Ένας ερημίτης, βρήκε καταφύγιο στο βουνό για να διαλογιστεί και να προσευχηθεί.
Τον έβλεπαν συχνά πολύ απασχολημένο.
Μια μέρα, κάποιος τον ρώτησε:
-Πώς γίνεται να έχεις τόση δουλειά αφού ζεις στη μοναξιά..;
Ο ερημίτης απάντησε:
Έχω αρκετά πράγματα να κάνω…Εκπαιδεύω δύο γεράκια, εκπαιδεύω δύο αετούς, ηρεμώ δύο κουνέλια, πειθαρχώ ένα φίδι, παρακινώ ένα γάιδαρο και δαμάζω ένα λιοντάρι.
-Μα δεν βλέπω κανένα ζώο εδώ γύρω, πού είναι;
Ο ερημίτης απάντησε:
Αυτά τα ζώα τα κουβαλάμε όλα, όλοι, μέσα μας.
Τα δύο γεράκια, ρίχνουν τον εαυτό τους πάνω από ό,τι τους παρουσιάζεται, καλό ή κακό, πρέπει να τους εκπαιδεύσω να ρίξουν τον εαυτό τους σε καλά πράγματα:
ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ.
Οι δύο αετοί με τα νύχια τους πονάνε και καταστρέφουν, πρέπει να τους εκπαιδεύσω να τεθούν σε υπηρεσία και να βοηθήσουν χωρίς να βλάψουν:
ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ.
Τα κουνέλια θέλουν να πάνε όπου θέλουν, θέλουν να αποφύγουν δύσκολες καταστάσεις, πρέπει να τους μάθω να είναι ήρεμα ακόμα και αν υπάρχουν βάσανα, προβλήματα ή οτιδήποτε δεν μου αρέσει:
ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ.
Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να παρακολουθείς το φίδι, είναι κλειδωμένο σε ένα δυνατό κλουβί, αλλά είναι πάντα έτοιμο να επιτεθεί, να δαγκώσει και να τοποθετήσει το δηλητήριο του σε όποιον είναι κοντά, οπότε πρέπει να το πειθαρχήσω:
ΕΙΝΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ.
Ο γάιδαρος είναι πεισματάρης, δεν θέλει να κάνει το καθήκον του, είναι πάντα κουρασμένος και αρνείται να κουβαλήσει το βάρος του:
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ.
Και τέλος, πρέπει να δαμάσω το λιοντάρι, θέλει να γίνει ο βασιλιάς, είναι ψηλά και πάντα θέλει να είναι ο πρώτος, είναι ματαιόδοξος, είναι περήφανος, νομίζει ότι είναι ο καλύτερος:
ΕΙΝΑΙ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΜΟΥ.
Όπως βλέπεις, έχω να κάνω…
