Στα προλεγόμενα της τρίτης έκδοσης του 1900 των απομνημονευμάτων του Παλαιών Πατρών Γερμανού διαβάζουμε για ένα περιστατικό από την νηπιακή ηλικία του Ιεράρχη που σήκωσε το λάβαρο της Μεγάλης Ελληνικής Επανάστασης.
Η Δημητσάνα, η ορεινή κωμόπολη της Γορτυνίας, κατά τα προεπαναστατικά χρόνια φημιζόταν για την ευανδρίαν της και το υψηλό μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων της. Υπήρξε επίσης κέντρο παραγωγής πυρίτιδος. Στην πόλη δεν κατοίκησαν ποτέ Τούρκοι λόγω της παγερότητος του κλίματος.
Στην κωμόπολη αυτή την 25η Μαρτίου του 1771 γεννήθηκε ο Γεώργιος Γκόζιας ή Γκοζιόπουλος. Το περιστατικό που αναφέρεται αποτελεί ιστορικό μοτίβο από τον ημίθεο Ηρακλή ως τον Βασίλειο Α΄ τον Μακεδόνα, βυζαντινό αυτοκράτορα του 9 ου μ. Χ. αι.
Όταν ο Γεώργιος ήταν νήπιο, έπαιζε στην αυτή του σπιτιού του πάνω σε μία μεγάλη πέτρα, η οποία χρησίμευε για την επεξεργασία του μπαρουτιού. Μετά από λίγο η μητέρα του παρατήρησε έντρομη ότι το παιδί της κρατούσε στα χέρια του ένα φίδι και του έλιωνε την κεφαλή στην πέτρα. Το περιστατικό αυτό μαρτυρείται και από τον Γούδα, με άλλο όμως τρόπο.
Οι γονείς και οι γείτονες θεώρησαν το γεγονός κακό οιωνό. Μετά από χρόνια διηγήθηκαν το περιστατικό στον δάσκαλο Αγάπιο Λεωνάρδο, στον οποίο οδήγησαν το παιδί για να μορφωθεί. Ο Λεωνάρδος θαύμασε το παράστημα του Γεωργίου και καθησύχασε του γονείς λέγοντάς τους ότι όπως συνέτριψε την κεφαλή του φιδιού, θέλει στο μέλλον συντρίψει την κεφαλή του εχθρού. *
Πηγή: * Απομνημονεύματα του Παλαιών Πατρών Γερμανού, Εκδόσεις τυπογραφείου Τσαγγάρη, προλεγόμενα από τον Γ. Ι. Παπούλα