Με ένα απίστευτο «λιβελογράφημα» απέναντι στη λογική και την ιστορία, ο υπ. Δικαιοσύνης (!!!) Σταύρος Κοντονής, αποκλείει την Ελλάδα από το διεθνές συνέδριο σχετικά με «τα εγκλήματα από τα κομμουνιστικά καθεστώτα».
Στο κείμενο απάντησης-καταγγελίας του συνεδρίου, ο κ. Κοντονής πρόταξε το κομμουνιστικό ιδεώδες, το σοβιετικό καθεστώς έναντι του ναζιστικού (άσχετο!), θεωρώντας τις σοβιετικές πρακτικές ως «απελευθερωτικές»!
Και επειδή η κομμουνιστολάγνα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το βλαχοπατριωτικό σύμμαχό της ΑΝΕΛ φαίνεται να έχουν επιλεκτική μνήμη, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι είμαστε δεκτικοί στη βρώση σανού.
Ο κ. Κοντονής ξεχνά επίτηδες τις συμφωνίες μεταξύ σοβιετικών και ναζί στις αρχές του β’ Παγκοσμίου πολέμου. Προφανώς, οι κομμουνιστές τότε δεν ήταν και τόσο «απελευθερωτές», όσο έγιναν στη συνέχεια!
Ο ίδιος παραβλέπει το γεγονός ότι ο ήρωάς του, ο κομμουνιστής Στάλιν σφάγιασε χιλιάδες Ρώσους, χιλιάδες πολίτες άλλων σοβιέτ που δεν άντεχαν τη μεγάλη ιδέα του για την ένωση, χιλιάδες αντιφρονούντες! Αλλά προφανώς, για όλους αυτούς δεν τρέχει τίποτα‧ στο πλαίσιο της δήθεν απελευθέρωσης, επιτρέπεται κάποιος να σφαγιαστεί αρκεί να είναι από κομμουνιστικό χέρι!
Και φυσικά απ’ όλο αυτό το πανηγύρι αθλιότητας, εκμαυλισμού της ιστορίας και σποράς ηλιθιότητας (διότι είναι ηλίθιο να διαστρεβλώνεις την ιστορία) στην ελληνική και ευρωπαϊκή κοινωνία, δεν θα μπορούσε να λείπει το «αντράκι» της Κρήτης Παύλος Πολάκης που έτρεξε να συγχαρεί τον συνάδελφό του για την απόφασή του…
Αλλά ας πάρουμε και το σενάριο αντίστροφα: έστω λοιπόν ότι ο κ. Κοντονής έχει δίκιο. Δεν διανοήθηκε ότι θα μπορούσε μέσω των απόλυτης γνώσης που διαθέτει να πείσει και τους υπόλοιπους λαούς για το κομμουνιστικό μεγαλείο; Ας τόλμαγε το παράδειγμα του πρωθυπουργού μας, που δύο χρόνια «πολεμά» όλους τους φιλελεύθερους, φασίστες, γερμανοτσολιάδες (συγχωρέστε με αν ξεχνώ κάποιον χαρακτηρισμό των «αριστερών» για όλους τους άλλους) και έχει αλλάξει την Ευρώπη! Ποια Ευρώπη; Όλο τον κόσμο!
Όχι, ο κ. Κοντονής επέλεξε να το παίξει ήρωας και θιασώτης της κομμουνιστολαγνείας εκεί που νιώθει ασφάλεια: μπροστά σε ένα φανατικό φασιστοειδές κοινό με τις ίδιες ιδέες!
Στην επιστολή του προς την προεδρία του συνεδρίου ανέφερε και την άνοδο της ακροδεξιάς. Τι καλύτερο κ. Κοντονή από το να υπερασπιστείτε τη Δημοκρατία, τον ορθό λόγο, τον πολιτισμό και τη φιλοσοφία απέναντι σε όλα αυτά τα απόλυτα καθεστώτα, ναζιστικά και κομμουνιστικά;
Για άλλα κομμουνιστικά απόλυτα καθεστώτα ούτε λόγος φυσικά. Και πως θα μπορούσαν να πουν κάτι αρνητικό από τη στιγμή που οι απόψεις τους ταυτίζονται! Βενεζουέλα, Β. Κορέα, Κούβα, Κίνα και λοιπές χώρες αποτελούν το ιδεολογικό καταφύγιο των δήθεν αριστερών κυβερνητών μας, οι οποίοι φτάνουν μάλιστα στο σημείο να μας απειλούν με επιβολή εκείνων των καθεστώτων, ονομάζοντας όλους όσους διαφωνούν «φιλελέδες», ελλείψει σοβαρών επιχειρημάτων!
Για να μη γελιόμαστε, από τη στιγμή που ο κ. Κοντονής, ο κ. Πολάκης, ο κ. Παππάς και επομένως όλο το κυβερνητικό συνονθύλευμα με αρχηγό τον κ. Τσίπρα συμφωνούν (προφανώς) με το ότι οι «κομμουνιστές» δεν έκαναν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και μάλιστα τους θεωρούν απελευθερωτές, καταλαβαίνουμε ότι η επιβολή του ίδιου ή παρόμοιου καθεστώτος είναι στα σχέδιά τους. Αυτό είναι το επικίνδυνο της υπόθεσης και όχι η συμμετοχή ή μη, σε ένα συνέδριο.
Η επιβολή του κομμουνισμού είναι το ίδιο επικίνδυνη με την επιβολή του ναζισμού. Βία το ένα καθεστώς, βία και το άλλο.
Πολλοί θα θεωρήσουν το παρόν κείμενο ως αντικομμουνιστικό, πάγια τακτική των φανατικών (βλ. Μπους: «ή μαζί μας ή με τους εχθρούς μας»). Θα έλεγα ωστόσο, ότι δεν θεωρώ τον κομμουνισμό ως το επίκεντρο του κόσμου, ούτε καν λύση σε κάποιο πρόβλημα. Αντιθέτως, οι συνέπειες τόσο του κομμουνισμού, όσο και του ναζισμού είναι πρόβλημα για την ελευθερία των πολιτών, κυρίως στη σημερινή εποχή. Και αυτού του είδους τα προβλήματα πρέπει να τα αντιμετωπίζει η ίδια η κοινωνία ως εγγυήτρια της Δημοκρατίας, του Δικαίου και της Ελευθερίας!
Τέλος, θα συνιστούσα στον κ. Κοντονή και την παρέα του -φυσικά και στους ακολούθους τους, τουλάχιστον σε όσους έχουν τη δυνατότητα της ανάγνωσης- να διαβάσουν τη «Φάρμα των ζώων», του Τζορτζ Όργουελ, στο οποίο βιβλίο θα συναντήσουν την προδιαγεγραμμένη πορεία τους στην εξουσία, θα δουν τη φασίζουσα συμπεριφορά τους, θα αναγνωρίσουν τα ψέματά τους, θα δουν να αποκαλύπτονται οι σκοποί τους…και ίσως οι πιο τολμηροί, μετά την ανάγνωση αυτού του ρεαλιστικού κειμένου να πάψουν να τρώνε χοιρινό προκειμένου να μην νιώθουν κανίβαλοι…
πηγη: gianniotis
