Με γιγάντιες καταιγίδες, ισχυρούς ανέμους, σέλας και ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης, ο Δίας έχει πολλά να μας αποκαλύψει στο μέλλον.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA απαθανάτισε νέες εικόνες του πλανήτη. Οι παρατηρήσεις του Webb στον Δία θα δώσουν στους επιστήμονες ακόμη περισσότερες ενδείξεις για την εσωτερική ζωή του Δία.
«Δεν περιμέναμε πραγματικά ότι θα ήταν τόσο καλό, για να είμαι ειλικρινής», είπε ο πλανητικός αστρονόμος Ίμκε ντε Πάτερ, επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ. Ο De Pater ηγήθηκε των παρατηρήσεων του Δία με τον Thierry Fouchet, καθηγητή στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού, ως μέρος μιας διεθνούς συνεργασίας για το πρόγραμμα Early Release Science του Webb.
«Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο ότι μπορούμε να δούμε λεπτομέρειες για τον Δία μαζί με τους δακτυλίους του, τους μικροσκοπικούς δορυφόρους και ακόμη και τους γαλαξίες του σε μια εικόνα», είπε.
Οι δύο εικόνες προέρχονται από την κάμερα εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας (NIRCam) του παρατηρητηρίου, η οποία διαθέτει τρία εξειδικευμένα φίλτρα υπέρυθρων που παρουσιάζουν λεπτομέρειες του πλανήτη. Δεδομένου ότι το υπέρυθρο φως είναι αόρατο στο ανθρώπινο μάτι, το φως έχει χαρτογραφηθεί στο ορατό φάσμα. Γενικά, τα μεγαλύτερα μήκη κύματος εμφανίζονται πιο κόκκινα και τα μικρότερα μήκη κύματος εμφανίζονται πιο μπλε.
Στην αυτόνομη όψη του Δία, που δημιουργήθηκε από μια σύνθεση πολλών εικόνων από τον Webb, τα σέλας εκτείνονται σε μεγάλα υψόμετρα πάνω από τον βόρειο και τον νότιο πόλο του Δία. Τα σέλας λάμπουν σε ένα φίλτρο που είναι χαρτογραφημένο σε πιο κόκκινα χρώματα, το οποίο επίσης τονίζει το φως που αντανακλάται από τα χαμηλότερα σύννεφα και τις ανώτερες ομίχλες. Ένα διαφορετικό φίλτρο, χαρτογραφημένο σε κίτρινα και πράσινα, δείχνει ομίχλες να στροβιλίζονται γύρω από τον βόρειο και τον νότιο πόλο. Ένα τρίτο φίλτρο, χαρτογραφημένο σε μπλε, εμφανίζει φως που αντανακλάται από ένα βαθύτερο κύριο σύννεφο.
Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα, μια διάσημη καταιγίδα τόσο μεγάλη που θα μπορούσε να καταπιεί τη Γη, φαίνεται λευκό σε αυτές τις όψεις, όπως και άλλα σύννεφα, επειδή αντανακλούν πολύ ηλιακό φως.
«Η φωτεινότητα εδώ δείχνει μεγάλο υψόμετρο – έτσι η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα έχει ομίχλη σε μεγάλο υψόμετρο, όπως και η περιοχή του ισημερινού», δήλωσε η Heidi Hammel, διεπιστημονικός επιστήμονας για τις παρατηρήσεις του ηλιακού συστήματος και αντιπρόεδρος επιστήμης στο AURA. «Οι πολυάριθμες φωτεινές λευκές «κηλίδες» και «ραβδώσεις» είναι πιθανώς κορυφές σύννεφων σε πολύ μεγάλο υψόμετρο συμπυκνωμένων συναγωγικών καταιγίδων». Αντίθετα, οι σκούρες κορδέλες βόρεια της περιοχής του ισημερινού έχουν μικρή νεφοκάλυψη.
