέναντι στα προγράμματα διάσωσης, που έχουν κρατήσει την Ελλάδα εντός της Ευρωζώνης. Στο μανιφέστο τους απαιτούν να προβλεφθεί «διαδικασία κρατικής χρεοκοπίας», η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει χώρες εκτός της ζώνης του ευρώ.
Στο δίλημμα που ταλανίζει το κόμμα των Πρασίνων, καθώς πλησιάζει η ημέρα των εκλογών στη Γερμανία, εστιάζει εξάλλου δημοσίευμα στο Politico υπό τον τίτλο: «Το κόμμα των Πρασίνων στη Γερμανία εγκλωβισμένο σε δίλημμα μετεκλογικής συμμαχίας».
Θα μείνουν και πάλι εκτός εξουσίας ή θα συνεργαστούν με ένα κόμμα, το οποίο απεχθάνονται, διερωτάται η ιστοσελίδα τονίζοντας πως όπως όλα δείχνουν, η Γερμανίδα Καγκελάριος θα διατηρήσει τη θέση της και θα αναζητήσει συμμάχους για να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού. Η μία επιλογή είναι να σχηματίσει «μεγάλο» κυβερνητικό συνασπισμό με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD), στερώντας την πολιτική σκηνή από μία στιβαρή αντιπολίτευση, ενώ η άλλη είναι η μετεκλογική συνεργασία με το κόμμα των Πρασίνων και το κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP).
Οι Πράσινοι ανυπομονούν κατά το Politico να επανέλθουν στην εξουσία μετά από 12 χρόνια μακριά της και έχουν στείλει πολλά «μηνύματα» ότι θα καλωσόριζαν μία συμμαχία με τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) της Μέρκελ, αλλά στο FDP βλέπουν τον αντίποδα όλων των θέσεων που εκπροσωπούν οι ίδιοι. «Το FDP είναι ένα κόμμα των “αντί”- αντιτίθενται στην προστασία του κλίματος, αντιτίθενται στην παραχώρηση περισσοτέρων δικαιωμάτων στους ενοικιαστές και στις εργατικές κατοικίες, αλλά και στην αλληλεγγύη στην Ευρώπη», διαμαρτυρήθηκε ο επικεφαλής των Πρασίνων, Οζντεμίρ και συμπλήρωσε: «Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε με το κόμμα αυτό».
Τέλος ο EUobserver σε δημοσίευμα με τίτλο «Το ακροδεξιό κόμμα της Γερμανίας σε τροχιά ανόδου» επισημαίνει πως το ακροδεξιό και φιλικά διακείμενο απέναντι στη Ρωσία AfD (Alternative für Deutschland / Εναλλακτική για τη Γερμανία) συγκεντρώνει το 11% των ψήφων, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, και, όπως, φαίνεται, θα είναι η τρίτη δύναμη στο νέο Κοινοβούλιο. Η Αριστερά συγκεντρώνει 10%. Στην ίδια δημοσκόπηση, το 60% των ερωτηθέντων χρέωσαν την άνοδο του AfD στην «ανοιχτή» πολιτική της Καγκελαρίου στο προσφυγικό.
