Ο Παναθηναϊκός κάνει ό,τι περνά από το χέρι του προκειμένου να καταφέρει να επιστρέψει στη μεγάλη σκηνή της Ευρώπης, είναι λες και παίζει τα ρέστα του για ν’ αναγκάσει τη μπασκετική κοινότητα να του κάνει χώρο κόντρα σε όλους και σε όλα.
Σαφώς και οι συνθήκες δεν είναι οι ιδανικές όταν κάθεσαι στο τελευταίο …θρανίο και μονίμως μοιάζεις με το μαύρο πρόβατο της τάξης. Βέβαια, ιστορικά αν το δούμε ή ακόμη μέσα από την καθημερινότητα θα διαπιστώσουμε πως πολλά μαύρα πρόβατα του τελευταίου θρανίου διακρίθηκαν και διέπρεψαν στη ζωή τους εν αντιθέσει με κάποια άσπρα (όχι όλα) που …διέσχισαν τα σχολικά και φοιτητικά τους χρόνια με το «μάλιστα κύριε» στα χείλη.
Θα πείτε τι σχέση έχουν όλα αυτά με το θέμα μας; Και όμως έχουν αν αναλογιστούμε πως ο Τσάβι Πασκουάλ και τα αποδυτήρια του θα κληθούν να περάσουν τις εξετάσεις Χημείας το προσεχές διάστημα. Οι καλοκαιρινές ενέσεις (μεταγραφές Ιουλίου – Αυγούστου) έγιναν με σκοπό ο Παναθηναϊκός να πάει ένα βήμα παραπέρα και να διεκδικήσει τις πιθανότητες του στο Βελιγράδι. Άρα, από τη μία πλευρά μπορούμε να πούμε με πάσα βεβαιότητα πως το ρόστερ που έχει δημιουργηθεί μετά και τη βόμβα – Τζέιμς είναι υψηλότατου επιπέδου αν συνυπολογίσουμε και την έλευση του Άντριαν Πέιν.
Αμφότεροι, θα μπορούσαν να αποτελέσουν βασικές επιλογές ενός καλοκαιρινού σχεδιασμού. Ούτως ή άλλως, για τον Τζέιμς οι «πράσινοι» είχαν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για να τον κρατήσουν και πριν από λίγους μήνες όταν και αποφάσισε να πάει στο ΝΒΑ, ενώ ο Πέιν συζητήθηκε και μελετήθηκε ιδιαιτέρως τα δύο τελευταία χρόνια αλλά δεν ήταν διαθέσιμος για την Ευρωλίγκα.
Το «τίμιο» του πράγματος είναι να καταλαβαίνεις τις αδυναμίες σου και να κοιτάζεις να τις διορθώνεις. Αυτό είναι το λογικό όταν συμμετέχεις σε μια διοργάνωση τόσο υψηλών απαιτήσεων που συνεχώς «ζητά» κάτι περισσότερο. Ο Παναθηναϊκός έκανε, λοιπόν, πραγματικές υπερβάσεις τον Φλεβάρη βλέποντας και τις συνθήκες (μαζί με το κυνηγητό) που έχουν διαμορφωθεί.
Φυσικά τίποτε δεν μπορεί ν’ αλλάξει ή να προγραμματιστεί μ’ ένα κουμπί αλλά η αίσθηση μας είναι πως ο Παναθηναϊκός έχει τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση για να το πετύχει. Αν δείτε τον τρόπο που διαχειρίστηκε όλες τις φουρτούνες ο Τσάβι Πασκουάλ και γενικά το πώς διαχειρίζεται τα «δύσκολα» παιδιά του ρόστερ θα καταλάβετε πως αν είναι να παίξεις μια ζαριά εκτόξευσης ας την παίξεις με τον Τσάβι στον πάγκο. Η μηχανολογία που έχει σπουδάσει του δίνει έναν διαφορετικό και πιο πρακτικό τρόπο σκέψης και λειτουργίας τώρα θα πρέπει να περάσει και στο …Χημικό βρίσκοντας την κατάλληλη χημεία.
Το ζητούμενο είναι να καταφέρει να βρει πρώτα τον χώρο (για όλους) και τα σχήματα που θα χρησιμοποιεί μετά την έλευση των Τζέιμς και Πέιν. Για τον δεύτερο τα πράγματα είναι πιο απλά ως προς τη λογική των απαιτήσεων που θα έχει ο προπονητής από τον παίκτη. Κανείς δεν θα του ζητήσει να μάθει τα 125 συστήματα με τις παραλλαγές τους αλλά να δώσει ένα 15λεπτο που η ομάδα θα κάνει συγκεκριμένα πράγματα πάνω στο παρκέ. Ούτως ή άλλως, η αθλητικότητα που τον διακρίνει του επιτρέπει να κουμπώσει γρήγορα. Ατομικά δεν νομίζουμε να έχει κάποιο θέμα, ομαδικά θα χρειαστεί να μπει σε μια άλλη λογική. Ακόμη και η μικρή λεπτομέρεια για παράδειγμα των πέντε δευτερολέπτων στην άμυνα είναι κάτι που πρέπει να μάθει για να αμύνεται στην αδύνατη πλευρά χωρίς να μπαινοβγαίνει στο ζωγραφιστό.
Για τον Τζέιμς τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς γνωρίζει απόλυτα το playbook του Τσάβι και τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας. Είναι, όμως, ένας αθλητής που θέλει τη μπάλα στα χέρια και μπορεί να παίξει στο «1» και το «2» με μεγαλύτερη έφεση στο σκοράρισμα. Είναι παράλληλα ένα όπλο που τρέμουν όλες οι άμυνες λόγω της έκρηξης, του απρόβλεπτου παιχνιδιού του και φυσικά της ικανότητας του να σκοράρει με κάθε τρόπο. Αυτό το «πάντρεμα» των χρόνων συμμετοχής και των σχημάτων θα είναι η σπαζοκεφαλιά των επόμενων ημερών.
Το ευτύχημα για τον Καταλανό προπονητή είναι πως έχει μπροστά του τη διακοπή της Ευρωλίγκας και έχει στη διάθεση του περισσότερες μέρες για να δουλέψει πριν τον μεγάλο τελικό της Μόσχας με τη Χίμκι (κρίνονται πάρα πολλά εκεί).
Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι πως βρισκόμαστε σε μια περίοδο που όλη η ομάδα έχει μπει στο μονοπάτι των τίτλων αλλά κανείς δεν προλαβαίνει να …γκρινιάξει ή να χαλαστεί. Όλοι κοιτάζουν τον στόχο.
ΥΓ: Το Σαββατοκύριακο στην Πάτρα έχει μια εξαιρετική μπασκετική μάζωξη. Το All Star Game έγινε σε μια πόλη που λατρεύει το άθλημα και αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στους διοργανωτές της εκδήλωσης και στο φίλαθλο κοινό. Αυτό που έκανε τη διαφορά ήταν η αναμέτρηση των παλαιών αστέρων με τη νέα γενιά το Σάββατο το απόγευμα όταν και είχαμε ρεκόρ προσέλευσης (παραμονή του κυρίως πιάτου). Μπράβο σε όλους γιατί το μπάσκετ χρειάζεται τρόπους να έρχεται κοντά στον κόσμο.
ΥΓ2: Φαντάζεσαι κάποιες πεντάδες και αναρωτιέσαι «Ποιος θα κάνει αλλαγές στην άμυνα του»;
πηγη: sdna
