Τα κομμάτια του παζλ μοιάζουν να κουμπώνουν σχεδόν ιδεατά…
Ήταν κάτι που κατέστη εμφανές, ακόμη και στους πιο… αδαείς με το μπάσκετ, στη σειρά με τη Ρεάλ Μαδρίτης για τα playoffs της Ευρωλίγκας: ο Παναθηναϊκός, παρά το γεγονός πως επί των ημερών Πιτίνο είχε μεταμορφωθεί σημαντικά προς το καλύτερο, ήθελε μεν, αλλά δεν μπορούσε δε.
Ο λόγος, σχετικά απλός: οι Μαδριλένοι στρίμωξαν για τα καλά τον Νικ Καλάθη και- ειδικά στον πρώτο αγώνα της σειράς, εκεί που εν πολλοίς κρίθηκαν όλα- το Τριφύλλι στέρεψε εντελώς από εμπνεύσεις και σκορ.
Κάπως έτσι, η ομάδα του Λάσο έφτασε με σχετική άνεση στο 3-0, αφήνοντας τους πρωταθλητές Ελλάδος να βράζουν στο αγωνιστικό τους ζουμί, μιας και έμεναν γι’ ακόμα μια χρονιά εκτός Final-4.
Ωστόσο, τα πράγματα (αν και, δεδομένα, είναι πολύ νωρίς ακόμα) φαίνονται απείρως καλύτερα για τους Πράσινους, πριν καν πατήσουν το πόδι τους έστω και για πρώτη φορά στο παρκέ εν όψει της σεζόν 2019-2020.
Το «γιατί συμβαίνει αυτό;», έχει μονάχα ένα ονοματεπώνυμο για απάντηση: Τζίμερ Φριντέτ.
Μπορεί ο Αργύρης Πεδουλάκης και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να έχουν προχωρήσει και σε άλλες (όχι εντυπωσιακές, μα ουσιώδεις) μεταγραφές, όμως ο Αμερικανός αποτελεί ξεκάθαρα την βόμβα του καλοκαιριού- μια βόμβα που απειλεί να ταρακουνήσει μέχρι πτώσεως τα θεμέλια των αντιπάλων των νταμπλούχων Ελλάδος.
Τώρα που καταλάγιασε ο ενθουσιασμός και η σκόνη μετά την ανακοίνωση της υπογραφής Φριντέτ, αξίζει ν’ αναλυθεί λίγο παραπάνω το τι μπορεί να προσφέρει στο νέο του σύλλογο ο 30χρονος παίκτης.
Ο Τζίμερ είναι ένας combo guard, που λέγαμε και μικροί όταν βλέπαμε τον Γκάλη στο Ευρωμπάσκετ του 1987 στο χωριό μας, με πολύ καλό χειρισμό της μπάλας, τεράστια αυτοπεποίθηση και πίστη στα χέρια του, κάτι που μεταφράζεται με συνεχές… στάξιμο τρίποντων από τα 7-8 μέτρα.
Παράλληλα, όμως, είναι ένας παίκτης που μπορεί να βάλει πολύ άνετα την μπάλα στο παρκέ, να «μπουκάρει» μέχρι το ζωγραφιστό και να τελειώσει φάσεις κοντά στο καλάθι. Πασέρ επιπέδου Καλάθη, φυσικά, δεν είναι, χωρίς όμως να υστερεί και σε σοβαρό βαθμό σ’ αυτόν τον τομέα.
Αμυντικά δεν αποτελεί ακριβώς σκυλί της κολάσεως (δύσκολα, δηλαδή, θα τον δει ο Καουάι Λέοναρντ και θα πάρει κάμψεις), όμως δεν τον λες και αδιάφορο σε βαθμό μπασκετικού κακουργήματος.
Το μεγάλο + που φέρνει στον Παναθηναϊκό, ωστόσο, είναι το γεγονός πως θα μπορέσει να «ξεμπλοκάρει» στην επίθεση τον Καλάθη, μιας και είναι δεδομένο πως θα πάρει μεγάλα σουτ και θα προσπαθήσει να τραβήξει το κάρο από την λάσπη όταν αυτό κολλήσει (όπως συνέβη, για παράδειγμα, με την Ρεάλ προ τριμήνου).
Οι Πράσινοι τέτοιον παίκτη δεν είχαν στο ρόστερ τους-ο Λάνγκφορντ, φερ’ ειπείν, που ήταν κατ’ εξοχήν σκόρερ, ήρθε πέρυσι σε μεγάλη ηλικία και δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στον πιο μικρό ρόλο που του είχε δώσει ο Πιτίνο-, με αποτέλεσμα ο Νικ τις περισσότερες φορές, όταν το πράγμα στράβωνε, να προσπαθεί να τα κάνει όλα μόνος του, «θολώνοντας» και καταλήγοντας σε κακές επιλογές.
Γι’ αυτό, τώρα που ο «πιο λογικός Μάικ Τζέιμς»- όπως ορθότατα τον χαρακτήρισε ο γνώστης Τόλης Κοτζιάς- έρχεται στο ΟΑΚΑ, ο Πεδουλάκης και οι συνεργάτες του μπορούν να έχουν το κεφάλι τους λίγο πιο ήσυχο.
Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως μιλάμε για τον παίκτη για τον οποίον κάποτε ο τεράστιος Κέβιν Ντουράντ είχε πει το αμίμητο «Πρόκειται για τον καλύτερο σκόρερ του πλανήτη!».
Αυτό, βέβαια, δεν ισχύει, αλλά δείχνει τις ικανότητες του Φριντέτ. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως ο Κέβιν τον είχε δει στις ΗΠΑ και, λίγο μετά, στο ΝΒΑ.
Εδώ έχουμε Ευρώπη. Άρα, καταλαβαίνετε…
