Κυριακή, 10 Μαΐου 2020. Παγκόσμια ημέρα της μητέρας. Μέρα εορτασμού της μητρότητας και ευχαριστιών προς τη μάνα, με αρχαιοελληνική προέλευση.
Ας δούμε όμως τα ιστορικά στοιχεία αυτής της εορτής.
Στην Θεά Γαία (Μητέρα Γη) ήταν αφιερωμένη μια γιορτή των αρχαίων Ελλήνων που γινόταν κάθε άνοιξη. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας. Την γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας την Ρέα. Η Ρέα ήταν Μητέρα του Δία και συνεπώς όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.
Στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία συναντάμε την Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στην Θεά Κυβέλη. Γιορτή που γινόταν κάθε Μάρτιο.
Συνεχίζοντας το ταξίδι μας στον χρόνο, θα φτάσουμε στην Αγγλία του 15ου – 16ου αιώνα μ.Χ. όπου η τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στις μητέρες και ονομάζεται Κυριακή της Μητέρας.
Στην σημερινή εποχή θα συναρτήσουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής των αρχών του 20ου αιώνα, την δασκάλα Anna Javris, να αγωνίζεται για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Γιορτή αφιερωμένη, όπως ήθελε η ίδια, στην μητέρα της που αγωνίστηκε για την συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά την λήξη του Αμερικανικού εμφυλίου πολέμου. Οι αγώνες της ευοδώθηκαν στις 9 Μαΐου του 1914, όταν ο Αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Στην χώρα μας γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυάσει την Γιορτή της Μητέρας με την χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 60 η γιορτή μεταφέρθηκε στην δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Μάνα. Το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή κάθε ανθρώπου. Ο πρώτος δάσκαλος, η πρώτη αγάπη. Μάνα, η μία και μοναδική για τον καθένα μας. Δημιούργημά της, το παιδί και “χρέος” της το μεγάλωμά του. Δύσκολη η αποστολή της. Προσωπική υπόθεση για την καθεμία. Ατελείωτες οι ώρες οι αφιερωμένες σε αυτό.
Μάνα ακούμε σε κάθε μέρος, όπου βρεθούμε. Μάνα φωνάζει ο νέος, μάνα και ο γέρος σε κάθε δύσκολη, αλλά και ευχάριστη στιγμή. Και το μικρό παιδάκι την πρώτη λέξη που θα ψελλίσει είναι μα-μά. Τι όνομα γλυκό!! Μας φέρνει στη σκέψη μας πόση στοργή, φροντίδα, ακούραστες περιποιήσεις, αγρυπνίες, αγωνίες, λαχτάρες, μόχθους, πόση ατελείωτη αγάπη προσφέρει στα παιδιά της, για να τα βλέπει γερά κι ευτυχισμένα. Μ’ ένα της χάδι απαλύνει τον πόνο τους, εξαφανίζει τον φόβο τους. Μέσα στην αγκαλιά της αισθάνονται ζεστασιά και σιγουριά. Έτσι έφτιαξε ο Θεός την καρδιά της να χωράει τα πάντα και να προσφέρει συνέχεια χωρίς να κουράζεται. Μεγάλη ευλογία η παρουσία της και δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία για ένα παιδί που χάνει πρόωρα την μάνα του. Είναι απ’ όλες τις αγάπες πιο μεγάλη. Δίνει και την ζωή της ακόμη πολλές φορές, για να γίνει καλά το άρρωστο παιδί της. Η επιθυμία και το όνειρο κάθε μάνας, είναι να δει τα παιδιά της να μεγαλώνουν, να προκόβουν, να γίνουν χρήσιμα μέλη μέσα στην κοινωνία και να είναι γερά κι ευτυχισμένα. Με την μεγάλη συμπαράσταση στα παιδιά της, την στοργή και αγάπη, τις γνώσεις, την σύνεση και τον φωτεινό της παράδειγμα, κτίζει γερά θεμέλια για τον καινούργιο κόσμο του αύριο και τον πολιτισμό.
Και όταν τα παιδιά κάποια φορά, με την συμπεριφορά και τα λόγια τους την πληγώσουν και την πικραίνουν, δεν κρατάει κακία, σκουπίζει τα δάκρυά της, χαμογελάει και όλα τα συγχωράει. Χαρακτηριστικός είναι ο λαϊκός μύθος που με λίγα λόγια θα σας περιγράψω και δείχνει την μεγαλοσύνη της μάνας.
«Κάποτε κάποιος αγαπούσε πολύ μια κοπέλα. Αυτή του ζήτησε σαν απόδειξη της αγάπης του, να της φέρει την καρδιά της μάνας του. Εκείνος πήγε σκότωσε την μάνα του και της ξερίζωσε την καρδιά με σκοπό να την προσφέρει στην αγαπημένη του. Προχωρώντας στον δρόμο και κρατώντας στα χέρια του την καρδιά της μάνας του, σκόνταψε και έπεσε. Τότε, σύμφωνα με τον μύθο, ακούστηκε μια φωνή από την μητρική καρδιά που έλεγε: «Χτύπησες παιδί μου;».
Έτσι είναι η καρδιά κάθε μάνας.
Γράφτηκαν γι’ αυτήν πολλά διηγήματα από κορυφαίους συγγραφείς, πολλά ποιήματα από σπουδαίους ποιητές. Την ζωγράφισαν με πολλή τέχνη μεγάλοι ζωγράφοι και με την σμίλη τους έφτιαξαν μεγάλα έργα τέχνης ονομαστοί γλύπτες. Της απέδωσαν τέλεια με την τέχνη τους, άλλοτε τον ηρωισμό της, άλλοτε την αγωνία και τον φόβο της, την στοργή και την απέραντη αγάπη της και άλλοτε την ευτυχία της, περιτριγυρισμένη από τα παιδιά της. Μεγάλη και αστείρευτη πηγή έμπνευσης η μάνα.
Κυριακή, 10 Μαΐου 2020. Τυχεροί σήμερα, όσοι έχουν την μάνα τους στην ζωή. Ας την επισκεφθούν, την ημέρα αυτή που γιορτάζουν όλες οι μάνες για να της δείξουν την αγάπη τους. Οι άλλοι που δυστυχώς την έχουμε χάσει, ας ανάψουμε ένα κεράκι στην μνήμη της και να ψιθυρίσουμε ένα «ευχαριστώ» στην ΜΑΝΑ την γλυκύτατη και ανεκτίμητη ΜΑΝΑ. Είναι μια ευκαιρία να της δείξουμε, με όποιο τρόπο μπορούμε, την αγάπη μας.
Χρόνια πολλά ΜΑΝΑ!
