Ευτυχώς που έρχονται οι καπιταλιστές εκμεταλλευτές εφοπλιστές, που δεν πληρώνουν φόρους και πίνουν το αίμα των ναυτικών, για να μπαλώσουν τις τρύπες που αφήνουν στα νοσοκομεία οι επαναστάτες πατριώτες υπερασπιστές των αδύναμων λαϊκών στρωμάτων. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει μόλις φύγουν οι μοβόροι εφοπλιστές.
Στην αρχή ήτανε ο Ζάππας και ο Συγγρός. Ευεργέτες για τους απλούς Έλληνες, στυγνοί εκμεταλλευτές και κλέφτες του ιδρώτα των εργαζόμενων για τους πούρους αριστερούς της επανάστασης του καναπέ. Άφησαν στους φτωχούς τρία νοσοκομεία και κάμποσα ιδρύματα περίθαλψης. Οι πλούσιοι, έτσι κι αλλιώς πήγαιναν και πηγαίνουν στα εξωτερικά ή στα ιδιωτικά. Δεν καταδέχονται τον Βύθουλα.
Μετά ήρθε ο Αρεταίος, ο Αιγινίτης και ο Παπανικολάου. Κι αυτοί εκμεταλλευτές του ιδρώτα του εργαζόμενου. Αφού του ρουφήξαν το αίμα έδωσαν κάτι ψιλά και στο κράτος από τύψεις. Και έχουμε νοσοκομεία. Μόνο που το κράτος δεν είχε και δεν έχει ποτέ τύψεις. Είναι ανάλγητο. Ούτε και οι νέοι αριστεροί επαναστάτες του καναπέ. Γιατί οι παλιοί που μπαρουτοκαπνίστηκαν είχαν τουλάχιστον σεβασμό.
Μετά ήρθε ο Γερουλάνος, ο Βαρβάκης, ο Δρομοκαϊτης, ο Σισμανόγλου, ο Ζωσιμάς, ο Δούμπας, ο Χατζη- Κυριακός, ο Ριζάρης, ο Παπάφης. Κι αυτοί εκμεταλλευτές της εργατιάς που της ρουφούσαν την υπεραξία της εργασίας της και θησαυρίσανε. Κι από την υπεραξία της εργατιάς γινήκαν κι άλλα νοσοκομεία, κι άλλες κλινικές, κι άλλα κρεββάτια, κι άλλα μηχανήματα. Μόνο που την υπεραξία την έφεραν εδώ οι εκμεταλλευτές. Δεν την πήγανε στην Ελβετία και στην Αυστρία και στο Λονδίνο που είχαν τα λεφτά τους.
Μετά ήρθαν οι Έλληνες μετανάστες. Που φύγανε μ’ ένα σώβρακο τρύπιο και πλούτισαν μακριά από τη χειρότερη μητριά που έχει αναδείξει η γής. Την Ελλάδα. Την κρατική Ελλάδα. Και μόλις πλούτισαν έστειλαν το έχει τους κι αυτοί εδώ και χτίστηκαν κλινικές και νοσοκομεία. Που μόνο οι περίεργοι και οι φιλομαθείς μπορούν να δούν στις μίζερες μαρμαρόπλακες με τις δωρεές στα ελληνικά μεγάλα νοσημευτικά ιδρύματα: Ευαγγελισμός, Ιπποκράτειο, Λαϊκό, ΚΑΤ, Τζάνειο, Κυριακού, Έλενα, Παπανικολάου και στα μεγάλα της Ρόδου, των Ιωαννίνων, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, της Τριπολης, του Ηρακλείου και αλλού. Γεμάτες μαρμάρινες υπομνήσεις τα νοσοκομεία.
Μετά ήρθε ο Λάτσης, ο Βαρδινογιάννης, ο Ωνάσης, ο Νιάρχος, ο Βεργωτής, ο Γουλανδρής, ο Αθανασιάδης. Άλλες ρουφήχτρες του εργατικού κάματου. Που σκόρπισαν εκατομμύρια για να στηθούν νοσοκομεία και βρεφοκομεία και συσσίτια και περιθαλπτήρια. Για την ψυχή της μάνας τους, «από τύψεις για τα εγκλήματά τους και για να γλιτώσουν φόρους». Απ’ τα λεφτά που δεν τα’ χουν εδώ, αλλά, δε βαριέσαι. Λέμε και καμιά… να περνάει η ώρα.
Κι απέναντι από όλους αυτούς, που δούλεψαν, εκμεταλλευόμενοι τον κάματο εργατών, που έτσι κι αλλιώς παράγει υπεραξία, ήταν και είναι το ελληνικό κράτος. Που άνοιγε πάντα την αγκαλιά του για να υποδεχτεί τις δωρεές, να τις εκμεταλλευτεί για να βγάλει κι αυτό το κάτι τις του, και να χτίσει ό,τι ήταν το ίδιο ανίκανο να οικοδομήσει.
Επειδή το ελληνικό κράτος, δηλαδή οι κυβερνήσεις του από το 1831 και δώθε, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ποτέ δεν έχτισε. Πάντα έτρωγε με 100 μασέλες το βιός των πολιτών του. Και θησαύριζε τις τσέπες των μελών του, είτε πολιτικών, είτε δημόσιων λειτουργών, για κάθε έργο απ αυτά που τα λέμε δημόσια. Ο μεγαλύτερος κλέφτης. Της υπεραξίας των πολιτών του σε φόρους.
Όλοι αυτοί που ανέφερα πιο πάνω, και πολλοί ακόμα που δεν ανέφερα, έχτιζαν νοσοκομεία, γηροκομεία, στέγες απόρων και περίθαλψης εκεί που το ελληνικό κράτος μάσαγε με χρυσά κουτάλια και δεν έκανε τίποτε. Χωρίς όλους τους παραπάνω η χώρα δεν θα είχε νοσοκομεία και γηροκομεία. Δεν θα είχε δομές.
Χτες ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί που έχουν αφήσει τα νοσοκομεία χωρίς σεντόνια, γάζες, πάπιες και χαρτιά τουαλέτας, υποδέχτηκαν με τυμπανοκρουσίες άλλο ένα μάννα εξ ουρανού για τη δημόσια υγεία. Από το Ίδρυμα Νιάρχου. Η χτεσινή φιέστα δεν θα ήταν καν στα ενδιαφέροντά μου. Αν αυτή η κυβέρνηση και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν και έχουν χύσει τόνους χολής για «το εφοπλιστικό κεφάλαιο, που ζει πειρατικά σε βάρος της χώρας»! Αλλά, είναι ευπρόσδεκτο και αξιολιβάνιστο όταν ξελασπώνει την ανικανότητα του κράτους με 230 εκατομμύρια για νοσοκομεία και με στόλο νέων ασθενοφόρων. Εκεί που ο προηγούμενος σαπίζει.
Το δράμα είναι ότι μετά από πολύ λίγα χρόνια, και αυτά τα νοσοκομεία θα καταντήσουν σαν τα ήδη υπάρχοντα. Και τα ασθενοφόρα θα σαπίζουν σαν τα ήδη υπάρχοντα. Γιατί τα κυκλώματα που λυμαίνονται την Υγεία είναι αθάνατα. Είναι το ίδιο το ελληνικό κράτος. Που ζει για να συντηρεί και να αναπαράγει τον εαυτό του. Για τίποτε άλλο.
Η χτεσινή δωρεά των Νιάρχων στους Ξανθούς και τους Πολάκηδες, ορκισμένους ταξικούς εχθρούς τους, αλλά επιδέξιους γλείφτες, χωρίς αξιοπρέπεια να αρνηθούν τα κλεμμένα του ταξικού εχθρού (!) είναι μια ακόμα εικόνα της Ελλάδας που συντηρείται από τη συσκευή του οξυγόνου.
Το πιο τραγελαφικό είναι, που σύντομα η κυβέρνηση θα εγκαινιάζει τα έργα για δικά της και θα περηφανεύεται για τον σύγχρονο στόλο των ελληνικών ασθενοφόρων ΤΗΣ. Και θα υπάρχουν και 1,5 εκατομμύριο που θα την πιστεύουν! Αυτό κι αν είναι τραγικό. Και επικίνδυνο.
gianniotis
