Μήνυση κατά του Πάνου Καμμένου κατέθεσε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, κατηγορώντας τον ως φυσικό και ηθικό αυτουργό για εξύβριση, συκοφαντική δυσφήμιση, απειλή, ηθική αυτουργία και άμεση συνέργεια σε απειλή, διασπορά ψευδών ειδήσεων και κατά πολιτικού σώματος ή της Κυβέρνησης.
Στην μήνυση ο κ. Κοτζιάς μεταξύ άλλων ανάφερε:«Πιστεύω και είναι ανάγκη το δικαστήριο να με προστατεύσει. Θα ήθελα δε, να πω και να δηλώσω ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης, ότι η μεθοδευμένη από εκείνον στοχοποίησή μου από το καλοκαίρι του 2018, τον καθιστά εν δυνάμει υπεύθυνο, εφόσον συμβεί οτιδήποτε κακό σε εμένα και στην οικογένειά μου, στη σωματική και πνευματική μας υγεία. Μια στοχοποίηση που για κάποιον, ο οποίος γνωρίζει από διεθνείς σχέσεις, μπορούσε να δώσει την εντύπωση ότι υπήρχε κάτι άλλο πίσω από αυτό το «ανεξήγητο μένος».
Ο κ. Κοτζιάς σημειώνει,ότι για τη συμφωνία των Πρεσπών, δέχθηκε ανοικτούς εκβιασμούς, απειλές για τον ίδιο και την οικογένειά του:
«Εκατοντάδες γράμματα, τηλεφωνικά μηνύματα, ηλεκτρονικά μηνύματα. Αποστολή σφαιρών που συνοδεύτηκαν από αίμα και χώμα όπου «θα θαβόταν η οικογένειά μου. Υπήρξε και υπάρχει προσπάθεια να επιβληθεί με απειλές και εκβιασμούς μια διαφορετική εξωτερική πολιτική στη χώρα. Να αμαυρώσουν με την ψευδή εικόνα που διαδίδουν διάφορα μέσα, στα οποία πιθανόν να έχουν πρόσβαση οι παρανομούντες εκβιαστές, την εξωτερική πολιτική που είχε τα τελευταία χρόνια».
Επίσης αναφέρει και τις τακτικές που έχουν χρησιμοποιηθεί εναντίον του:
Α) Διαδίδουν ότι έλαβα και διακίνησα 50 εκατομμύρια ευρώ από τον Σόρος. Ουδέποτε γνώρισα τον Σόρος, ούτε είχα καμιά σχέση μαζί του.
Β) Ότι έκλεψα από τα απόρρητα ποσό που έφτανε ακόμα και στα 80 εκατομμύρια ευρώ. Δεν υπάρχουν τέτοια ποσά. Δεύτερον, δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στο Υπουργείο Εξωτερικών, διότι όλα ελέγχονται από τριμελή υπηρεσιακή επιτροπή, που προτείνει, διανέμει και αποφασίζει το Προεδρείο της Βουλής, με την έγκριση του οποίου μπορεί να γίνει οποιαδήποτε εκταμίευση από την κάθε φορά αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου.
Γ) Έδωσα σε εταιρεία πάροχο/βίζας με τρόπο παράνομο και για εμένα κερδοφόρο τον διαγωνισμό για τον πάροχο βιζών. Η ιστορία αυτή διαδίδεται στηριγμένη στις ενστάσεις τρίτων εταιρειών που δεν κέρδισαν τον διαγωνισμό, ιδιαίτερα εκείνης που έπαψε να έχει το δικαίωμα του παρόχου. Πρόκειται για τη συνηθισμένη τακτική βρόμικων χεριών που ρίχνουν λάσπη στον ανεμιστήρα.
