Τα εμβόλια είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους όχι μόνο της σύγχρονης υγειονομικής περίθαλψης αλλά και της σύγχρονης ζωής.
Φανταστείτε πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας σήμερα αν εξακολουθούσαμε να φοβόμαστε τα καταστροφικά αποτελέσματα της πολιομυελίτιδας ή της ευλογιάς. Φανταστείτε τους ανθρώπους που θα είχαν χάσει τη ζωή τους ή θα αναγκάζονταν να ζήσουν με αναπηρίες. Φανταστείτε πόσο ανθρώπινο δυναμικό και πόση καινοτομία θα είχαν χαθεί.
Τα εμβόλια λύτρωσαν γενιές ανθρώπων από άλλοτε κοινές και καταστροφικές ασθένειες, τους επέτρεψαν να ζήσουν, να αναπτυχθούν και να συμβάλουν στις κοινωνίες και τις οικονομίες τους. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι ο εμβολιασμός απέτρεψε τουλάχιστον 10 εκατομμύρια θανάτους από το 2010 έως το 2015 και έχει προστατεύσει πολλά εκατομμύρια ζωές από την ταλαιπωρία και την αναπηρία που συνδέονται με τέτοιες ασθένειες όπως η πνευμονία, η διάρροια, ο κοκκύτης, η ιλαρά και η πολιομυελίτιδα.
Ο μαζικός εμβολιασμός του πληθυσμού ως ανάχωμα στην μικροβιακή αντοχή
Ένα ολοένα σημαντικότερο, αλλά συχνά υποεκτιμημένο όφελος από τα εμβόλια είναι ο ρόλος που μπορούν να διαδραματίσουν στην καταπολέμηση της μικροβιακής αντοχής (AMR), ένα από τα πιο επείγοντα ζητήματα παγκόσμιας δημόσιας υγείας. Οι μολύνσεις AMR διεκδικούν σήμερα τουλάχιστον 50.000 ζωές κάθε χρόνο σε ολόκληρη την Ευρώπη και μόνο στις Η.Π.Α., με πολλές εκατοντάδες χιλιάδες περισσότερους να πεθαίνουν σε άλλες περιοχές του κόσμου. Ο εμβολιασμός μειώνει την ανάγκη χρήσης αντιβιοτικών μειώνοντας τον αριθμό των λοιμώξεων.
Τα εμβόλια μειώνουν την πιθανότητα εξάπλωσης συγκεκριμένων ασθενειών και στηρίζουν βιωσιμότητα των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης
Είναι σαφές ότι τα εμβόλια είναι ισχυρά εργαλεία για να βοηθήσουν στην πρόληψη των ασθενειών και στη στήριξη της βιωσιμότητας των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης και η δύναμή τους είναι μεγαλύτερη όταν είναι μια συλλογική πρακτική. Με πολλά εμβόλια κι όταν εμβολιάζονται αρκετοί άνθρωποι σε μια κοινότητα, μπορεί να αναπτυχθεί ανοσία αγέλης, πράγμα που σημαίνει ότι προστατεύονται ακόμη και αυτοί που δεν μπορούν ή δεν έχουν εμβολιαστεί. Έχουμε όλη ευθύνη να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας με το να εμβολιάσουμε τα παιδιά μας και εμείς τους ίδιους. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν τα εμβόλια με τα βρέφη και τα μικρά παιδιά, αυτά προστατεύουν επίσης τους εφήβους και τους ενήλικες από σοβαρές μολυσματικές ασθένειες που μπορεί να τους χτυπήσουν σκληρά, όπως η γρίπη, οι μηνιγγιτιδοκοκκικές παθήσεις και η πνευμονία.
Η Ελλάδα επενδύει στον εμβολιασμό του πληθυσμού
Ευτυχώς στην Ελλάδα οι εμβολιασμοί για την πρόληψη σοβαρών λοιμωδών νοσημάτων όπως ο πνευμονιόκοκκος και η γρίπη είναι ενταγμένοι στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών (ΕΠΕ), συστήνονται κι αποζημιώνονται πλήρως είτε λόγω ηλικίας (άνω των 60 για τη γρίπη και άνω των 65 για τον πνευμονιόκοκκο) είτε λόγω χρόνιων υποκείμενων παθήσεων ανεξαρτήτως ηλικίας, όπως ασθενείς με χρόνια καρδιακά και αναπνευστικά νοσήματα, με σακχαρώδη διαβήτη, ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς, αλλά και συστηματικοί καπνιστές.
Οι ευθύνες της Πολιτείας και των λειτουργών της Υγείας
Παρόλα αυτά, η διστακτικότητα έναντι των εμβολιασμών υπάρχει και είναι μια σοβαρή ανησυχία για τη δημόσια υγεία και κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογικά από τους υπεύθυνους για τη χάραξη πολιτικών Υγείας, τους επαγγελματίες υγείας, τους παραγωγούς εμβολίων, από όλους εμάς. Οι υγειονομικές αρχές της Πολιτείας, οι Ιατρικές Εταιρίες και όλοι οι λειτουργοί του χώρου της Υγείας έχουν χρέος να:
• Αντιμετωπίσουν την παραπληροφόρηση με επιστημονικά στοιχεία, τα οποία είναι ακόμη πιο σημαντικά στον σημερινό κόσμο, όπου η παραπληροφόρηση μπορεί να πολλαπλασιαστεί άμεσα.
• Βρουν τρόπους ώστε να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε όλα τα διαθέσιμα εμβόλια όλων όσοι τα χρειάζονται.
Κατά τον προηγούμενο αιώνα, τα εμβόλια αποδείχτηκαν ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να μετριαστεί το κλινικό αλλά και το οικονομικό φορτίο των λοιμώξεων. Η πρόληψη ασθενειών ωφελεί τα άτομα, τις οικογένειες, τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, τις οικονομίες και την κοινωνία.
