Η λύση του Γιαννακόπουλου είναι μονόδρομος για τον Ερασιστέχνη Παναθηναϊκό. Το δίλημμα στην προκειμένη περίπτωση είναι ξεκάθαρο: «Γιαννακόπουλος ή οριστική διάλυση;».
Μπορώ να κατανοήσω αυτούς που διαφωνούν σε πολλά με τον Γιαννακόπουλο (σ.σ. ανάμεσά τους είμαι κι εγώ…), αλλά ρεαλιστικά, απόλυτα ειλικρινά και χωρίς δεύτερες σκέψεις, ο Γιαννακόπουλος αποτελεί αυτή τη στιγμή τη μοναδική σανίδα σωτηρίας για τη «μάνα του λόχου».
Ακούω πολλούς να κάνουν λόγο για «τη δεύτερη σκέψη του Γιαννακόπουλου σε σχέση με το γήπεδο» και ειλικρινά δεν έχω να τους δώσω απάντηση ή να τους πείσω περί του αντιθέτου. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι σε αυτή τη φάση το πρωτεύον ζήτημα δεν είναι τι μπορεί να σκέφτεται μακροπρόθεσμα ο Γιαννακόπουλος, αλλά το πώς θα σωθεί «εδώ και τώρα» ο Ερασιτέχνης που ήδη έχει διαλύσει τα μισά τμήματα…
Κι επειδή είναι καλύτερο να μιλάμε με νούμερα, τα πράγματα είναι απλά: Υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που αυτή τη στιγμή θα έβαζε 3-3,5 εκατομμύρια ευρώ για να πληρώσει χρέη άλλων και να μπει σε έναν κατεστραμμένο σωματείο που δεν έχει αρχή και τέλος;
Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που μπορεί να δώσει ελπίδα στον κόσμο του Παναθηναϊκού για να στηρίξει την προσπάθεια και στο μέλλον να παρουσιάσει ανταγωνιστικά κάποια από τα ιστορικά τμήματα του συλλόγου; Η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη: Οχι και πάλι όχι!
Ο Γιαννακόπουλος έχει δύο βασικά ατού: Πρώτον, την οικονομική δυνάτοτητα, δεύτερον το έρεισμα στην πλειοψηφία του κόσμου του Παναθηναϊκού και στην αναγνώριση των διαφωνούντων πως είναι ο μοναδικός επιχειρηματίας που παραμένει κοντά στον σύλλογο.
Αυτό που πρέπει να κάνει ο Γιαννακόπουλος για να έχει την στήριξη όλων είναι να πραγματοποιήσει τα λόγια του και να υλοποιήσει το πλάνο του. Να μη μείνει στο «θα», αλλά να κάνει άμεσα τις κινήσεις του.
Σύμφωνα με πληροφορίες έχει ήδη κάνει κάποιες σκέψεις, ενδεικτικές της εκτίμησης πως το πλάνο του είναι μακροπρόθεσμο.
Το πρώτο είναι πως έχει ήδη αποφασίσει την περιβόητη «κάρτα φιλάθλου», η αγορά της οποίας θα δίνει διάφορα προνόμια σε σχέση με τα εισιτήρια των αγώνων μπάσκετ του Παναθηναϊκού.
Το δεύτερο είναι ότι ο Γιαννακόπουλος, πέραν του πλάνου για μικρό «καπέλο» στα εισιτήρια διαρκείας του μπάσκετ, προτίθεται να κάνει το ίδιο και για μεμονωμένα εισιτήρια της ΚΑΕ με σκοπό την ενίσχυση των ερασιτεχνικών τμημάτων.
Μία φορά το χρόνο, ο φίλαθλος του Παναθηναϊκού ενδέχεται να πληρώνει ένα μικρό αντίτιμο, το οποίο θα πηγαίνει απευθείας στον Ερασιτέχνη.
Η εκτίμηση είναι πως αυτές οι δύο κινήσεις και μόνο ενδέχεται μακροπρόθεσμα να καταστήσουν αυτοχρηματοδοτούμενο τον Παναθηναϊκό Αθλητικό Ομιλο. Σκεφτείτε τι θα συμβεί αν η ίδια τακτική γίνει αποδεκτή και από την ΠΑΕ…
Με λίγα λόγια, ο Γιαννακόπουλος έρχεται για να πληρώσει τα χρέη, να οργανώσει ένα πλάνο σωτηρίας, να κάνει κάποια τμήματα ανταγωνιστικά (π.χ. Βόλεϊ) και σε βάθος χρόνου να δημιουργήσει το όραμα και τις προϋποθέσεις ώστε ο Ερασιτέχνης να πρωταγωνιστεί από τα έσοδά του.
Η ανάμιξη του Γιαννακόπουλου θα δώσει και κάτι ακόμη που δεν αφορά μόνο τον Παναθηναϊκό, αλλά συνολικά τον ελληνικό αθλητισμό. Οι πληροφορίες λένε πως ο «αιώνιος» αντίπαλος βρίσκεται σε στάση αναμονής για την εμπλοκή του «ισχυρού άνδρα» της ΚΑΕ στο βόλεϊ ανδρών.
Μια πιθανή εμπλοκή, μια ενίσχυση του Παναθηναϊκού, θα αυξήσει κατακόρυφα τον ανταγωνισμό και θα αναγκάσει όλους τους μεγάλους «παίκτες» του βόλεϊ (π.χ. Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ) να επενδύσουν ακόμη περισσότερα για να διατηρήσουν τα κεκτημένα. Είναι αυτό που λέμε «ο Ολυμπιακός κάνει καλό στον Παναθηναϊκό και ο Παναθηναϊκός στον Ολυμπιακό».
Με λίγα λόγια, ο Γιαννακόπουλος μπορεί να έχει χίλια διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του, αλλά ο κόσμος του Παναθηναϊκού πρέπει να έχει ως μοναδική σκέψη το πώς θα σωθεί άμεσα ο Ερασιτέχνης. Και ο Ερασιτέχνης αυτή τη στιγμή σώζεται μόνο με αυτό τον τρόπο…
sdna
