Κατά τη διάρκεια της δεύτερης πολιορκίας του Μεσολογγίου, τον Μάρτιο του 1826, οι πασάδες Ιμπραήμ της Αιγύπτου και Μεχμέτ Ρεσίτ Κιουταχής απέστειλαν πρόταση παράδοσης στους πολιορκημένους.
Η εν λόγω πρόταση περιελάμβανε αποχώρηση όλων των στρατιωτών που δεν ήταν ντόπιοι, αφού παραδώσουν τον οπλισμό τους μέχρι και τους σουγιάδες τους.
Για τους Μεσολογγίτες η πρόβλεψη ήταν να μείνουν «γερί γερινέ εις το βαντέτι τους», δηλαδή «ίσα ίσα στον τόπο που βρίσκονταν». *
Οι υπερασπιστές του Μεσολογγίου ακούγοντας τα γραφόμενα στην επιστολή οργίστηκαν και σύμφωνα με τον Νικόλαο Κασομούλη: «Τίγρεις λυσσασμένοι έγιναν όλοι, εφλόγιζαν τα μάτια τους».
Η απάντηση στον απεσταλμένο των Τούρκων δόθηκε επίσης γραπτώς και συντάχθηκε μέσα σε μεγάλη οχλοβοή:
«Προς τους Υψηλούς Βεζιράδες
Ημείς αγάδες κουβέντα δεν εζητήσαμε να κάμωμεν…..Ελάβαμεν το γράμμα σας σήμερον………. Απορούμεν πως ετολμήσετε να ζητήσετε οκτώ χιλιάδες άρματα, τα οποία αχνίζουν από το αίμα σας και να σας τα δώσωμεν με τα χέρια μας…… Θα γίνει αυτό οπού ο Θεός αποφάσισεν.
Εν Μισολογγίω , την 22α Μαρτίου 1826» **
Η φρουρά του Μισολογγίου
Πηγές: * Κασομούλης, Ν., «Ενθυμήματα στρατιωτικά της Επαναστάσως των Ελλήνων 1821-1833 », επιμ. Γιάννης Βλαχογιάννηςμ Αθήνα, τόμος. 2, σελ. 228
** Κασομούλης. Ν., «Ενθυμήματα στρατιωτικά της Επαναστάσως των Ελλήνων 1821-1833 », επιμ. Γιάννης Βλαχογιάννης, Αθήνα, τόμος 2, σελ. 228
