Πρέπει, να κατανοήσουμε και κυρίως οι εκάστοτε κυβερνήτες μας, ότι με την Τουρκία και δεν θα ξεμπλέξουμε ποτέ και δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός από πλευράς μας ούτε για ένα λεπτό.
Μια απλή μελέτη των κινήσεών της δεν θα αφήσει κανένα περιθώριο παρερμηνείας των επιδιώξεών της και κυρίως, των μέσων που θα χρησιμοποιήσει, για να το πετύχει.
Πρωτίστως, πρέπει να είμαστε έτοιμοι, αυτοδύναμα σαν Χώρα, να ανταπεξέλθουμε των όσων προκύψουν και δευτερευόντως, να ασχολούμαστε με τα περιφερειακά γεγονότα. Αν πχ οι Ένοπλες Δυνάμεις μας δεν έχουν την ισχύ που πρέπει, τι να περιμένουμε από τους Διεθνείς Οργανισμούς που συμμετέχουμε;
Ή τι περιμένουμε από τον εκάστοτε Πρόεδρο των ΗΠΑ; Να μαλώσει την Τουρκία και να μας πάρει κάτω από τις φτερούγες του για προστασία; Στο διεθνές επίπεδο είναι δεδομένο, ότι τόσο η Ευρώπη όσο και το ΝΑΤΟ έχουν ανάγκη την Τουρκία, της το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία και το μόνο που κάνουν, αν το κάνουν, είναι απλώς να της «κουνάνε το δάχτυλο».
Ουδείς μας «αγάπησε» γιατί έχουμε πρόβλημα με την Τουρκία και γιατί έχουμε δίκιο σε όσα υποστηρίζουμε. Απλώς, ανά περιόδους συμπλαίουν επιφανειακά μαζί μας, γιατί τυχαίνει τα εκάστοτε συμφέροντά τους να είναι αντικρουόμενα με αυτά της Τουρκίας και τότε όλοι θυμούνται την Ελλάδα!
Πρόσφατο παράδειγμα, η πολεμική αναμέτρηση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, όπου είχαμε το ολέθριο αποτέλεσμα για τους Αρμένιους. Δεν έλειπε το θάρρος των Αρμενίων ή η γνώση περί του πολέμου.
Έλειπαν η σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και ο αριθμός του ανθρώπινου δυναμικού, κάτι που είχαν οι Αζέροι. Πως το είχαν; Φρόντισε μόνη της η Τουρκία, με τη συνεχή ανοχή έως σιωπηρή έγκριση ΝΑΤΟ, Ρωσίας και ΗΠΑ, η οποία έστειλε χιλιάδες ξένους μισθοφόρους από την Συρία και την Λιβύη και εφοδίασε με δικά της μέσα τον στρατό των Αζέρων.
Είναι πλέον αυταπόδεικτο, ότι και το Αζερμπαϊτζάν αντίστοιχα θα σταθεί στο πλευρό της Τουρκίας, όταν απαιτηθεί και άκρως αποκαλυπτική είναι η πρόσφατη ιταμή συμπεριφορά του Προέδρου του στον Πρέσβη μας, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του. Η δε δήλωση του Αρμένιου Προέδρου για τα
Τουρκικά drones και τον ρόλο που διαδραμάτισαν στην έκβαση του πολέμου, δεν αφήνει αμφιβολία για την επιτακτική ανάγκη ενίσχυσης της αμυντικής μας βιομηχανίας και την αυτάρκεια που πρέπει να παράσχει στις Ένοπλες Δυνάμεις μας.
Δεν χρειάζονται ειδικές μελέτες και κέντρα σκέψεως, για να γίνει αντιληπτό και κατανοητό το αυτονόητο. Η Τουρκία έχει οριοθετήσει τους στόχους της από εμάς, παρουσιάζει τις απαιτήσεις της σε μεγαλύτερο βαθμό και στο τέλος, θα αποδεχθεί το φαινομενικά μικρότερο αλλά επί της ουσίας επιδιωκόμενο από πλευράς της.
Αν ακόμη δεν το αποδεχόμαστε σαν γεγονός και τρέφουμε αυταπάτες, η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική μας. Είπαμε, μια απλή μελέτη και δεν θα υπάρχει κάτι αδιευκρίνιστο…
Tης Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
