Ένας νεαρός ρώτησε τον παππού του: ′′Παππού, πώς έζησες στο παρελθόν χωρίς τεχνολογία:
Χωρίς υπολογιστές
Χωρίς ίντερνετ
Χωρίς δράμα
Χωρίς τηλεοράσεις
Χωρίς καιρό
Χωρίς αυτοκίνητα
Κανένα κινητό τηλέφωνο;”
Ο παππούς απάντησε:
′′Όπως ζει η γενιά σου σήμερα:
Χωρίς προσευχές
Χωρίς συμπόνια
Δεν υπάρχει σεβασμός
Χωρίς εκπαίδευση
Καμία προσωπικότητα
Καθόλου ντροπή
Δεν υπάρχει σεμνότητα
Δεν υπάρχει ειλικρίνεια”!
Εμείς, οι άνθρωποι που γεννηθήκαμε μεταξύ 1940-1980, ήμασταν ευλογημένοι… Η ζωή μας είναι η ζωντανή απόδειξη:
👉 Ενώ παίζουμε και κάνουμε ποδήλατα, ποτέ δεν φορούσαμε κράνος.
👉 Πριν από το σχολείο και μετά παίζαμε μέχρι το σούρουπο, δεν βλέπαμε ποτέ τηλεόραση.
👉 Παίξαμε με πραγματικούς φίλους, όχι με εικονικούς φίλους.
👉 Αν διψάγαμε, πιναμε νερό από τη βρύση, και όχι μεταλλικό νερό
👉 Δεν αρρωστήσαμε ποτέ γιατί μοιραστήκαμε το ίδιο ποτήρι χυμό με τέσσερις φίλους.
👉 Τίποτα δεν πάθαιναν τα πόδια μας αν και παίζαμε συχνά ξυπόλυτοι!
👉 Δεν έχουμε χρησιμοποιήσει ποτέ συμπληρώματα διατροφής για να παραμείνουμε υγιείς.
👉 Φτιάχναμε τα δικά μας παιχνίδια και παίζαμε μαζί τους.
👉 Οι γονείς μας δεν ήταν πλούσιοι. Είχαν αγάπη και μας την πρόσφεραν σε αφθονία.
👉 Δεν είχαμε ποτέ κινητό τηλέφωνο, DVD, κονσόλα παιχνιδιών, Xbox, video game, PC, internet, chat, αλλά είχαμε πραγματικούς φίλους.
👉 Επισκεφτήκαμε τους φίλους μας χωρίς να είμαστε καλεσμένοι και μοιραστήκαμε και απολαύσαμε το φαγητό μαζί τους.
👉 Οι γονείς ζούσαν κοντά, ακόμη κι όταν μεγάλωναν τα παιδιά, για να εκμεταλλευτούν τις οικογενειακές στιγμές.
👉 Μπορεί να είχαμε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αλλά μπορείτε να βρείτε πολύχρωμες αναμνήσεις μέσα τους!
👉 Είμαστε μια μοναδική και πιο κατανοητή γενιά, γιατί είμαστε η τελευταία γενιά που άκουσε τους γονείς της… Και είμαστε και εμείς οι πρώτοι που αναγκάστηκαν να ακούσουν τα παιδιά τους.
Είμαστε μια… περιορισμένη έκδοση! Σε λίγο θα πάψουμε να υπάρχουμε! Σαν είδος προς εξαφάνιση!
Να μας εκμεταλλευτείτε, να μάθετε από εμάς.
