Ο εξαθλιωμένος αλλά τεράστιος σύλλογος Παναθηναϊκός ξεφτίλισε με 10 παίκτες τον Ολυμπιακό μέσα στο σπίτι του (1-1) βάζοντας ταφόπλακα στα όνειρα της Εγκληματικής. Κοουτσάρισμα για όσκαρ από τον Ουζουνίδη.
Κλασικό ήταν το ξεκίνημα του Ολυμπιακού, όπως σε κάθε σε εντός έδρας ματς, με διάθεση να κρατήσει τη μπάλα στα πόδια του και να την κυκλοφορήσει γρήγορα, ενώ όποτε αυτή χανόταν η πίεση ξεκινούσε από πολύ «ψηλά» και με μεγάλη ένταση. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να παραμείνει συμπαγής στην άμυνά του, να αποφύγει τα λάθη στη μεσαία γραμμή και να ψάξει τις γρήγορες αντεπιθέσεις και τις μπαλιές στον κενό χώρο ώστε να «χτυπήσει» την αντίπαλη άμυνα.
Μετά από ένα δεκάλεπτο προσαρμογής για τις δύο ομάδες, ο Ολυμπιακός άρχισε να παίρνει σταδιακά τον έλεγχο του αγώνα και να επιτίθεται με περισσότερους παίκτες, την ώρα που ο Παναθηναϊκός είχε αρχίσει να χάνει τη μάχη της μεσαίας γραμμής, ενώ παράλληλα όσο περνούσαν τα λεπτά αυξάνονταν και τα λάθη στις μεταβιβάσεις των «πρασίνων». Σαν συνέπεια όλων αυτών, σε ένα μεγάλο ποσοστό το ματς παιζόταν στο μισό γήπεδο του Παναθηναϊκού, όμως ούτε αντίστοιχα οι «ερυθρόλευκοι» από την πλευρά τους κατάφερναν να βρουν μια σωστή τελική πάσα ή μια καλή τελική προσπάθεια για να απειλήσουν.
Όλα αυτά περίπου μέχρι το εικοσάλεπτο στο Καραϊσκάκη, όταν υπήρξε μόνο ένα σουτ του Δώνη στο 7′ που μπλόκαρε άνετα ο Προτό, μια κεφαλιά άουτ του Ένγκελς στο 12′ και ακόμη δυο σουτ του Μιραλάς που κόντραραν στα σώματα. Κάπου εκεί, περίπου στα μισά του πρώτου 45λεπτου ο Παναθηναϊκός άρχισε να ξυπνά, να μπαίνει με λίγο μεγαλύτερη ένταση στις προσωπικές μονομαχίες και να κερδίζει μέτρα στον αγωνιστικό χώρο. Σαν συνέπεια αυτού, έφτασε και σε δύο περιπτώσεις με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή. Η πρώτη στο 24′ όταν ο Άλτμαν έκανε ωραία προσπάθεια από αριστερά και την επικίνδυνη, χαμηλή σέντρα στην περιοχή, όμως ο Λουντ δεν πρόλαβε να βάλει οριακά την προβολή. Στο επόμενο δίλεπτο, ο Κουλιμπαλί είχε ένα σουτ άουτ και ακόμη μια επικίνδυνη σέντρα για τους φιλοξενούμενους, όμως ούτε αυτές οι φάσεις απείλησαν επί της ουσίας τον Προτό.
Από το μισάωρο και έπειτα ο ρυθμός του αγώνα έπεσε ακόμη περισσότερο, με τον μεν Παναθηναϊκό να μην μπορεί να αξιοποιήσει τις αντεπιθέσεις που βρήκε αφού γύρω από την περιοχή του Προτό οι προσπάθειες των παικτών του δεν είχαν ουσία. Ακόμη μεγαλύτερη έλλειψη ουσίας δε είχε ο Ολυμπιακός που παρά το μεγάλο ποσοστό κατοχής, η μπάλα συνήθως κυκλοφορούσε φλύαρα, χωρίς να μπορεί να βρει τους τρόπους, με Ρομαό-Ταχτσίδη-Οτζίτζα στα χαφ, να διασπάσει τη διπλή ζώνη άμυνας ενός πολύ καλά στημένου σε τακτικό επίπεδο Παναθηναϊκού.
Η επόμενη υποψία ευκαιρίας στο πρώτο ημίχρονο άργησε πολύ να έρθει ήταν η φάση του 38′, όταν ο Κουρμπέλης πρόλαβε με εξαιρετικό τάκλιν τον Οφόε που ετοιμαζόταν να σουτάρει μέσα από την περιοχή μετά από γέμισμα του Ρομαό. Στο φινάλε του πρώτου μέρους ο Ολυμπιακός τελικά βρήκε την πρώτη του κλασική ευκαιρία για γκολ, όμως μετά το καλό γύρισμα του Πάρντο από δεξιά, ο Μιραλάς σούταρε γρήγορα στέλνοντας όμως τη μπάλα ελάχιστα άουτ. Έτσι ολοκληρώθηκε το πρώτο ημίχρονο ενός μάλλον πολύ κακού ποιοτικά ντέρμπι, με τα λάθη και την απουσία ρυθμού να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Καλύτερος, πιο γρήγορος, ήταν ο ρυθμός του αγώνα από τα πρώτα λεπτά της επανάληψης αφού στο τέλος της ημέρας οι δύο ομάδες θα έπρεπε να ψάξουν τη νίκη, με την ισοπαλία να μην «λέει» τίποτα για κανέναν από τους δύο «αιωνίους». Η τακτική τους προσέγγιση πάντως δεν άλλαξε, με τους μεν γηπεδούχους να συνεχίζουν με ψύχραιμη κυκλοφορία μπάλας και τους δε φιλοξενούμενους να προσπαθούν να χτυπήσουν στις κόντρες.
Από αντεπίθεση του Ολυμπιακού ήρθε πάντως η πρώτη μεγάλη ευκαιρία στην επανάληψη, όταν στο 49′ ο Οτζίτζα είδε τον Μιραλάς και του έβγαλε την κάθετη, ο Βέλγος μπήκε στην περιοχή και σούταρε δυνατά με το αριστερό όμως ο Βλαχοδήμος απέκρουσε σε κόρνερ. Μετά την εκτέλεσή του, ο Ένγκελς έστειλε τη μπάλα, με τον ώμο, δοκάρι και άουτ.
Από πλευράς Παναθηναϊκού ακολούθησε μια ωραία προσπάθεια και σουτ άουτ του Δώνη στο 51′ και ένα άστοχο σουτ του Τζανδάρη πέντε λεπτά μετά. Και ενώ το ματς φαινόταν πως άρχιζε να… σβήνει και πάλι, ήρθε η φάση του 60ου λεπτού. Μετά από λάθος του Οικονόμου, ο Ανσαριφάρντ βγαίνει τετ-α-τετ, ο αμυντικός των «πρασίνων» τον τραβάει από τη φανέλα και βγάζει τον Ιρανό από την ισορροπία του και παρότι αυτός καταφέρνει να σουτάρει πέφτοντας, ο Ευαγγέλου δείχνει αρχικά το σημείο του πέναλτι και έπειτα αποβάλει με απευθείας κόκκινη τον 30χρονο στόπερ.
Ο Κώστας Φορτούνης που είχε μπει λίγο νωρίτερα στο ματς δεν αστόχησε από τη λευκή βούλα και έβαλε μπροστά στο σκορ τον Ολυμπιακό. Στα επόμενα λεπτά οι «ερυθρόλευκοι» προσπάθησαν να αξιοποιήσουν άμεσα την αριθμητική τους υπεροχή με μεγαλύτερη πίεση, όμως και πάλι φάνηκαν τα πολλά και μεγάλα προβλήματα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού για την ομάδα του Γκαρσία. Αντίθετα, αντί οι «ερυθρόλευκοι» να είναι αυτοί που θα πατούσαν περισσότερο την αντίπαλη περιοχή, στα τελευταία λεπτά του αγώνα πια, αυτό το έκανε με μεγαλύτερη σταθερότητα ο Παναθηναϊκός.
Στο 70′ ο Λουντ είχε ένα άστοχο σουτ κάτω από καλές προϋποθέσεις, ενώ ένα ακόμη δεκάλεπτο μετά ο Μουνιέ δεν κατάφερε να σουτάρει από κοντά μετά από γύρισμα του Κουλιμπαλί. Σε αυτές τις δύο φάσεις, ο Ολυμπιακός «απάντησε» με δύο κλασικές χαμένες ευκαιρίες του Τζούρτζεβιτς στο 82′ και το 85′ και όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, το… πλήρωσε. Στην τελευταία ουσιαστικά φάση του αγώνα, ο Ινσούα κερδίζει σε μαρκάρισμα του Ένγκελς στα όρια της περιοχής, ο Μουνιέ το εκτελεί εύστοχα και διαμορφώνει το τελικό 1-1. Ένα τεράστιο αποτέλεσμα για τον Παναθηναϊκό των πολλών προβλημάτων που μένει ζωντανός στο κυνήγι της 5άδας.
Πηγή: sdna
