Της Νίκης Κούκου*
Στην εποχή της κρίσης αξιών, υπάρχει κάτι που μας κρατά δικτυωμένους με τους συνανθρώπους μας. Κάτι δυνατό και απροσπέλαστο, υπάρχει μια λέξη που προσδίδει δύναμη και κουράγιο στη ζωή μας, και φυσικά μιλώ για τη φιλία. Η φιλία είναι αξία ανεκτίμητη, είναι κινητήριος δύναμη για την πρόοδο, την εξέλιξη και τη συναισθηματική μας ανάπτυξη. Μετράμε πολλές καθημερινές συναναστροφές με τους γύρω μας, συνομιλίες, συνεργασίες και αλληλεπιδράσεις. Μα στην ουσία τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει νόημα αν δεν εμπεριέχει την φιλική, ευγενική και ανιδιοτελή επικοινωνία. Γιατί ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να μοιράζεται τα συναισθήματα του, τα κατορθώματα του και τις αποτυχίες του με τους άλλους. Όταν μοιράζεσαι τον πόνο, αυτός διαιρείται, όταν μοιράζεσαι την χαρά, αυτή πολλαπλασιάζεται…
«Λίγοι άνθρωποι το έχουν στη φύση τους αυτό: να τιμούν χωρίς φθόνο τον ευτυχισμένο φίλο τους» είπε ο Αισχύλος. Αν τυγχάνουμε αποδέκτες τέτοιας τιμής ανήκουμε στους πραγματικά τυχερούς και ευτυχισμένους ανθρώπους του πλανήτη, λέω εγώ.
Ένας πραγματικός φίλος θα είναι πάντα εκεί να ακούσει και να ενθαρρύνει τον φίλο του, ενίοτε να τον αποθαρρύνει, χωρίς να είναι πάντοτε κακό αυτό, πολλές φορές μάλιστα είναι άκρως απαραίτητο.
Οι φίλοι είναι λίγοι και καλοί, οι γνωστοί άπειροι και αδιάφοροι. Φίλοι είναι οι άνθρωποι που μπορεί να συναντήσεις ύστερα από χρόνια και να συνεχίσεις να τους μιλάς σαν να μην πέρασε μια μέρα. Είναι οι άνθρωποι που μπορείς να τους εκφράσεις χωρίς «περιτύλιγμα» τη γνώμη σου, χωρίς ενδοιασμό για το τι πρόκειται να σκεφτούν για ‘σένα. Τους ξέρεις, είναι εκείνοι, που μπροστά τους είσαι ο εαυτός σου, κινείσαι με ελευθερία και άνεση όταν είσαι μαζί τους ακόμη κι αν εκείνοι διαφωνούν με οποιαδήποτε θέση σου. Σε κάθε λύπη και χαρά είναι παρόντες και σε συναισθάνονται. Είναι εκεί για εσένα όταν ούτε εσύ ο ίδιος μπορείς να στηρίξεις τον εαυτό σου! Ακούραστοι υποστηρικτές και φύλακες άγγελοι… γνήσιοι, αυθεντικοί και πάντα διαθέσιμοι!!!
Αν έχουμε τέτοιους ανθρώπους δίπλα μας, μπορούμε να κατακτήσουμε τα πάντα, μπορούμε να ξεπεράσουμε τα πάντα και φυσικά αξίζει να τους κρατήσουμε για πάντα.
* Συγγραφέας του βιβλίου: «Θα με αγαπούσες για πάντα …είχες πει!»