– Δεν θα έπρεπε, αγαπητοί μου, στον τόπο μας να υπάρχει ούτε ένας άπιστος και άθεος. Γιατί τα χώματα μας είναι αγιασμένα και οι πέτρες ακόμα θα φωνάζουν, ότι η θρησκεία μας είναι ζωντανή και κάνει θαύματα.
Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια υπάρχουν άπιστοι και άθεοι.
Γι᾽ αυτούς ο Δαυίδ λέει: «Είπεν άφρων εν καρδία αυτού Ουκ έστι Θεός» (Ψαλμ. 13,1 52,2). Δηλαδή: μόνο άνθρωπος που οι διανοητικές του δυνάμεις έχουν διασαλευθεί, μόνο αυτός μπορεί να πει ότι δεν υπάρχει Θεός.
Συναντάτε έναν άπιστο και άθεο; Κάντε του μία ερώτηση, και φτάνει. Ασφαλώς, φίλε μου, θα κάθεσαι σε κάποιο σπίτι. Εάν λοιπόν μου πεις ότι το σπίτι αυτό φύτρωσε έτσι μόνο του, χωρίς μηχανικό και χτίστη, τότε κι εγώ θα δεχθώ ότι το μεγάλο σπίτι που λέγεται σύμπαν έγινε μόνο του.
«Πάς οίκος κατασκευάζεται υπό τινος, ο δε τα πάντα κατασκευάσας Θεός» (Εβρ. 3,4).
Η λογική επιβάλλει να παραδεχθούμε, ότι υπάρχει Θεός δημιουργός του παντός.
Υπάρχουν λοιπόν άπιστοι και άθεοι, υπάρχουν όμως και άλλοι, που λένε ότι πιστεύουν, έρχονται όμως στιγμές που η πίστη τους κλονίζεται. Γιατί; Διότι είναι ανυπόμονοι.
Θέλουν, μέσα στο μικρό διάστημα της ζωής αυτής, να δουν να λειτουργεί η θεία δικαιοσύνη, το κακό να τιμωρείται αμέσως. Κι όταν βλέπουν, κακοί και εγκληματίες να είναι καλά και να προοδεύουν, όταν βλέπουν το κακό να θριαμβεύει, χάνουν την πίστη τους και λένε: «Που είναι ο Θεός; δεν τα βλέπει αυτά; υπάρχει Θεός;…»
Μικρέ άνθρωπε, σκουλήκι της γης, που θέλεις με το μυαλουδάκι σου να λύσης όλα τα προβλήματα!
Εάν το μυρμήγκι δεν μπορεί να ξέρη τι κάνει ο άνθρωπος και να τον σχολιάσει, πολύ περισσότερο δεν μπορεί ο άνθρωπος να κρίνει τις βουλές του Θεού.
«Τά κρίματα (τού Κυρίου) ωσεί άβυσσος πολλή» (Ψαλμ. 35,6).
Στην απορία, γιατί ο Θεός δεν τιμωρεί το κακό αμέσως; απαντά ο απόστολος Παύλος και λέει:
Δεν τιμωρεί κεραυνοβόλως το κακό ο Θεός – γιατί; Διότι περιμένει τη μετάνοια όλων και μακροθυμεί…
