Το Πολεμικό Ναυτικό καλείται να διαχειριστεί μια νέα κατάσταση όπου το πρόγραμμα των κορβετών «πάει πίσω» με τις επιλογές να είναι περιορισμένες και να επικεντρώνονται στον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ αλλά και στην δυνατότητα ενεργοποίησης της option για την 4η Γαλλική φρεγάτα Belharra
Το «ψαλιδισμένο» πλέον budget που διαθέτει η κυβέρνηση για το εξοπλιστικό πρόγραμμα του Στόλου σε συνδυασμό με την έως τώρα αδυναμία να προχωρήσει το πρόγραμμα εξυγίανσης των ναυπηγείων Ελευσίνας φαίνεται ότι αποτελούν τους δύο καθοριστικούς παράγοντες που οδηγούν σε «ναυάγιο» -μέχρι τουλάχιστον να αλλάξουν τα οικονομικά δεδομένα- του προγράμματος απόκτησης καινούργιων κορβετών από το Πολεμικό Ναυτικό. Ήδη από τις αρχές του μήνα με αποκλειστικό του ρεπορτάζ το Newpost είχε επισημάνει ότι τα σημάδια έδειχναν «κράτει» στο πρόγραμμα παρά το γεγονός ότι το ΓΕΝ είχε ήδη παραδώσει από τις αρχές του καλοκαιριού στην πολιτική ηγεσία πλήρη φάκελο με την αξιολόγηση όλων των προτάσεων και την τελική εισήγηση του για τα προτεινόμενα πλοία. Με τις εξελίξεις να γίνονται ραγδαίες και από το «πρόσω» των τελευταίων μηνών να πηγαίνουμε στο «κράτει» το οποίο όπως φαίνεται μετατρέπεται τελικά σε «γιοκ» ενώ το πρόγραμμα παραπέμπεται σε μελλοντικό χρόνο.
Παρά τις προσπάθειες να «μπει το τρένο στις ράγες» στο ζήτημα εξυγίανσης των ναυπηγείων Ελευσίνας τα οποία επιθυμεί η κυβέρνηση να συνδέσει με την κατασκευή των καινούργιων κορβετών του Στόλου σημαντικά προβλήματα ακόμη δεν έχουν ξεπεραστεί. Κατά συνέπεια θεωρείται αδύνατο με αυτά τα δεδομένα ακόμα και αν είχαν εξασφαλιστεί τα απαραίτητα κονδύλια να προχωρήσει άμεσα οποιαδήποτε συμφωνία της εταιρείας που θα κέρδιζε το πρόγραμμα για ναυπήγηση των κορβετών στην Ελευσίνα. Η αρνητική οικονομική συγκυρία εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης και κυρίως της αβεβαιότητας για το ερχόμενο διάστημα με όλα τα παγκόσμια οικονομικά δεδομένα να είναι ρευστά αποτέλεσε την θρυαλλίδα ώστε να ληφθεί η απόφαση για «πάγωμα» του προγράμματος μέχρι νεοτέρας. Το συνολικό budget το οποίο μπορεί πλέον να διατεθεί για τις εξοπλιστικές ανάγκες του Στόλου έπεσε σύμφωνα με πληροφορίες, με αυστηρό «ταβάνι» τα 2 δις γεγονός που περιορίζει πλέον τις δυνατότητες επιλογών με δεδομένο μάλιστα ότι στόχος είναι τα επόμενα καινούργια πλοία του Πολεμικού Ναυτικού να κατασκευαστούν σε Ελληνικά ναυπηγεία.
Πλέον το Πολεμικό Ναυτικό καλείται να διαχειριστεί μια νέα κατάσταση όπου το πρόγραμμα των κορβετών «πάει πίσω» με τις επιλογές να είναι περιορισμένες και να επικεντρώνονται στον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ αλλά και στην δυνατότητα ενεργοποίησης της option για την 4η Γαλλική φρεγάτα Belharra. Άλλωστε ο εκυσχρονισμός των φρεγατών κλάσης ΥΔΡΑ είχε ήδη αποφασιστεί από το καλοκαίρι να αποτελέσει προτεραιότητα ανεξάρτητα από το πρόγραμμα των κορβετών. Όμως και σε αυτό το πρόγραμμα τα «αγκάθια» είναι αρκετά και οι άγνωστοι «χ» εξακολουθούν να κρατούν «θολό» το τοπίο. Ο εκσυγχρονισμός έχει ήδη χαρακτηριστεί ως «high risk» πρόγραμμα με δεδομένη την παλαιότητα των πλοίων αφού κανένας δεν μπορεί να προσδιορίσει με απόλυτη ακρίβεια τι θα προκύψει όταν αρχίσουν οι εργασίες. Ήδη το Πολεμικό Ναυτικό έχει στα διάθεση του μια σειρά από προτάσεις με κυριότερες αυτές της Γερμανικής TKMS σε συνεργασία με την Thales Netherlands και της Αμερικανικής Lockheed Martin. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η πρόταση της TKMS/Thales Netherlands ξεπερνά τα 500 εκ ευρώ με την Αμερικανική της LockheedMartin να πλησιάζει το 1 δις αλλά την εταιρεία να κάνει λόγο για πλήρες πακέτο αναβάθμισης και στα τέσσερα πλοία. Το Πολεμικό Ναυτικό πάντως φαίνεται να εκτιμά ότι το κόστος του εκσυγχρονισμού δεν μπορεί να ξεπερνά τα 500 εκ. Ζητούμενο επίσης παραμένει και το ναυπηγείο στο οποίο θα πραγματοποιηθούν οι εργασίες με προαπαιτούμενο από την κυβέρνηση αυτό να βρίσκεται στην Ελλάδα.
Την ίδια ώρα το Ναυτικό Επιτελείο όχι απλά φαίνεται να επιθυμεί το συντομότερο την ενεργοποίηση της optionγια αγορά και 4ης Γαλλικής φρεγάτας Belharra αλλά να εκτιμά ότι πρόκειται πλέον για μονόδρομο έπειτα από την απόφαση να «παγώσει» το πρόγραμμα των κορβετών. Το δικαίωμα για ενεργοποίηση της option έχει χρονικό ορίζοντα έως τον Ιούνιο του 2023 ενώ δεν απαιτείται κάποια νέα συμφωνία αφού εμπεριέχεται στη σύμβαση που ήδη «τρέχει» για τις τρεις πρώτες FDI. Το συνολικό κόστος της 4ης Belharra με πλήρη οπλισμό και υποστήριξη όπως προβλέπει η σύμβαση κυμαίνεται κάτω του ενός δις και με δεδομένη την εκτίναξη των τιμών σε πρώτες ύλες και ενέργεια χαρακτηρίζεται ως εξαιρετικά συμφέρουσα. Η μεγάλη πρόοδος στις εργασίες για τις πρώτες δύο Ελληνικές φρεγάτες Belharra στα Γαλλικά ναυπηγεία της Lorient αφήνουν απόλυτα ικανοποιημένο το Πολεμικό Ναυτικό αφού όλα δείχνουν ότι προηγούνται του χρονοδιαγράμματος.
