Πως μια σειρά ατυχών (;) συμπτώσεων κυκλοφορώντας μέσα στην πόλη ως πεζός ή με οποιοδήποτε μέσο μετακίνησης μπορεί να σε στείλει στην καλύτερη των περιπτώσεων με σοβαρό τραυματισμό σε νοσοκομείο.
Μπορεί αρμόδιοι φορείς να ενώνουν τις δυνάμεις τους και να γίνονται προσπάθειες βελτίωσης του οδοστρώματος, σε αρτηρίες που καταπονούνται ιδιαίτερα από βαριά οχήματα με ότι αυτό συνεπάγεται, μπορεί οι διατάξεις του κώδικα να είναι σαφείς, όμως λίγο η έλλειψη οδηγικής συμπεριφοράς, λίγο η αβλεψία των υπευθύνων που χάνεται στο ποιος είναι αρμόδιος για τι και το κακό σημειώνεται σε δευτερόλεπτα. Χρόνος -ωστόσο ικανός- για να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή.
Και για να μη μακρηγορούμε , το θέμα μας είναι οι ισόπεδες διαβάσεις των μέσων σταθερής τροχιάς. Μπορεί κάθε 6η Ιουνίου να εορτάζεται ή να υπενθυμίζεται αν θέλετε η Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την Ασφάλεια στις Ισόπεδες Διαβάσεις, πάρα ταύτα, η εικόνα σε πολλές περιοχές όπου υπάρχουν αυτές οι διαβάσεις, είναι αποκαρδιωτική και γίνεται η αιτία σοβαρών ακόμη και θανατηφόρων τροχαίων.
Η οδός Κωνσταντινουπόλεως είναι ένας από αυτούς του δρόμους με πολύ μεγάλη κυκλοφορία, όπου κατά μήκος των γραμμών του τρένου υπάρχουν πολλές αφύλακτες διαβάσεις πεζών. Τα τελευταία χρόνια ο φόρος αίματος είναι βαρύς. Οι ισόπεδες σιδηροδρομικές διαβάσεις υπό κανονικές συνθήκες, συνιστούν έναν ασφαλή τρόπο για τους οδηγούς, τους πεζούς και τους δικυκλιστές που επιχειρούν να διασχίσουν τη σιδηροδρομική γραμμή, εφόσον τηρούνται ορισμένοι βασικοί κανόνες.
Όταν κάποιος από τους κανόνες δε τηρείται τότε δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με αστοχίες αλλά με προμελετημένα εγκλήματα. Ναι και μιλάμε μετά λόγου γνώσεως. Με το θερμόμετρο να ξεπερνά τους 35 βαθμούς λίγο πριν από τη μία το μεσημέρι, όπου διέρχεται την Κωνσταντινουπόλεως τουλάχιστον ένα από τα προγραμματισμένα δρομολόγια του προαστιακού, η μπάρα στην προστατευόμενη διάβαση κατεβαίνει. Και προσέξτε τώρα αναφερόμαστε στην προστατευόμενη διάβαση. Λίγο ο ήλιος που είναι κόντρα, το ασθενές σήμα ειδοποίησης που χάνεται μέσα στη βοή των εξατμίσεων των δικυκλιστών και το κόκκινο φανάρι που δεν είναι ευδιάκριτο μέσα στις πρασινάδες και το φρενάρισμα ευτυχώς έρχεται, καθόλου γλυκά ωστόσο. Στα προαναφερόμενα προστίθεται το κυριότερο που δεν είναι άλλο από τη σπασμένη μπάρα.
Στην περίπτωση όπου ο προπορευόμενος οδηγός έχει παρεκκλίνει από τη λωρίδα του τότε για τον οδηγό που έπεται δεν υπάρχει καμία μπάρα. Αφού δεν έχεις ορατότητα και η μισή είναι κομμένη !!! Και επειδή σε μια ευρωπαϊκή πόλη δε νοείται η ποιότητα της ζωής των κατοίκων να είναι διαφορετική ανά περιοχές, πολύ περισσότερο δε όταν αυτό γίνεται αιτία ακόμη και για πιθανή απειλή της ζωής τους, εφιστούμε την προσοχή ευηκόων ώτων. Με την προϋπόθεση ότι υπάρχουν και δεν υποφέρουν από… εμβοές.
