Για να αποκτήσει αυτή την εξαιρετικά λεπτομερής εικόνα, ο αστροφωτογράφος Andrew McCarthy χρησιμοποίησε μια τεχνική αστροφωτογραφίας γνωστή ως «τυχερή απεικόνιση», η οποία περιλαμβάνει τη λήψη γρήγορων εκρήξεων δεκάδων, εκατοντάδων ή χιλιάδων φωτογραφιών και τη στοίβαξη των καλύτερων μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια ενιαία, αναλυτική εικόνα.
Λόγω της ταχύτητας που ταξιδεύει το φεγγάρι, ο McCarthy είχε ένα παράθυρο μόλις 10 δευτερολέπτων για να τραβήξει τις εικόνες του για να αποφύγει τη θολή επιφάνεια της σελήνης στην τελική εικόνα.
Κατά τη διάρκεια αυτού του σύντομου παραθύρου, τράβηξε περίπου 2.000 μεμονωμένες εικόνες.
