Αυτή είναι η ασφαλέστερη στιγμή για να ανοίξουν τα σχολεία, τόνισε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star.
Ο κ. Μητσοτάκης υπογράμμισε ότι τα επιδημιολογικά δεδομένα είναι εξαιρετικά και σημείωσε ότι πρέπει να γυρίσουν τα παιδιά, καθώς είναι μεγάλο το διάστημα έξι μηνών, εκτίμησε ότι εκείνα που επηρεάζονται είναι τα πιο αδύναμα, όχι τα πιο εύπορα.
Ουσιαστικό αντεπιχείρημα γιατί να μην ανοίξουν δεν υπήρχε, τόνισε ο πρωθυπουργός και εξήγησε ότι εκείνο που τον έκανε να λάβει αυτή την απόφαση ήταν η ομόφωνη απόφαση της επιτροπής των ειδικών. Σημείωσε μάλιστα πως εάν πήγαινα με τις δημοσκοπήσεις δεν θα έπρεπε να ανοίξω τα δημοτικά, όμως θεωρώ πως θα ήταν λάθος και πρόσθεσε ότι στόχος είναι να πείσει ότι αυτή είναι η σωστή επιλογή
Ενθάρρυνε μάλιστα τους γονείς να μην φοβηθούν, εκτός αν έχουν ειδικούς λόγους, να στείλουν στα παιδιά στο σχολείο.
Για την πανδημία
Σε σχέση με την πανδημία υπογράμμισε ότι ο κίνδυνος ακόμα δεν έχει περάσει, αλλά εκτίμησε ότι τα δύσκολα τα έχουμε αφήσει πίσω μας και τα αφήσαμε όλοι μαζί.
Υπογράμμισε ότι δεν θα κάνει καμία πρόβλεψη για την ύφεση που φαίνεται ότι θα είναι μεταξύ 5% και 10%, τόνισε ότι είδε στην αγορά μία πολύ συγκρατημένη αισιοδοξία, ενώ εκτίμησε ότι θα έχουμε τουρισμό, λέγοντας όμως ότι «ξεκινάμε από το μηδέν και χτίζουμε».
Εξέφρασε την πίστη ότι θα ανοίξουν τα πιο πολλά ξενοδοχεία, θέτοντας και τους επιχειρηματίες προ των ευθυνών τους. Εμείς τους δώσαμε εργαλεία, πρέπει να κάνουν και αυτοί το καθήκον τους, να πάρουν το ρίσκο τους, τόνισε και πρόσθεσε ότι «όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη».
Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι θα υπάρχει νέο πακέτο φορολογικών μειώσεων καθώς επιστρέφουμε στην κανονικότητα και διαβεβαίωσε ότι η δέσμευση για μείωση των φόρων ισχύει στο ακέραιο, όπως ισχύει και το μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα.
Εξέφρασε πάντως ανησυχία για τις επιπτώσεις από την πανδημία στη μεσαία τάξη και δήλωσε ανοιχτός σε προτάσεις, λέγοντας ότι έχουμε κάνει ότι περνά από το χέρι μας και είμαι πάντα ανοιχτός σε προτάσεις, δεν πρέπει όμως να μπούμε σε πλειοδοσία ανέξοδων υποσχέσεων.