Ιστορίες του 1821: Ένας Ιρλανδός φιλέλληνας

Έξι χρόνια πριν το Βατερλώ η ισχύς των γαλλικών όπλων βρισκόταν στο απόγειό της.

Η Αγγλία όμως είχε την κυριαρχία στη θάλασσα.

Οι Βρετανοί ξεκινούν ναυτικό αποκλεισμό στα Επτάνησα και καταλαμβάνουν διαδοχικά, αρχής γενομένης από το  φθινόπωρο του 1809, Ζάκυνθο, Ιθάκη, Κεφαλλονιά και Κύθηρα, ενώ στη συνέχεια καταφέρνουν να εκδιώξουν τους Γάλλους και από τη Λευκάδα.

Τέλος, τον Νοέμβριο του 1810 ολοκληρώνουν το έργο τους καταλαμβάνοντας την Κέρκυρα και εγκαινιάζοντας μια περίοδο Αγγλοκρατίας που διήρκεσε ως την άνοιξη του 1864.

Όπως όλοι οι προκάτοχοί τους, έτσι και οι Άγγλοι ανασυντάσσουν τα παλαιά ελληνικά τάγματα υπό την καθοδήγηση  του Ιρλανδού Αξιωματικού Ριχάρδου Τσωρτς.

Η γνώση του  Ιρλανδού για τα ελληνικά πράγματα έχει την αφετηρία της στα 1807, όταν υπηρετούσε ως ανθυπολοχαγός στον αγγλικό στόλο.

Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του αλληλογραφούσε με την αδελφή του στην οποία έγραφε:

«Οι Έλληνες είναι χριστιανοί και λαός εντελώς διαφορετικός, γενναίος, τίμιος, ευθύς, ελευθέριος. Συνεχώς μας περιποιούνται και μας δίνουν καρπούς. Όταν οι Έλληνες πλουτίζουν δια του εμπορίου οι Τούρκοι τους αφαιρούν τα χρήματα των και  εάν γογγύσουν, τότε ο θάνατος είναι η ποινή, αλλά και η λύτρωσίς των. Πόσο μισώ τους Τούρκους.» *

Πηγή: * Κόκκινος. Δ. , «Ελληνική Επανάστασις», τόμος 1^ος,  Αθήνα: εκδ. Μέλισσα, σελ.39