Στις 27 Φεβρουαρίου η εισαγγελέας του Μικτού Ορκωτού δικαστηρίου της Αθήνας θα κάνει την πρότασή της επί της ενοχής της Ρούλας Πισπιρίγκου που δικάζεται για τους θανάτους των δύο μικρότερων παιδιών της, της Μαλένας και της Ίριδας.
Σήμερα ολοκληρώθηκε η πολυήμερη απολογία της με την κατηγορούμενη να φέρνει στο δικαστήριο ένα μωρό – κούκλα για να περιγράψει πού βρισκόταν το πανάκι που βρέθηκε κοντά στην Ίριδα την ημέρα που πέθανε.
«Ειλικρινά σας μιλάω είναι βασανιστήριο. Από τα παιδιά μου δεν έχω ξαναδεί παιδικά παιχνίδια.. το πρώτο πράγμα που είπα είναι ότι έχει τα μάτια της Ίριδας…. Αυτά τα παιδιά με κρατάνε. Και είπα ότι σήμερα δεν θα κλάψω, όπως δεν έκλαψα όταν είδα το πανάκι. Γιατί είπα ότι θέλω να το βουτήξω, και έσφιξα τα δόντια μου να μην το κάνω από σεβασμό».
Πρόεδρος: Δεν μένει όμως το πανάκι. Λόγω βαρύτητας πέφτει. Τώρα είναι διαφορετική εκδοχή… μου το έχετε βάλει κάτω από το χέρι για να στέκεται. Αυτό κρατάω; Ώμος, στέρνο, λαιμό και μαξιλαράκι. Αυτή την εκδοχή. Και ενώ η Δήμητρα με κάθε λεπτομέρεια θυμάται τα πάντα, παρ’όλα αυτά το πανάκι δεν το βλέπει και ας έχει και σημάδια πάνω του. Και δεν το αντιλαμβάνεται όταν το πιάνει. Δεν τα βλέπει όλα αυτά η Δήμητρα…»
Συνεχίζοντας, επανέλαβε για άλλη μία φορά πως «καλή μάνα μπορεί να μην ήμουν, αν και όλοι οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Όχι δολοφόνος, χωρίς τίποτα, χωρίς απόδειξη.». Υποστήριξε δε πως «κάποιος ήθελε να στήσει εγκλήματα. Αυτός που το έκανε είναι άρρωστος. Αυτός και όλη του η παρέα. Είναι άρρωστοι δεν πρέπει να κυκλοφορούν. Είναι επικίνδυνοι. Φτιάχνουν εγκλήματα…Γιατί ασφυξία, γιατί εγώ στη φυλακή; Ποιά συμφέροντα; (Οι ιατροδικαστές) Έλυσαν το έγκλημα του αιώνα βγάζοντας ασφυξία; Τί έχει γίνει επιτέλους; Εγώ δεν μπορώ άλλο. Είμαι ζωντανή νεκρή από τότε που πέθανε η Τζωρτζίνα. Θα ψάξω την αλήθεια και η αλήθεια θα βρεθεί».
Κλείνοντας την απολογίας της είπε πως : «δε θέλω να χάσω την πίστη μου στη Δικαιοσύνη, ελπίζω στη δίκαιη απόφασή σας. Δολοφόνος δεν είμαι, δεν σκότωσα κανένα από παιδιά μου. Εύχομαι κανείς σας, ούτε δικός σας άνθρωπος να βρεθεί στη θέση μου, όχι για παιδί έστω και για συγγενή. Σαν άνθρωπος μπορεί να έκανα λάθος γάμο, δεν ξέρουμε ποιον παντρευόμαστε τι θα βγει στην πορεία… Όλοι κάνουμε λάθη, δεν έχει καμία σχέση με τα παιδιά μου. Είναι άλλο κομμάτι ο γάμος άλλο κομμάτι τα παιδιά μας. Η οικογένεια μου έχει αντέξει πολλά. Η αδελφή μου είναι άνεργη, η μαμά μου έχει ένα χρόνο να πάει δουλειά, ο θείος μου θα πάει σεζόν, για να βγάλω εγώ τη φυλακή. Έχω δύο δικηγόρους αφανείς ήρωες, και θα είναι εδω ο κ. Κούγιας, για μένα να αγορεύσει, με δύναμη ψυχής. Τους ευχαριστώ πολύ όλους και εσάς που με ακούσατε και ελπίζω να είναι δίκαιη απόφαση».
