Η νήσος Πρώτη είναι ένα όμορφο μικρό νησί ακριβώς απέναντι από τη Μαραθόπολη Μεσσηνίας.
Απέχει μόλις ένα μίλι από την ακτή και είναι άνυδρο και ακατοίκητο. Ο μόνος οικισμός που υπάρχει στο νησί είναι το μοναστήρι της Κοίμησης της Γοργοπηγής, που βρίσκεται βόρεια της παραλίας Βουρλιά.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, στο παρελθόν αυτό το νησί χρησιμοποιούνταν ως καταφύγιο για τους ναυτικούς, καθώς και ως θαλάσσιο κρησφύγετο πειρατών, οι οποίοι λέγεται ότι συχνά έκρυβαν τους θησαυρούς τους εκεί. Το νησί παραμένει μέχρι σήμερα ένας τόπος μεγάλης ιστορικής σημασίας, καθώς σημαντικό μέρος των ερειπίων του τείχους και των κυκλικών πυργίσκων από την Ακρόπολη της μυκηναϊκής ή προκλασικής εποχής εξακολουθούν να υπάρχουν στο νησί.
Τα πειρατικά πλοία έβρισκαν συχνά καταφύγιο από την θαλασσοταραχή στον βόρειο κόλπο του νησιού. Εκεί σκάλιζαν επιγραφές στα βράχια για καλή ιστιοπλοΐα. Αυτές οι επιγραφές, ορατές ακόμη και σήμερα, ήταν ο λόγος που ο όρμος αυτός ονομάστηκε «Γραμμένο».
Ένας από τους πιο γνωστούς Μανιάτες πειρατές ήταν ο Κατούλιας. Έχοντας ως ορμητήριο τη νήσο Πρώτη, τρομοκρατούσε και μολύνει όλη τη δυτική ακτή της Μεσσηνίας και όχι μόνο. Στο πίσω μέρος της Πρώτης υπάρχει ακόμα η «τάφρος Κατούλιας», μια μεγάλη εσοχή στα βράχια όπου ο πειρατής έκρυψε το πλοίο του για να μην φαίνεται από τη θάλασσα και να αιφνιδιάσει άλλα πλοία.
Η δράση των πειρατών ήταν που ανάγκασε τους κατοίκους των παραθαλάσσιων οικισμών της να μετακομίσουν στην ηπειρωτική χώρα και βρήκαν την πόλη των Γαργαλιάνων σε ένα οροπέδιο που δεν φαινόταν από τη θάλασσα αλλά λειτουργούσε και ως φυσικό παρατηρητήριο.
Στον κόλπο του Γραμμένου υπάρχουν λαξευμένες στους βράχους περίπου 26 επιγραφές μετακλασικής, ρωμαϊκής και βυζαντινής εποχής.
Κάποιες επιγραφές εκφράζουν τις επιθυμίες των ναυτικών, σε διάφορες εποχές, που κατέφυγαν με τα πλοία τους στον όρμο του νησιού για να σωθούν από την καταιγίδα και ευχήθηκαν να τους σώσουν οι θεοί. παρέχουν ευκολία πλοήγησης κατά το υπόλοιπο ταξίδι τους. Κάποιες άλλες επιγραφές εκφράζουν προειδοποιήσεις για πειρατές.
