Η διήμερη επίσκεψη του γερουσιαστή Ρόμπερτ (Μπομπ) Μενέντεζ στην Αθήνα και οι επαφές που είχε με τον Πρωθυπουργό αλλά και την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων έφερε στο προσκήνιο τις φρεγάτες και το πρόγραμμα ναυπήγησης του Πολεμικού Ναυτικού.
Ένα πρόγραμμα που όπως έχουμε ξαναγράψει δεν περιλαμβάνει μόνο τη ναυπήγηση τεσσάρων νέων πλοίων αλλά και την αναβάθμιση των ΜΕΚΟ καθώς και την παραχώρηση 2 πλοίων ως ενδιάμεση λύση, που θα μπορέσει να καλύψει το κενό από την μία ΜΕΚΟ που θα αναβαθμίζεται κάθε φορά αλλά και την σταδιακή απόσυρση των τριών μη εκσυγχρονισμένων φρεγατών “S”.
Τα Ticonderoga
Και μπορεί επίσημα η αμερικανική κυβέρνηση να μην έχει προσφέρει τα θηριώδη καταδρομικά Ticonderoga, όμως είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο – που επιβεβαιώθηκε και κατά την διάρκεια της επίσκεψης Μενέντεζ – ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι κλείνουν το μάτι προς την Ελλάδα.
“Big toys for big boys” είναι το σλόγκαν που έχουν χρησιμοποιήσει αρκετές φορές στο περιθώριο των συζητήσεων για τα Tico οι Αμερικανοί, και δεν είναι καθόλου τυχαίο, αφού η παραχώρηση 2 μονάδων θα καταστήσει το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό το ισχυρότερο της Μεσογείου.
Με τα 122 κελιά που φέρουν, και τις αυξημένες δυνατότητες αντιαεροπορικού πολέμου (σ.σ. που δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή το ΠΝ), οι ΗΠΑ βγαίνουν επίσης κερδισμένες, αφού θα έχουν δίπλα τους ένα αξιόπιστο σύμμαχο, ο οποίος θα μπορεί ανά πάσα ώρα να συνδράμει στα πλοία του 6ου Στόλου.
Η παραχώρηση των Tico δεν είναι εύκολη υπόθεση, όπως πολλοί εκτιμούν. Πρόκειται για τα κορυφαία καταδρομικά πλοία του αμερικανικού ΠΝ (US NAVY), που οι ΗΠΑ αποσύρουν σταδιακά λόγω επένδυσης στα Arleigh Burke.
Τα υποψήφια πλοία για το ΠΝ είναι ηλικίας περίπου 30 ετών και σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση με όλα όσα ξέραμε. Μία από τις λύσεις παραχώρησης που μελετάται είναι αυτή του δανεισμού με δυνατότητα παραχώρησης σε δεύτερο χρόνο.
Κι αυτό διότι η απόσυρση από την υπηρεσία του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού δε σημαίνει και τον αφοπλισμό τους, αλλά την μακρά αποθήκευσή τους με ενδεχόμενο ενεργοποίησής τους σε περίπτωση που κάτι τέτοιο απαιτηθεί από τις εξελίξεις.
Η παραχώρηση στην Ελλάδα δίνουν ένα πλεονέκτημα διατήρησης των πλοίων στην υπηρεσία – θα διευκολύνει ταυτόχρονα τους Αμερικανούς νομοθέτες να πουν «ναι» στην απόσυρσή τους από την υπηρεσία – και οι ΗΠΑ θα ξέρουν ότι στην Μεσόγειο θα έχουν έναν πολύτιμο σύμμαχο, έτοιμο να συνδράμει, που θα «μιλά» την ίδια γλώσσα σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Οι φρεγάτες
Μαζί με αυτά, η αμερικανική πλευρά παραθέτει και τα πλεονεκτήματα που θα αποκτήσει το ΠΝ με την ένταξη των προσφερόμενων φρεγατών HF2, που έρχονται «πακέτο» με την αναβάθμιση των ΜΕΚΟ.
Η προσφορά του συστήματος μάχης AEGIS και στους δύο τύπους θα δημιουργήσει έναν συμπαγή στόλο συνολικά 10 μονάδων, που θα έχει υλικοτεχνικά οφέλη για το ΠΝ (κοινά μέρη, κοινή εκπαίδευση, απρόσκοπτη υποστήριξη μέσω της αλυσίδας εφοδιασμού των ΗΠΑ), αλλά θα δημιουργήσει μία κοινή δύναμη με αυτή του Έκτου Στόλου του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.
Με απλά λόγια, η Αμερική, επενδύει στο πρόγραμμα των φρεγατών του ΠΝ παρέχοντας την δυνατότητα δημιουργίας του δεύτερου ικανότερου στόλου στο ΝΑΤΟ, που θα φέρει τα ελληνικά χρώματα.
Στρατηγικό όφελος
Όμως, η Ελλάδα, όπως έχει ξεκαθαρίσει και ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν προχωρά απλά στην ναυπήγηση νέων φρεγατών αλλά στην εξασφάλιση Στρατηγικών Ανταλλαγμάτων.
Και αυτά δεν είναι μόνο τα οικονομικά, δηλαδή της ναυπήγησης σε ελληνικά ναυπηγεία, με την δημιουργία θέσεων εργασίας και βαριάς βιομηχανίας στην χώρα, που είναι προαπαιτούμενο.
Είναι και στρατηγικό. Η Ελλάδα πληρώνει πολλά και «αγοράζει» και στρατηγική συνεργασία, όσο κι αν αυτό δεν ακούγεται τόσο κομψό.
Τη στιγμή που ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Ταγίπ Ερντογάν επέλεξε να ακολουθήσει πολιτικές που τορπιλίζουν τις σχέσεις με την ΗΠΑ, ενδυναμώνοντας ταυτόχρονα τον αντιδυτικό άξονα με μπροστάρη την Ρωσία, ανοίγεται διάπλατα μία ιστορική ευκαιρία ενδυνάμωσης των σχέσεων Ελλάδας – ΗΠΑ με άρρηκτους πλέον δεσμούς.
Τη στιγμή που η Ρωσία χρησιμοποιεί την Τουρκία στην Συρία και την Ανατολική Μεσόγειο για να προβάλει τα συμφέροντά της, η Ελλάδα εμφανίζεται ως μοναδικός πυλώνας σταθερότητας που θα μπορεί να διαφυλάξει τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή. Και με τις προκλήσεις που εμφανίζονται στην Ανατολική Μεσόγειο, η συνεργασία με τις ΗΠΑ στο κομμάτι των φρεγατών δίνει ένα ισχυρό πλεονέκτημα για να ενισχύσει τόσο την ασφάλεια όσο και τα οικονομικά της συμφέροντα.
Ταυτόχρονα, ο δυνητικός πλούτος του πετρελαίου και του ορυκτού βυθού εντός της ελληνικής ΑΟΖ πρέπει να προστατεύεται με μεγάλες μονάδες του Ναυτικού και οι ΗΠΑ να παρέχουν τόσο ρητή όσο και σιωπηρή διπλωματική υποστήριξη στα συμφέροντα της Ελλάδας.
Όλα αυτά βέβαια χωρίς εκπτώσεις στα «θέλω» της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, που επιθυμεί πλοία οπλισμένα σαν αστακούς, που να μπορούν να φέρουν σε πέρας πολλαπλές αποστολές (ανθυποβρυχιακού πολέμου, αεράμυνας περιοχής κτλ).
Κι αυτό φαίνεται ότι η αμερικανική πλευρά το αντιλαμβάνεται πλήρως που εκτός από τα υπερεξοπλισμένα HF2 και την αναβάθμιση με κορυφαία συστήματα των ΜΕΚΟ φαίνεται να είναι πλέον έτοιμη να προσφέρει τα Ticonderoga, με ότι αυτά συνεπάγονται.
Του Χρήστου Μαζανίτη
