«Προσωπικά, θα ήμουν πολύ διστακτικός για το άνοιγμα των σχολείων. Είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί» επεσήμανε χαρακτηριστικά.
«Αν αποφασιστεί άνοιγμα των σχολείων αυτό θα έπρεπε να γίνει για την τελευταία τάξη και με μοντέλο «ζωνών διδασκαλίας», να μην γυρίσουν όλοι οι μαθητές» διευκρίνισε, μιλώντας στον ΣΚΑΙ.
Ο κ. Μόσιαλος εξήγησε πως, γνωρίζοντας ότι οι μαθητές μπορούν να είναι κατά το πλείστον ασυμπτωματικοί και επομένως να κάνουν και τη μεγαλύτερη διασπορά στον πληθυσμό, επανερχόμενοι μαζικά στα σχολεία, είναι προτιμότερο -σύμφωνα με την προσωπική του άποψη- τα σχολεία να μην ανοίξουν κανονικά με την άρση των μέτρων.
«Δεν είμαστε σε κανονικές συνθήκες, πρέπει να σκεφτόμαστε διαφορετικά» δήλωσε, τονίζοντας πως είναι λάθος να θεωρούμε πως με την άρση των μέτρων περιορισμού αυτομάτως θα επανέλθουμε στην καθημερινότητα πριν την έξαρση του κοροναϊού.
Τα μέτρα περιορισμού
Όσον αφορά τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας, υπενθύμισε ότι «αυτό που βλέπουμε σήμερα, είναι αυτό που έχει συμβεί πριν από δύο εβδομάδες».
Εξήγησε δε, ότι ο πιο ασφαλής δείκτης μέτρησης εξάπλωσης του COVID-19 είναι ο χρόνος διπλασιασμού των εισαγωγών στα νοσοκομεία, όπως και του αριθμού των διασωλωμένων. «Εάν δούμε ότι αυτός ο χρόνος επιμηκύνεται, δηλαδή παίρνει διπλάσιο χρόνο για να δούμε διπλάσια περιστατικά θανάτων η εισαγωγών σε ΜΕΘ, αυτό θα είναι μια καλή ένδειξη για το πού πηγαίνει η χώρα μας» έσπευσε να προσθέσει.
Όπως τόνισε, με βάση την εμπειρία της Κίνας πρέπει να εντείνεις τα μέτρα για 10 με 12 εβδομάδες από τη στιγμή που τα πήρες για να είσαι σίγουρος ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα την επόμενη ημέρα.
Αναφερόμενος στην πρόταση να αγοράσουν από κοινού οι ευρωπαϊκές χώρες τις πατέντες από μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες για εμβόλια και για τεστ, πρόταση την οποία ενστερνίζεται και ο έλληνας πρωθυπουργός, τόνισε πως «θέσαμε το θέμα με πολύ μεγάλη σαφήνεια».
Εξήγησε, δε, πως κατ’ ουσίαν με αυτό τον τρόπο «θα υπήρχε η δυνατότητα να οργανωθεί μαζική παραγωγή η οποία θα επέτρεπε ταυτόχρονα ευρεία διανομή που θα ανέκοπτε την πανδημία και συνακόλουθα τις οικονομικές της επιπτώσεις στον κόσμο. Σκεφτείτε να είχαμε φτάσει στην Ελλάδα στο σημείο που έφτασαν Ιταλία κι Ισπανία».
