Στις αρχές του 2016 ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση περίμεναν να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση για να προκύψει η ανάπτυξη. “Μαζί με την Ανάσταση θα έρθει και η ανάσταση της οικονομίας” διατυμπάνιζε ο Πρωθυπουργός…
Η Ανάσταση του 2016 ήρθε και παρήλθε, το ίδιο και η Ανάσταση του 2017. Η οικονομία δεν αναστήθηκε όμως, συνέχισε να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας…
Πέρυσι το καλοκαίρι προβλήθηκε ο αναπτυξιακός νόμος σαν η λύση που περίμενε η οικονομία για να ανασάνει. Μέχρι τα περασμένα Χριστούγεννα περίμεναν μαζί με το θαύμα της γέννησης και το “θαύμα” της αναγέννησης της οικονομίας.
Τώρα έχω μήνες να ακούσω περί της συμβολής του αναπτυξιακού στην οικονομική αναγέννηση. Προφανώς, ισχύει το από εδώ πήγαν και οι άλλοι…
Φέτος ήρθε η σειρά των “too good to be true” και των δηλώσεων περί γραβάτας με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης. Οι στόχοι για απόφαση οριστική για το χρέος και συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση που αποτελούσαν τα “κλειδιά” που θα συμβάλουν στο ξεκλείδωμα της ανάπτυξης μετά το στραπάτσο αποσύρθηκαν άρον-άρον κάτω από το χαλάκι της λήθης…
Τώρα σαν “κλειδί” που θα ξεκλειδώσει την ανάπτυξη προβάλλεται η ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας.
Ιδού το ρεπορτάζ: “Μέχρι το Σεπτέμβριο εκτιμούν στην κυβέρνηση ότι θα έχουν ολοκληρωθεί οι συζητήσεις ώστε να προχωρήσει η ίδρυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας, σύμφωνα με όσα είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ κορυφαίος παράγοντας του Υπουργείου Οικονομίας.
Σχετικά με την εναλλακτική λύση που δίνεται από τους θεσμούς, αντί για την ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας να αναβαθμιστεί το Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας (ΕΤΕΑΝ), ο ίδιος ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι “θα επιλέξουμε τη λύση που θα οδηγήσει στην ταχύτερη υλοποίηση του σχεδιασμού”, ενώ για τη χρηματοδότηση της τράπεζας, είπε ότι δεν θα προχωρήσει μόνο με εθνικούς πόρους αλλά σε αυτήν θα συμμετάσχουν και αναπτυξιακές τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης…”.
Η άγνοια και η βλακεία των σχεδιαστών της ανάπτυξης αποκαλύπτεται στην τελευταία φράση του ρεπορτάζ: “…Η αναπτυξιακή τράπεζα, θα είναι συνδεδεμένη με την κρατική, ευρωπαϊκή και διατραπεζική χρηματοδότηση, χωρίς ωστόσο να αναλαμβάνει κινδύνους για τα κρατικά κεφάλαια”.
Ήτοι, μια αναπτυξιακή τράπεζα που θα την τρέχουν αργόσχολα κομματόσκυλα και γραφειοκράτες, θα έχει χρηματοδότηση από ένα χρεοκοπημένο κράτος που χρωστάει σε όποιον του έχει πει καλημέρα σε όλον τον κόσμο, θα έχει χρηματοδότηση από τη διατραπεζική αγορά από την οποία η χώρα και οι τράπεζές της είναι αποκλεισμένες και θα μοιράζει δάνεια χωρίς να αναλαμβάνει κινδύνους για τα κρατικά κεφάλαια…
Αναμφίβολα, πρόκειται περί δυο ηλιθίων… Ενός του “ειδήμονα” που έδινε την περιγραφή της αναπτυξιακής τράπεζας, ο οποίος είναι προφανές πως συμμετέχει στο επιτελείο που τη σχεδιάζει και ενός δευτέρου που καθόταν και τον άκουγε χωρίς να του δημιουργηθούν εύλογα ερωτήματα.
Την τελευταία φορά που οι γραφειοκράτες και τα κομματόσκυλα επιχείρησαν να δημιουργήσουν ανάπτυξη μέσω κρατικού τραπεζικού πυλώνα που δεν θα εποπτεύεται από την ΕΚΤ, είχαν ανακαλύψει την Τράπεζα Αττικής, όπου υποχρέωσαν ΔΕΚΟ και Ασφαλιστικά Ταμεία να καλύψουν την Αύξηση Κεφαλαίου και να απωλέσουν τα κεφάλαια ολοσχερώς.
Σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα θα είχαν κινηθεί εισαγγελείς και δικαστές για να επιμερίσουν ευθύνες αλλά στην Κολομβία των Βαλκανίων δεν ίδρωσε κανενός το αυτί…
Οι ιστορίες της Αττικής με τα δάνεια Καλογρίτσα, τα βοσκοτόπια και την προσπάθεια ελέγχου των καναλιών είναι γνωστές. Γνωστή είναι και η κατάληξη του εγχειρήματος κρατικού τραπεζικού πυλώνα. Από τύχη ή παρεμβάσεις γλύτωσαν κάποιοι τα “βραχιολάκια”…
Παρόμοια θα είναι και η κατάληξη της Αναπτυξιακής Τράπεζας. Αν η ανάπτυξη ερχόταν μέσω σχεδιασμού γραφειοκρατών και κομματόσκυλων η Σοβιετία θα μεγαλουργούσε ακόμη και η Β. Κορέα θα ευημερούσε…
Το δις εξαμαρτείν ούτε ανδρός σοφού… ήτοι αφού τη σκαπουλάρατε με την Αττικής γιατί δεν βάζετε μυαλό;
πηγη: gianniotis
