Ορκίστηκε το Σάββατο πρωθυπουργός της Ιταλίας ο Μάριο Ντράγκι. Μια μέρα νωρίτερα είχε δηλώσει ότι θα γίνει επικεφαλής μιας κυβέρνησης πολιτικών από όλο το πολιτικό φάσμα.
Συνολικά στην κυβέρνησή του έγιναν 15 πολιτικοί διορισμοί, ενώ μπήκαν γνωστοί επικεφαλής επιχειρήσεων αλλά και 8 τεχνοκράτες, σχολιάζει το Politico.
Αυτό που φυσικά σχολιάζει ο διεθνής Τύπος είναι η μεταστροφή των αντι-ευρωπαϊστών Ματέο Σαλβίνι και Λουίτζι ντι Μάιο που αμφότεροι έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον πρώην διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτό όπως σημειώνουν οι FT είναι αποτέλεσμα της συνειδητοποίησης από την πλευρά της ιταλικής ελίτ της κρίσιμης, αν όχι οριακής, κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα.
Όπως επίσης και του γεγονότος ότι τα 200 και πλέον δισ. ευρώ που αναμένει από την ΕΕ, στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης, μαζί με σημαντικά κονδύλια από άλλα προγράμματα, αποτελούν μια μοναδική ευκαιρία για να κερδίσει μέρος του χαμένου εδάφους έναντι των ανταγωνιστών της. Αυτός είναι και ο λόγος που ο νέος πρωθυπουργός απαίτησε και επέβαλε ανθρώπους της απόλυτης εμπιστοσύνης του σε οκτώ από τα πιο καίρια πόστα της κυβέρνησης: Τον παλιό του συνάδελφο και αναπληρωτή διοικητή της Τράπεζας της Ιταλίας, Ντανιέλε Φράνκο, ως υπουργό Οικονομικών. Τον Βιτόριο Κολάο, CEO της Vodafone την περίοδο 2008-18, ως υπουργό Ψηφιακής Μετάβασης. Τη Μάρτα Καρταμπία, πρώτη γυναίκα πρόεδρο του συνταγματικού δικαστηρίου, ως υπουργό Δικαιοσύνης. Τη Λουτσιάνα Λαμοργκέζε, κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Εσωτερικών σε κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις, ως επικεφαλής του. Τον Ενρίκο Τζιοβανίνι, πρώην στέλεχος του ΟΟΣΑ και επικεφαλής της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας, ως υπουργό Υποδομών και Μεταφορών. Αλλά και τον Ρομπέρτο Τσινγκολάνι, επικεφαλής του κλάδου τεχνολογίας και καινοτομίας της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας Leonardo, ως υπουργό Οικολογικής Μετάβασης.
Όπως πάντως σημειώνει το Reuters, «τώρα αρχίζουν τα δύσκολα». Κι αυτό αναμένεται να φανεί ήδη από την παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος αυτή την εβδομάδα και τη συζήτηση σε Γερουσία και Βουλή (Τετάρτη και Πέμπτη) για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.
