Ο σουλτάνος Σελήμ Β΄ διαδέχτηκε τον πατέρα του Σουλεϊμάν, ο οποίος έμεινε στην γνωστός στην ιστορία ως Μεγαλοπρεπής. Το 1566 ο Σελήμ αναρριχήθηκε στο θρόνο.
Αρνείτο να αναλάβει τον ρόλο του αρχιστρατήγου και ανέθεσε τη διοίκηση του κράτους στον υπερδραστήριο Μεγάλο Βεζίρη Σοκολού.
Μεταξύ των ετών 1570 – 1573 έλαβε χώρα ο Τουρκοβενετικός πόλεμος για την κατάληψη της Κύπρου.
Αιτία η εμπορική συμφωνία που είχε συνάψει ο σεφαραδίτης τραπεζίτης και Δούκας της Νάξου Γιόσεφ Νάσι (Joseph Nasi), για αποκλειστική εξαγωγή κρασιών από την οθωμανική αυτοκρατορία στην Πολωνία.
Ο Δούκας της Νάξου ήταν βασικός χρηματοδότης του Μεγάλου Βεζίρη και του Σουλτάνου και ασκούσε επιρροή στα κέντρα λήψεως αποφάσεων.
Η Κύπρος, διάσημη καθώς ήταν για τα κρασιά της, αποτελούσε στόχο.
Οι Τούρκοι, πριν ξεκινήσουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις φρόντισαν να έρθουν σε επαφή με τον ντόπιο Κυπριακό πληθυσμό, ο οποίος στέναζε υπό τους Βενετούς.
Οι χωρικοί διαβιούσαν υπό καθεστώς δουλοπαροικίας σε άθλιες συνθήκες. Οι Οθωμανοί τους υποσχέθηκαν κατάργηση κοινωνικής και οικονομικής υποτέλειας, με αποτέλεσμα να μην εμπλακούν στην άμυνα.
Δυστυχώς το μόνο προνόμιο που απέμενε στους Έλληνες Κυπρίους της εποχής ήταν η επιλογή δυνάστη.*
Πηγή: * ΠΑΠΑΣΤΑΜΑΤΙΟΥ.Δ. , «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ» σελ. 13-61 στο :’’ Ιστορία του Νέου Ελληνισμού κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Πολιτικής Κυριαρχίας]], Συγγραφή Δημήτριος Παπασταματίου Φωκίων Κοτζαγεώργη), ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ
