Είναι δύσκολο να πετύχεις τον Παναγιώτη Κουρουμπλή σε νηφάλια κατάσταση όταν ανεβαίνει στο δημόσιο βήμα. Λες και ο άνδρας κουρδίζεται για να βγάλει ένταση και οργή προκειμένου να αποσπάσει από το ακροατήριο εκείνο το συναίσθημα του που, στη σωστή στιγμή, κεφαλαιοποιείται σε ψήφους.
Ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής πάντα φωνάζει. Και αν δεν φωνάζει ο ίδιος, μπορεί να κάνει κάποιον άλλον να βγει από τα ρούχα του. Ε, και αν πει μία κουβέντα παραπάνω, είναι πιο εύκολο να δικαιολογήσεις έναν άνθρωπο που έχει περάσει πολλά. Και να, λοιπόν, τον βλέπεις εκεί, να στέκεται όρθιος στα υπουργικά έδρανα και να καταγγέλλει το σύστημα που ο ίδιος υπηρετούσε για δεκαετίες, ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Συχνά δε, ο τρόπος με τον οποίο το καταγγέλλει είναι τόσο έντονος και παραστατικός που, ο ανίδεος ακροατής, δύσκολα θα πιστέψει ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν τόσο ΠΑΣΟΚ, όσο και ο Ακης.
Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής ενέπλεξε τώρα στην πολιτική αντιπαράθεση τη Μαρίκα Μητσοτάκη. Ναι, σε ένα τοπίο που θυμίζει αρένα, δεν είναι ξένη προς τα ήθη μας η εμπλοκή γονέων, αδελφών και παιδιών σε ένα παιχνίδι που δεν διακρίνεται για το fair play. Αλλά και νεκρών;
Ο κ. Κουρουμπλής έκανε ένα συνδυασμό που δεν είχε πετύχει κανείς: έστρεψε τα βέλη του προς τον εκλιπόντα γονιό του πολιτικού του αντιπάλου. Πιθανότατα θα δούμε και θα ακούσουμε περισσότερα στη συνέχεια. Πώς ήταν η έκθεση για τη δεκαετία του ’80; Ε, τώρα θα γίνει μία για τη δεκαετία του ’90, με «σκάνδαλα» ζωντανών και νεκρών. Το θέμα είναι να πιστέψεις ότι ο κόσμος έγινε καλύτερος από τότε που ο Κουρουμπλής έφυγε από το ΠΑΣΟΚ και αναζήτησε νέο ξενιστή.
Ο υπουργός Ναυτιλίας άφησε αιχμές για το σωματείο Αλληλεγγύη το οποίο είχε δημιουργήσει η Μαρίκα Μητσοτάκη. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι η Μαρίκα Μητσοτάκη αντιμετώπιζε κινητικά προβλήματα λόγω πολιομυελίτιδας. Για πολλά χρόνια χρησιμοποιούσε μπαστούνι, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε σε αναπηρικό καροτσάκι.
Είπε, λοιπόν, ο υπουργός:
«Να μας απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης σε ένα ερώτημα: πού πήγαν τα λεφτά του σωματείου Αλληλεγγύη, τα εκατομμύρια που συγκεντρώθηκαν. Λέω για το Μαρίκειο σωματείο. Εκατομμύρια συγκεντρώθηκαν τότε και κανείς δεν ξέρει πού πήγαν. Τότε ήμουν γενικός γραμματέας της Πρόνοιας».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης του απάντησε:
«Θυμάμαι πολύ καλά την εποχή που η μητέρα μου, ως σύζυγος πρωθυπουργού, είχε θέσει ως στόχο ζωής τη δημιουργία ενός δημόσιου κέντρου αποκατάστασης για άτομα που έπασχαν από αναπηρίες και τετραπληγίες. Θυμάμαι πολύ καλά τη χυδαιότητα με την οποία το ΠΑΣΟΚ τότε (ναι, το ΠΑΣΟΚ του κ. Κουρουμπλή) της είχε επιτεθεί. Η μητέρα μου, απογοητευμένη, εγκατέλειψε την προσπάθεια, και δεν ήταν άνθρωπος που τα παρατούσε εύκολα! Λυπάμαι πραγματικά που ο κ. Κουρουμπλής, ο οποίος έκανε τα πάντα για να εξαιρεθούν από την Εξεταστική οι δύο περίοδοι της δικιάς του εμπλοκής στο υπουργείο Υγείας, έπεσε τόσο χαμηλά ώστε να αφήσει υπονοούμενα για έναν άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή πριν από πέντε χρόνια. Λυπάμαι διπλά γιατί ο ίδιος, ως άτομο με ειδικές ανάγκες, θα έπρεπε να έχει μια αυξημένη ευαισθησία για τα θέματα αυτά».
Και το θέμα θα τελειώσει κάπου εδώ, κυρίως επειδή καταναλώνουμε τόση χυδαιότητα ημερησίως, που πλέον χρειαζόμαστε τεράστιες δόσεις για να κουνήσουμε το μάτι. Ας πούμε σε κείμενο Κουρουμπλή και ερμηνεία του Παύλου του Πολάκη.
πηγη: gianniotis