Κάποιοι αδελφοί πήγαν στον αββά Αντώνιο να του αναφέρουν τα οράματα που έβλεπαν, και να πληροφορηθούν απ᾿ αυτόν εάν πρόκειται για αληθινά οράματα η τα δημιουργούν οι δαίμονες.
Αυτοί είχαν ένα γαιδουράκι που τους ψόφησε στον δρόμο.
Μόλις έφθασαν στον Γέροντα, πρόλαβε και τους είπε:
«Πως ψόφησε το γαιδουράκι στον δρόμο;»
«Πού το ξέρεις, αββά;» τον ρώτησαν.
Κι εκείνος τους είπε:
«Οι δαίμονες μου το φανέρωσαν».
«Μα κι εμείς -είπαν- γι᾿ αυτό το θέμα ήρθαμε να σε ρωτήσουμε, γιατί βλέπουμε οράματα και πολλές φορές βγαίνουν αληθινά. Αλλά μη τυχόν πέφτουμε σε πλάνη;»
Καί ο Γέροντας παίρνοντας ως παράδειγμα αυτό που συνέβη με τον όνο, τους πληροφόρησε ότι προέρχονται από τους δαίμονες.
Κάποιος αδελφός είπε στον αββά Αντώνιο:
«Προσευχήσου για μένα».
Καί ο Γέροντας του λέει:
«Ούτε εγώ σε σπλαχνίζομαι ούτε ο Θεός, εάν συ ο ίδιος δεν σπεύσεις με ζήλο να ζητήσεις από τον Θεό».
Είπε επίσης ότι ο Θεός δεν επιτρέπει να᾿ρθούν οι μεγάλοι πειρασμοί στη γενιά αυτή όπως στις παλαιότερες, γιατί γνωρίζει ότι είναι αδύναμοι και δεν αντέχουν.
Από το Γεροντικόν
