Κάποτε ήταν ένα βασιλόπουλο. Μόλις ενηλικιώθηκε ο μπαμπάς-βασιλιάς τον έκανε υπουργό. Όταν πέθανε, ο αντικαταστάτης του μπαμπά τον διατήρησε σε υπουργικό θώκο, ενώ αργότερα τον έκανε με το ζόρι δελφίνο και τελικά του έδωσε το δαχτυλίδι. Το βασιλόπουλο μετά από κάποια χρόνια ανέλαβε και ο ίδιος την εξουσία, την οποία την παρέδωσε δίχως να καταλάβει το γιατί η κοινωνία. Και τώρα αυτό βασιλόπουλο ζει την αποκαθήλωσή του.
Όπως πιθανά να καταλάβατε, το βασιλόπουλο είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος αύριο θα βιώσει μία μεγάλη ήττα στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ από τον αντίπαλό του, τον Νίκο Ανδρουλάκη. Κάποιοι μιλούν για ιστορική σε έκταση ήττα. Μόνο που αυτή η ήττα θα πονέσει πιο πολύ, καθώς ήταν μη αναμενόμενη για τον ίδιο και τους κολαούζους του, που την προηγούμενη Κυριακή το μεσημέρι διέρρεαν πως «είναι σίγουρα πρώτος ο Παπανδρέου», παρά το γεγονός ότι η ψηφοφορία εξελισσόταν.
Σε αυτές τις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ για πρώτη φορά τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν περισσότερο στον ηττημένο, παρά στον νικητή. Και αυτό διότι σε όλη την προεκλογική περίοδο ήταν το κεντρικό πρόσωπο, ήταν αυτός που σήκωσε τους περισσότερους από τον καναπέ για να ψηφίσουν, αλλά στο τέλος ήταν ο μεγάλος χαμένος. Και όπως τονίζεται χαρακτηριστικά «για πρώτη φορά ένας Παπανδρέου χάνει σε εκλογές, ή εσωκομματικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ».
Αρρώστια με τον Βενιζέλο
Το αυριανό αποτέλεσμα στην κάλπη θεωρείται ήδη προεξοφλημένο και οι στοιχηματικές εταιρείες πληρώνουν για τη νίκη του Νίκου Ανδρουλάκη με1,05. Δηλαδή, ποντάρεις 100 ευρώ για να πάρεις πίσω 105. Ένα στοίχημα που συνήθως το ποντάρουν τα φουσκωμένα πορτοφόλια που σπρώχνουν πακέτα. Και είναι λογικό, ειδικά μετά την αμέριστη στήριξη που προσέφερε ο Ανδρέας Λοβέρδος (3ος στην κούρσα) στον ευρωβουλευτή, που πρώτευσε πανηγυρικά στον πρώτο γύρο.
Οπότε, πολύ λογικά τίθεται το ερώτημα για ποιον λόγο κατεβαίνει ο Παπανδρέου, πολώνοντας το κλίμα, με τον ίδιο να κάνει λόγο για άκαπνο αντίπαλο (ξεχνώντας ότι έχει εκλεγεί δύο φορές ευρωβουλευτής) και με το περιβάλλον του να εκτοξεύει δηλητηριώδη σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στο διαδίκτυο. Το πιο διαδεδομένο σχόλιο των «παπανδρεϊκών» είναι ότι «εάν ψηφίσεις Ανδρουλάκη, κάνεις πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τον Βενιζέλο». Βλέπετε, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι κάτι σαν το κόκκινο πανί για τους «παπανδρεϊκούς». Όμως ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε όλη την εκλογική διαδικασία δεν είπε ούτε λέξη, ενώ όπως αναφέρουν πηγές της Χαριλάου Τρικούπη δεν βρίσκεται μεταξύ των 270.000 ανθρώπων που ψήφισαν στον πρώτο γύρο κι έχουν το δικαίωμα συμμετοχής και στον δεύτερο γύρο. Επίσης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν διέσπασε το ΠΑΣΟΚ, όπως έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου και οι κολαούζοι του το 2015 με την ίδρυση του ΚΙΔΗΣΟ, ένα περίπου μήνα πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 έχοντας ως στόχο να μην μπει το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή. Τελικά, επειδή «ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη», τον Ιανουάριο του 2015, το ΠΑΣΟΚ έστω και ασθμαίνοντας μπήκε στη Βουλή, ενώ το ΚΙΔΗΣΟ έμεινε εκτός.
Επίσης, ο κ. Βενιζέλος αποσύρθηκε και δεν διέσπασε το κόμμα του, το ΚΙΝΑΛ, όταν τον Ιούνιο του 2019 η αείμνηστη Γεννηματά τον έβγαλε από επικεφαλής του Επικρατείας –όπως είχαν συνεννοηθεί– για χάρη του Γιώργου Καμίνη. Και εν τέλει, έστω και μέσω συνεντεύξεων και παρεμβάσεων σε ραδιοφωνικούς, τηλεοπτικούς σταθμούς κι εφημερίδες, αλλά και με αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο κ. Βενιζέλος είναι ο μοναδικός που ασκεί πραγματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ με τις ιδεοληψίες του, ούτε ο Παπανδρέου που παίρνει τον λόγο στη Βουλή μόνο για θέματα που τον ενδιαφέρουν, έχουν κάνει τόσο καίριες παρεμβάσεις σε υψηλού ενδιαφέροντος θέματα που καίνε την ελληνική κοινωνία.
Το αξιοπερίεργο είναι ότι τον Παπανδρέου στις συνεντεύξεις που παραχωρεί στους τηλεοπτικούς σταθμούς, ουδείς τον στριμώχνει. Ακόμη και δημοσιογράφοι που έχουν πάρει θέση κατά της υποψηφιότητάς του αποφεύγουν να τον ρωτήσουν τι «νέο και ανανεωτικό είναι δυνατόν να ευαγγελίζεται ένας 70άρης πολιτικός, με το δικό του καταδικασμένο από την κοινωνία πολιτικό παρελθόν;». Επίσης, αποφεύγουν να τον ρωτήσουν πώς στην ευχή είναι δυνατόν ένας… πρόεδρος κόμματος (ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ) που μετέχει στο ΚΙΝΑΛ, να διεκδικεί την προεδρία ενός… άλλου κόμματος που μετέχει επίσης στο ΚΙΝΑΛ, και να μην παραιτείται από το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. Όμως ακόμη και στο ερώτημα που του γίνεται εάν θα παραμείνει στο ΚΙΝΑΛ και την επόμενη ημέρα μετά την ήττα του αρκούνται σε ένα τυπικό «ναι» που λέει ο πρώην πρωθυπουργός.
Δράση-αντίδραση
Αυτό, πάντως, που πρέπει να του αναγνωριστεί είναι ότι με την υποψηφιότητά του άναψε τη σπίθα για να υπάρξει μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στην εκλογική διαδικασία του ΚΙΝΑΛ. Ο Γιώργος Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ έχει φανατικούς φίλους, που κόβουν φλέβες για πάρτη του, αλλά και ορκισμένους πολέμιους. Έτσι, η υποψηφιότητά του προκάλεσε δράση και αντίδραση.
Σηκώθηκαν από τον καναπέ και προσήλθαν να τον ψηφίσουν οι παπανδρεολάτρες, αλλά και όσοι δεν του συγχωρούν τη διπλή φυγή του. Και από την πρωθυπουργία και από το ΠΑΣΟΚ. Οπότε στα εκλογικά τμήματα την περασμένη Κυριακή άκουγες πολλούς συνταξιούχους που τους υπολόγιζαν ως δεδομένους να λένε «ήρθα να τον μαυρίσω, επειδή μου έκοψε τη σύνταξη».
Επίσης, πολλοί που του γύρισαν την πλάτη εκνευρίστηκαν με την απόφασή του να μη μετάσχει στην τηλεμαχία. Οι περισσότεροι το εξέλαβαν ως μία ενέργεια προσβλητική για τους υπολοίπους πέντε υποψήφιους. Ότι ένας πρίγκιπας δεν μπορεί να είναι ίσος με τους πληβείους. Αυτό το εξέλαβαν ως αλαζονεία και τον τιμώρησαν. Οι ίδιοι είναι που τώρα χαίρονται που ο Νίκος Ανδρουλάκης αποφεύγει την τηλεμαχία. «Είναι σαν Θεία Δίκη», μας έλεγε χαμογελώντας πονηρά στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που ήταν αντίθετος εξ αρχής με την υποψηφιότητα Παπανδρέου.
Τέλος εποχής
Κι όπως πλέον παραδέχονται οι περισσότεροι, αύριο Κυριακή 12 Δεκεμβρίου σημαίνει το τέλος μίας εποχής. Ο Γιώργος Παπανδρέου κι επισήμως περνά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, που έλεγε και ο πατέρας του. Διότι θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να περιμένει άλλα τρία-τέσσερα χρόνια για να πάρει ρεβάνς στα 73 του. Ήδη έχουν αρχίσει κάποιοι σεναριογράφοι να λένε ότι «ο Γιώργος ετοιμάζει τη νέα φυγή του».
Το ζήτημα είναι ότι κάθε ημέρα διολισθαίνει όλο και περισσότερο. Δεν έχει καμία σχέση με τον πολιτικό πολιτισμό που υπηρετούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Επιχειρεί χτυπήματα κάτω από τη μέση στον αντίπαλό του και όσο ο Ν. Ανδρουλάκης αποφεύγει να του απαντά, τόσο εκνευρίζεται ο πρώην πρωθυπουργός και φυσικά υποπίπτει σε περισσότερα λάθη. Όπως αυτό να αμφισβητήσει το αδιάβλητο των εκλογών, ισχυριζόμενος με επιστολή του στην ΕΔΕΚΑΠ ότι του γνωστοποιήθηκαν παρατυπίες. Κι όπως αναφέρει, «κατόπιν διασταύρωσης των επίσημων στοιχείων της εταιρίας OTS, που αφορούν τους ηλεκτρονικά διαπιστευμένους στα tablet της εκλογικής διαδικασίας και τα αποτελέσματα ανά κάλπη, προέκυψε ότι σε 164 εκλογικά τμήματα (από σύνολο 841, δηλαδή στο 20% των εκλογικών τμημάτων) στις κάλπες βρέθηκαν περισσότερα ψηφοδέλτια από τους ανθρώπους που διαπιστεύτηκαν για να ψηφίσουν – διαπιστώθηκαν τουλάχιστον 2.700 ψηφοδέλτια περισσότερα από τον δειγματοληπτικό έλεγχο».
Προφανώς έχει οσμιστεί την ήττα που αναμένεται βαριά και προσπαθεί με κάθε τρόπο να θολώσει τη νίκη του Ν. Ανδρουλάκη. Ειδικά κάποιοι εκ των στενών του συνεργατών που γνωρίζουν πως με την ήττα του Παπανδρέου μπαίνουν οριστικά στο περιθώριο και οδηγούνται στη συνταξιοδότηση, τον οδηγούν από λάθος σε λάθος και από στραβοπάτημα σε στραβοπάτημα. Το κακό είναι ότι με την τακτική που ακολουθεί ο Γιώργος Παπανδρέου δημιουργεί ανάχωμα με τη συμπεριφορά του σε κάποιο από τα νεότερα μέλη της οικογενείας του που πιθανόν θα ήθελαν να ασχοληθούν με την πολιτική. Ενώ και ο ίδιος περνάει στις μαύρες σελίδες της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ.
