Το πιο σημαντικό στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών, δεν είναι τόσο η αναμενόμενη κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κάποια στοιχεία που αφορούν στις καλές ή κακές επιδόσεις των άλλων κομμάτων.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας αλλάζει την άποψή του για την ευρωζώνη και δεν θεωρεί κακή λύση την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα!
Τα σχετικά ποσοστά αυξάνουν συνεχώς τον τελευταίο χρόνο, αυτό… παρατηρείται σε όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις. Η τελευταία μέτρηση, αυτή της MRB το επιβεβαιώνει με έναν χαρακτηριστικό τρόπο. Ο διάβολος κρύβεται σ αυτές τις «λεπτομέρειες» των δημοσκοπήσεων.
Στο ερώτημα αν η κυβέρνηση πρέπει ν απορρίψει τα νέα μέτρα με συνέπειες ή να αποδεχτεί τα νέα μέτρα για να κλείσει η αξιολόγηση, το 54,8% απαντά ότι πρέπει να τα απορρίψει ακόμα και αν μέσα στις συνέπειες αυτές είναι η ορατή πιθανότητα εξόδου από την ευρωζώνη και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Η πλειονότητα δηλαδή, πιστεύει ότι δεν αξίζει η παραμονή στο ευρώ με νέα μέτρα και θεωρεί προτιμότερη μια έξοδο από αυτό. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι αυτή την λύση την προτιμά το 66,2% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και το 29,2% των ψηφοφόρων της Ν.Δ.
Είναι φανερό πως ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που απαντά με αυτόν τον τρόπο, δεν αντέχει νέα μέτρα που θα την πλήξουν ακόμα περισσότερο απ ότι ήδη έχει συμβεί. Και ενδεχομένως μέσα από μια τέτοια απάντηση καταγράφεται ενός είδους αγανάκτηση για την απειλούμενη νέα μείωση του βιοτικού της επιπέδου. Λογικό ως εδώ. Ωστόσο, πόσο βέβαιο είναι αυτό το κομμάτι ότι μια επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν θα είναι θεαματικά πιο επιβαρυντική για το βιοτικό της επίπεδο; Πόσοι γνωρίζουν με σαφήνεια ότι η επιστροφή στην δραχμή θα πλήξει κατά κύριο λόγο τους οικονομικά αδύνατους και θα δημιουργήσει πολύ μεγάλα φαινόμενα μαζικής φτωχοποίησης;
Αν οι πολίτες αυτοί δεν έχουν μια ξεκάθαρη εικόνα για το τι σημαίνει επιστροφή στην δραχμή, είναι προφανές ότι μπορούν να απαντούν έτσι. Και τέτοια εικόνα, για το τι σημαίνει επιστροφή στη δραχμή δεν έχουν. Δεν έχει γίνει ένας σοβαρός δημόσιος διάλογος οπού θα αναλύεται με επάρκεια τι σημαίνει αυτός ο δρόμος. Οι πολιτικές δυνάμεις αλλά και πολλά ΜΜΕ έχουν ευθύνη γι αυτό. Οι πρώτες, μέσω εκπροσώπων τους περιορίζονται σε αποσπασματικές αναφορές (τύπου Ξυδάκη) οι οποίες ενισχύουν όσους πιστεύουν ότι η επιστροφή στη δραχμή είναι μια καλή λύση. Όταν ο πρώην υπουργός λέει ότι επί δραχμής μεγαλουργούσαμε (άγνωστο πότε συνέβη αυτό) στέλνει ένα θετικό για την επιστροφή στη δραχμή μήνυμα.
Τα δεύτερα, τα ΜΜΕ δηλαδή και ιδιαίτερα τα τηλεοπτικά, προσπαθούν να βρουν δραχμολάγνους πολιτικούς ή καθηγητές (που συνήθως ζουν στο εξωτερικό !) οι οποίοι θα τους ανεβάσουν την τηλεθέαση μ’ ένα προσφιλές θέμα. Την επιστροφή στη δραχμή. Δεν περνάει εβδομάδα που ένας από αυτούς δεν θα παρελάσει από ένα κανάλι για να μας πείσει πόσο καλύτερη λύση είναι η επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
Ένα κομμάτι της κοινωνίας, από άγνοια ή παραπλάνηση, πιστεύει πως με την δραχμή θα συμβούν διάφορα μαγικά πράγματα τα οποία θα βελτιώσουν εντυπωσιακά την οικονομική του θέση. Θα σβηστούν τα χρέη για παράδειγμα, ιδιωτικά αλλά και δημόσιο. Υιοθετούν τέτοιου τύπου φανταστικά σενάρια και πορεύονται πιστεύοντας πως η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα παραπέμπει στις ημέρες εκείνες που η χώρα είχε δραχμή πριν μπει στο ευρώ. Κάποιος πρέπει να τους εξηγήσει την πραγματικότητα.
πηγη: GREECE-SALONIKA.blogspot
