Αναγκαία θεωρείται η μια επανεκκίνηση του καπιταλισμού, καθώς έχουν περάσει πάνω από
δέκα χρόνια μετά την μεγάλη κρίση και η εμπιστοσύνη στο «σύστημα» παραμένει χαμηλή.
Όπως εξηγούν οι συντάκτες των Financial Times …
υπάρχει ανάγκη οι επιχειρηματίες, αλλά και όσοι χαράσσουν πολιτική, να σκεφτούν περισσότερα από την απλή μεγιστοποίηση της αξίας του μετόχου.
Επισημαίνουν την μεγάλη ανάγκη να επιστρέψουμε σε ένα τύπο «καπιταλισμού του μετόχου», για παράδειγμα, η ιδέα επιχειρήσεις και αγορές να κινούνται με βάση ένα ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο και με μια νομική και πολιτική δομή. Αλλωστε, ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο οι επενδυτές αυξανόμενα αναγνωρίζουν την ανάγκη να κοιτούν μακροπρόθεσμα.
Τα στελέχη και οι επενδυτές είναι άνθρωποι όπως όλοι μας, εξηγούν. Θέτουν, πλέον, στους εαυτούς τους ερωτήματα, όπως το πώς θα προσφέρουν στο περιβάλλον και για το εάν δυο δεκαετίες αργότερα θα μπορούν να κοιτάξουν πίσω και να πουν ότι έκαναν το σωστό.
Παράλληλα, κάθε χρονιά που διανύουμε στον 21ο αιώνα, μια νεότερη γενιά θέτει ερωτήματα για τους σκοπούς των επιχειρήσεων, αλλά και του ίδιου του καπιταλισμού. Αυτό, σημειώνεται, είναι αισιόδοξο σημάδι, δεδομένου ότι αυτή η γενιά θα καθορίσει τις εξελίξεις, καθώς μεγαλώνει και αποκτά πλούτο, δημιουργώντας νέα δεδομένα στον καπιταλισμό.
Για παράδειγμα, στον χρηματοπιστωτικό τομέα εξετάζεται το πώς μπορούν να διατεθούν περισσότερα χρήματα σε «πράσινα» projects και το πώς μπορούν να εκδοθούν «πράσινα» ομόλογα. Οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν ότι αν βρουν τις απαντήσεις η επόμενη γενιά θα ενδιαφερθεί για τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Βέβαια, υπάρχουν αρκετά στοιχεία που μπορούν να καθυστερήσουν την εξέλιξη των πραγμάτων. Οι εκλογές στις ΗΠΑ, η παραπομπή Τραμπ, το Brexit καθώς και οι γεωπολιτικές εξελίξεις είναι μεταξύ αυτών.
Σε κάθε περίπτωση, οι επενδυτές που εξετάζουν μια εταιρεία πρέπει να γνωρίζουν ότι αν αγνοήσουν τους παραπάνω κινδύνους ρισκάρουν να δουν την αξία της τοποθέτησής τους να συρρικνώνεται.
Πρακτικά, προκειμένου να κατανοηθεί η επανεκκίνηση που βρίσκεται σε εξέλιξη, πρέπει να ληφθεί υπόψη ο φόβος και η απληστία. Το πρώτο στοιχείο είναι ξεκάθαρο. Τα στελέχη καταλαβαίνουν ότι αν δεν προσέξουν τους μετόχους τους αντιμετωπίζουν πιέσεις από τις ρυθμιστικές αρχές, κίνδυνος απώλειας πελατών, μειωμένο επενδυτικό ενδιαφέρον και -κάποιες φορές- διαμαρτυρίες από τους εργαζομένους τους.
Δεν πρέπει όμως να υποτιμάται και το στοιχείο της απληστίας. Αν υπάρξουν τώρα σημαντικές αλλαγές σε ότι αφορά το κοινωνικό και περιβαλλοντικό πεδίο μακροπρόθεσμα μπορούν να βγουν περισσότερα κέρδη…
The Financial Times
