Κατά την προεπαναστατική περίοδο τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια είχαν προκαλέσει τον θαυμασμό στους ευρωπαϊκούς κύκλους των λογίων αλλά και αρκετών περιηγητών.
Κατά τον Λίνο Πολίτη «το δημοτικό τραγούδι είναι δίχως αμφιβολία το μέσο με το οποίο ο λαός έδωσε εγκυρότερη έκφραση στον κόσμο του και στο πρόσωπό του». *
Οι αδελφοί Γκριμ διατύπωσαν την κρίση ότι «οι Νεοέλληνες έχουν γνήσια και εξαιρετικά τραγούδια».
Η έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης κορύφωσε τον θαυμασμό για τη λαϊκή δημιουργία.
Ο Γάλλος λόγιος, Κλωντ Φωριέλ ο οποίος μελέτησε το ελληνικό δημοτικό τραγούδι ανέφερε: «Η λαϊκή ποίηση των Ελλήνων εξετάζεται αυτή καθαυτή ως έκφραση πρωτότυπη και αυθόρμητη του πνεύματος της σημερινής Ελλάδος».
Ο Κοραής όμως είχε άλλη άποψη για όλα αυτά.
Χαρακτηριστικά αναφέρει γράφοντας στον Αλέξανδρο Βασιλείου για κάποια από τα δημοτικά τραγούδια που συμπεριελήφθησαν στην έκδοση του Φωριέλ «τα μετέφρασα με μεγάλη αγανάκτηση». **
Πηγές:*ΛΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» , ΜΙΕΤ, σελ.101
** MAΡΙΑ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑ «Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΄21 ΚΑΙ Η ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΟΥ» , ΑΓΡΑ σελ. 65
