Άλλη (πορεία) κάνει η ΑΔΕΔΥ, άλλη κάνει η ΓΣΕΕ, άλλη κάνει το ΠΑΜΕ… Ο στόχος; Να μην είναι ΠΟΤΕ ο Έλληνας ενωμένος! ΠΟΤΕ!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος φόβος για όσους πολεμάνε τον Ελληνισμό από το να ενωθούν οι Έλληνες μεταξύ τους. Γι’αυτό και αιώνες τώρα με συνέπεια και συνέχεια σπέρνουν διχασμό. Διαρκώς.
Ακόμη και στις απεργίες, στις διαδηλώσεις, ο Έλληνας πάει διχασμένος. Άλλος με την ταμπέλα του ΠΑΜΕ, άλλος με της ΑΔΕΔΥ, άλλος με της ΓΣΕΕ, άλλος μοναχός του… Ποτέ όμως όλοι μαζί! Ποτέ. Το γιατί γίνεται αυτό αιώνες τώρα, είναι εύκολο να το καταλάβεις. Μην λέμε τα ίδια. Το γιατί οι Έλληνες συνεχίζουμε και καταπίνουμε αμάσητο τον διχασμό, κοιτώντας με ποια ταμπέλα θα κατέβουμε στην πορεία κι όχι τι διεκδικούμε και από ποιους, δεν είναι απλά ανεξήγητο αλλά τραγικό. Και για μας και για τα παιδιά μας, αν συνεχίσουν φυσικά και αυτά να τρώνε το ίδιο παραμύθι.
Όποιος δεν αντιλαμβάνεται πλέον ότι με τη λογική της ταμπέλας ο μόνος που είναι κερδισμένος είναι ο εχθρός, είναι επικίνδυνος για την πατρίδα.
Το σύστημα αυτό που πολεμάει αδυσώπητα τη χώρα που λέγεται Ελλάδα και κυρίως ότι πρεσβεύουν οι άνθρωποι που ζουν ή έχουν μέσα τους τον Ελληνισμό, δεν στηρίζεται απλά σε αυτό το διχασμό αλλά βρίσκει αιτίες κι αφορμές για να τον εντείνει. Κι όσο τσιμπάμε πατριώτες, τόσο το αγκίστρι θα κατεβαίνει όλο και πιο βαθιά, φτάνοντας μέχρι τα σωθικά μας. Καμία ταμπέλα δεν χρειάζεσαι για να αγωνιστείς για εσένα, τους πατεράδες και τα παιδιά σου. Καμία. Απλά πάρτους από το χέρι και κατεβείτε στο δρόμο… Μαζί με τον διπλανό σου, τον αδερφό σου, τον φίλο σου… Τον απέναντι!
Αυτόν του ΠΑΜΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΕ, τον αριστερό, τον δεξιό, τον κεντρώο, τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό… Αυτό φοβούνται πατριώτη. Μην τυχόν και ενωθούμε… Γι΄αυτό πολεμούν ότι σε ενώνει… Από τη σημαία σου μέχρι τον… διπλανό σου. Μην τους αφήσεις. Κράτα τη σημαία σου ψηλά και μην δέχεσαι κουβέντα για αυτόν που πολεμάει όπως εσύ για να σώσει την πατρίδα. Κουβέντα.
