Με αφορμή τις δηλώσεις του Τούρκου υπουργού άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, ο διεθνολόγος και γεωπολιτικός αναλυτής Κωνσταντίνος Φίλης και ο Στρατηγός ε.α Ιωάννης Μπαλζώης μιλούν για την κλιμάκωση της Τουρκικής ρητορικής και την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού
Θυμίζουμε ότι ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ δήλωσε ότι η Ελλάδα άρχισε να εξοπλίζει τα νησιά με αποστρατικοποιημένο καθεστώς το 1956, ενώ χαρακτήρισε την κρίση των Ιμίων “ορόσημο” για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Επίσης σημείωσε ότι “δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουμε ούτε ένα χιλιοστό πίσω στο πεδίο ή στο τραπέζι. Ό,τι πρέπει να γίνει έχει γίνει και γίνεται”, παράλληλα τόνισε ότι έχουν δοθεί σαφείς οδηγίες στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας.
Πρέπει να βρίσκουμε το σωστό ορισμό κάθε φορά δηλώνει ο Κος Φίλης, πρόκληση είναι το να ακουστεί κάτι που δεν προϋποθέτει ή δεν οδηγεί σε επιθετική ενέργεια, οι δηλώσεις Ακάρ όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα θα μου επιτρέψετε να σας πω είναι επιθετικές απέναντι στην Ελλάδα (…) αυτό που θέλω να πω είναι ότι ναι πράγματι η Τουρκία μπορεί να κινηθεί σε τρία επίπεδα. Το ένα είναι το μεταναστευτικό το βλέπουμε να συμβαίνει και έχουμε αναφέρει ότι το μεταναστευτικό είναι εργαλείο το οποίο όχι μόνο οπλοποιείται μόνο από πλευράς Τουρκίας αλλά είναι και μία προσπάθεια του Ερντογάν να βγάλει από πάνω σε ένα πολιτικό κοινωνικό και οικονομικό βάρος που συνιστούν αυτή τη στιγμή οι μετανάστες στο εσωτερικό της Τουρκίας και ενόψει και των εκλογών. Άρα αυτές οι ροές θα συνεχίσουν να έρχονται ανεξάρτητα.
Το πρώτο γεωτρύπανο το οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή καθαρά σε τουρκικά νερά θα πρέπει να δούμε ποια θα είναι η επόμενη κίνηση, αν θα το στείλει στην Κύπρο και πιο συγκεκριμένα στο τεμάχιο 6 στο βόρειο τμήμα του τεμαχίου 6 όπου οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι είναι μέρος της υφαλοκρηπίδας τους ή αν θα κάνουνε μία ακόμα πιο προκλητική ενέργεια και θα επιχειρήσουν να το στείλουν νοτίως του Καστελόριζου. Σε κάθε περίπτωση όμως επειδή ακούω και ορισμένους να έχουν πέσει από τα σύννεφα για τη συμφωνία Τουρκίας, Λιβύης της περασμένης Δευτέρας εδώ και τρία χρόνια υπάρχει το Τουρκολιβυκό μνημόνιο (…) και ξέραμε όλο και κάποια στιγμή θα ενεργοποιηθεί δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο λέμε ότι μείναμε ενεοί επειδή η Τουρκία αποφάσισε να ξεκινήσει.
(..)αυτό που έχω να πω είναι ότι η Ελλάδα έχει στηρίξει αναφανδόν την Ουκρανία και τη Δυτική θέση στην Ουκρανία και ήρθε η ώρα να εξαργυρώσει την στήριξη που έχουμε προσφέρει στην Ουκρανία. Το σωστό είναι με το να ζητήσουμε να απαιτήσουμε από τους εταίρους μας να μην επιτρέψουν στην Τουρκία να ενεργοποιήσει το τουρκολιβυκο σύμφωνο και βέβαια υπάρχουν και άλλες ενέργειες οι οποίες πρέπει να κάνουμε όπως είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων νοτίως της Κρήτης σε πρώτη φάση. Έχουμε δυστυχώς εγκλωβιστεί στην εξής λογική, η Τουρκία μπορεί επειδή παρανομεί να δημιουργεί τετελεσμένα επί του πεδίου, εμείς δεν επιτρέπεται να το κάνουμε αυτό προκειμένου να μην θεωρηθεί ότι κλιμακώνουμε την ένταση.
Ο Κος Μπαλτζώης με την σειρά του σημειώνει, είμαστε όλοι μάρτυρες ενός κηρυγμένου πόλεμου εναντίον της Ελλάδος και μόνα τα οποία δεν συμμετέχουν σε αυτή την στιγμή είναι τα όπλα. Ο φόβος είναι μήπως κάποια στιγμή και αυτά θα συμμετάσχουν σε αυτό τον ανηλεή πόλεμο μας έχει κηρύξει Τουρκία. (…)ι όλο αυτό το οποίο γίνεται, αυτό το τοξικό κλίμα, αυτά τα πολεμικά ανακοινωθέντα, αυτά που έκανε ο Ακαρ, είναι πολεμικό ανακοινωθέν και μάλιστα λέει ότι έχουμε δώσει και οδηγίες στο Ναυτικό και στην αεροπορία, είναι μία αναγγελία επίθεσης εναντίον της Ελλάδος και βλέπουμε ότι η Ελληνική πλευρά προσπαθεί διπλωματικά να αντιδράσει σε αυτές τις περιπτώσεις. Ένας Πρώσος βασιλείας είχε πει το εξής ότι “διπλωματία χωρίς όπλα είναι μουσική δίχως όργανα” τι εννοώ; Εννοώ ότι θα πρέπει να γίνει και επίδειξη και αν απαιτηθεί που απευχόμαστε και χρήση της στρατιωτικής ισχύος της Πατρίδος, διαφορετικά γιατί αγοράζουμε όπλα (…_ αν γίνει κάτι στην Κρήτη να ξέρετε ότι θα είναι το τελευταίο μας δεν τα έχουμε πλέον που να σταθούμε.
