Η τύχη τα έφερε να ζούμε σε μια εποχή πολιτικής απάθειας και απουσίας ιστορικής και πολιτικής γνώσης, τουλάχιστον από μια σημαντική μερίδα των ανθρώπων. Το γεγονός αυτό είναι ορατό στις μέρες μας, όπου η παγκόσμια κοινότητα βιώνει άλλον έναν πόλεμο, αυτή τη φορά ανάμεσα στην Ρωσία και την Ουκρανία.
Και όπως συμβαίνει σε κάθε πόλεμο «το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια», με αποτέλεσμα ο μέσος πολίτης να μην γνωρίζει τι ισχύει από τον τεράστιο όγκο πληροφοριών που λαμβάνει κάθε λεπτό της ημέρας και τι όχι.
Η παραπληροφόρηση, όπως έχει δείξει η εμπειρία, είναι και αυτό ένα «όπλο» – ίσως σημαντικότερο από τα αληθινά – ώστε τα μέρη που συγκρούονται στο πεδίο να εξασφαλίσουν την υποστήριξη και τη συμπάθεια της κοινής γνώμης, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των καιρών μας, ο πόλεμος του Κόλπου το 1991, όπου η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ δικαιολογήθηκε από τη Δύση, ως μια επιχείρηση καταστροφής των όπλων μαζικής καταστροφής που υποτίθεται διέθετε το Ιράκ.
Και εάν όλα αυτά έγιναν το μακρινό 1991 σήμερα η κατάσταση, σε επίπεδο πληροφόρησης, είναι ακόμη χειρότερη, καθώς υπάρχουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, στα οποία έχει εύκολη πρόσβαση ο μέσος πολίτης.
Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης διακινείται εξαιρετικά μεγάλος αριθμός παραποιημένων και ψευδών ειδήσεων και φωτογραφιών, οι οποίες πολλές φορές υιοθετούνται από τα Μέσα Ενημέρωσης, εάν φυσικά υπηρετούν το αφήγημά τους, του «καλού» και του «κακού» του πολέμου.
Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια, που διακινούνται ψευδείς ή παραποιημένες ειδήσεις στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, οι οποίες κατευθύνουν τις μάζες που θέλουν, φυσικά, να τις πιστέψουν. Το είδαμε με την εισβολή των υποστηρικτών του Τραμπ στο Καπιτώλιο, αλλά και με τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Ωστόσο, στην περίπτωση της Ουκρανίας, η μετάδοση ψευδών ειδήσεων γίνεται με καταιγιστικούς ρυθμούς.
Ακόμη είναι νωρίς να βγουν συμπεράσματα για την έκταση της παραπληροφόρησης του πολέμου και των πρακτικών αποτελεσμάτων που θα έχει αυτό το φαινόμενο στο πεδίο της μάχης και της διπλωματίας.
Το βέβαιο είναι όμως, ότι σε αυτόν τον πόλεμο, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης εξελίσσονται σε τεράστιο όπλο.
Του Φάνη Βγενόπουλου
